ทุกสายตาบนโต๊ะอาหาร ต่างจับจ้องไปที่บุคคลที่มาใหม่ จนทำให้ทอฝันที่เดินเคียงข้างมากับคริสเตียน ถึงกับหยุดชะงักไป เมื่อถูกจ้องมองมาแบบนั้น
"เดินสิ" คริสเตียนใช้ท่อนแขนเกี่ยวรั้งเอวคอด ให้ก้าวเดินต่อทันทีที่เธอหยุดชะงักไป
"แม่~ ^^"
น้ำเสียงสดใสของไต้ฝุ่น ทำให้ทอฝันต้องเงยหน้าขึ้นไปส่งยิ้มให้กับลูกชาย ที่นั่งร่วมโต๊ะอาหารอยู่กับครอบครัวของคริสเตียนด้วยความสดใส ราวกับรู้จักกันมานาน ทั้งที่ก็พึ่งจะเคยเจอหน้ากันวันนี้วันแรก
"ขึ้นไปตามหรือขึ้นไปทำอะไรกันแน่พี่คริส หายไปซะนานเลยนะ" ควีนเอ่ยแซวพี่ชายอย่างนึกหมั่นไส้ ดูรอยที่ต้นคอของทอฝันก็พอจะรู้แล้วว่า ที่หายไปนาน ๆ เนี่ย หายไปทำอะไรกัน
"ยุ่ง" แต่คำตอบสั้น ๆ ของคริสเตียนก็ทำเอาควีนเบะปากใส่พี่ชายพร้อมด้วยสายตากรุ้มกริ่มล้อเลียนไม่หยุด
"จะทานข้าวกันได้หรือยัง ให้รอนานกว่านี้ฉันไม่มีอารมณ์กินแล้วนะ" น้ำเสียงไม่ค่อยพอใจของคุณหญิงเจ้าของบ้านเอ่ยข
