"ฉันไม่ใช่นักโทษของแกนะ อย่ามาจ้องกันแบบนั้น!" คริสเตียนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์นัก เพราะในหัวของเขาตอนนี้มันเต็มไปด้วยภาพของสองแม่ลูก ที่กอดปลอบกันอยู่ ต่อให้เขาสะบัดจนหัวหลุดจากบ่าก็ไม่อาจลบภาพนั้นได้เลย
"พี่ก็ตอบมาสิว่าสองคนนั้นเป็นใครกัน" ควีน น้องสาวของคริสเตียนเอ่ยถามย้ำขึ้นมาอีกครั้ง เพื่อให้คริสเตียนตอบคำถามของเธอสักที
"ถึงเวลาก็รู้เองนั้นแหละ" คริสเตียนเลือกที่จะตอบไปแบบนั้น แล้วหลับตาลงเพื่อเลี่ยงบทสนทนากับน้องสาว
"อะไรของพี่เนี่ย! แต่จะว่าไป...เด็กคนนั้นก็หน้าเหมือนพี่เลยนะ เห็นตอนแรกฉันยังตกใจเลย นึกว่าพี่แอบไปทำผู้หญิงท้องซะอีก" ควีนเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง
"ก็ตามนั้น" คริสเตียนตอบออกมาเสียงนิ่งทันทีที่น้องสาวเขาพูดจบ โดยที่ไม่ได้ลืมตาขึ้นมามอง
"ก็ว่าทำไมหน้าเหมือนพะ.. ฮะ!! เดี๋ยวนะๆๆ เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ" ควีนพยักหน้ารับเหมือนไม่มีอะไร แต่พอเรียบเรียงคำพูดของคริสเตียนดี
