มิลันดายังคงพยายามหนีออกจากรถเหมือนเดิม หล่อนกำลังคิดผิด สำหรับเขา มิลันดาเย้ายวนใจจนแทบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ทำไมถึงคิดว่าตนเองไม่น่าสนใจ ไม่รู้หรืออย่างไรว่าหล่อนนั้นมีรูปร่างหน้าตาที่เย้ายวนเพศตรงข้ามมากแค่ไหน หรือจำได้แค่เพียงตัวเองเป็นเด็กกะโปโลอวบอ้วนเช่นเดิม
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!” มิลันดาตวาด หล่อนกำลังโกรธ เลยดิ้นรนสุดชีวิต
“อื้อ!” ริมฝีปากหล่อนถูกครอบครองอย่างไม่ทันระวัง
มือบางยกดันแผงอก ผิวแก้มผ่าวร้อน ร่างกายสั่นสะท้าน นี่นะหรือจุมพิตหล่อนไม่เคยพบพานมาก่อน ไม่คิดว่ามันจะสร้างความปั่นป่วนภายในได้ถึงเพียงนี้ หัวใจหล่อนกำลังเต้นราวกับมันต้องการทะลุออกนอกร่าง
แรกเริ่มเขาคิดจะสั่งสอนคนปากกล้าให้เข็ดหลาบ แต่เมื่อได้ชิมความหวานกลับรู้สึกติดใจรสสัมผัสอันแสนอ่อนละมุน ยิ่งเขารุกเร้า ยิ่งรู้สึกสุขใจอย่างบอกไม่ถูก หล่อนอาจไม่รู้ว่าเขารอคอยพบหล่อนมานานแค่ไหน
ในหัวสมองของมิลันดาสับสนไปหมด หั
