ตอนที่สี่ ตัวป่วนจอมแสบ 1
1179 คำ
อาคินรู้สึกว่าวันนี้เปลือกตาเขากระตุกที่ข้างขวาอยู่ตลอด เคยมีคนบอกว่าขวาร้ายซ้ายดี ตัวเขาเองไม่เชื่อเรื่องแบบนั้นสักเท่าไหร่ แต่พอตัดสินใจขับรถกลับมาที่เพนธ์เฮาส์ของครอบครัวย่านกลางเมืองเพื่อเยี่ยมน้องสาวที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลวันแรก เขาก็เริ่มคิดว่าที่ตากระตุกด้านขวามันอาจจะเป็นเพราะมีลางร้ายก็ได้
อย่างน้อยไมเกรนอาจจะมาเยือน เขานึกถึงความเป็นไปได้หลังจากที่พบว่าเอวิตาอยู่กับใครบ้าง
เมื่อเข้าไปที่ห้องนั่งเล่น อาคินเจอน้องสาวที่หน้าตาสดใสขึ้นนั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าวโดยมีวิษุวัตและศิวานั่งขนาบข้างอยู่
แทนที่จะได้มาเยี่ยมน้องสาวดีๆ ต้องมาห้ามศึกระหว่างสองคนนี้เหรอวะเขาถามตัวเองในใจ
"พี่อาคิน มาพอดี ช่วงนี้ยุ่งมากเหรอคะ ทำไมดูเหนื่อยๆ เนี่ย" เอวิตาเอ่ยทัก
"ที่ผับมีปัญหานิดหน่อย แล้วนี่ทำอะไรกัน" เขาเหล่ไปมองซ้ายทีขวาที เอวิตามองตามเขาแล้วอมยิ้มนิดๆ
อาคินส่ายหัว เอวิตาชอบเวลาที่มีวิษุวัตและศิวาอยู่ด้วยกัน แต่เธอไม่ได้ชอบหนึ่งในสองคนนี้เพียงแต่ชอบเห็นพวกเขาทะเลาะกันเป็นเด็กเหมือนตอนที่พวกเขายังวัยรุ่นอยู่ เอวิตาคงรู้สึกเหมือนย้อนวัย แต่อาคินกลับไม่ชอบและเห็นว่าเจ้าสองคนนี้ไม่รู้จักโตมากกว่า
"โฮปขึ้นมาข้างบนนานแล้วหรือยัง" อาคินถาม
"ไม่นาน ผมขึ้นมาหาอีฟตอนอีฟมาพอดี กำลังนั่งถามพี่ซีอยู่เลยว่ามาส่งอีฟแล้วอยู่ต่อแบบนี้ที่ทำงานไม่ว่าเหรอ หมอส่วนใหญ่น่าจะยุ่ง แต่พี่ซีเหมือนว่าง"
"หมอก็มีวันหยุด มีเวลาว่างเหมือนชาวบ้านนั่นแหละ ฉันไม่ใช่หุ่นยนต์นะ" ศิวาถลึงตาใส่วิษุวัตที่มักจะเรียกเขาว่าพี่ซีต่อหน้าคนที่มันอยากแสดงออกความอ่อนโยนให้เห็น ส่วนลับหลังคนเหล่านี้ มันเรียกเขาว่าไอ้ซีได้ไม่อายปาก ทุกครั้งที่มันเรียกเขาว่าพี่จึงดูน่าเตะนัก เขาจึงดูเหมือนของขึ้นตลอดตอนคุยกับมัน คะแนนนิยมเสียไปเพราะมันหลายส่วนจนน่าโมโห "นายนั่นล่ะ ลงไปอยู่ข้างล่างเลยไป"
พอโดนคนอารมณ์ไม่ดีไล่คราวนี้เป็นวิษุวัตที่หน้าตึงแทน
"มัวแต่เถียงกัน อีฟถามไม่ยอมมีใครตอบเลยว่าทำไม พี่โฮปต้องลงไปอยู่ห้องพี่ซี แล้วพี่ซีมานอนห้องพี่โฮป"
คำถามซื่อๆ ของเอวิตาทำให้อาคินอยากกุมขมับ แต่กลัวมีพิรุธ เรื่องคุมตัวนลินวิภาเป็นตัวประกันน้องสาวเขาไม่รู้ และไม่ควรรู้ อันที่จริงเขาตกลงกับวิษุวัตไว้ว่าไม่ให้หมอนี่บอกใครว่ากลับมาเมืองไทยจนกว่าจะจัดการเรื่องทินเรียบร้อยค่อยมาเยี่ยมเอวิตา แต่เพราะวิษุวัตโผล่หน้ามาที่เพนธ์เฮาส์แต่ไม่ได้นอนห้อง แผนที่จะโกหกว่าห้องศิวาต้องรีโนเวตเป็นอันพับตกไป สองคนนี้คงทะเลาะกันจนความแตกเข้าให้...
แล้วอาคินก็โผล่มาพอดี หน้าที่แถต่อคงต้องเป็นเขาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
"กินเหล้ากันแล้วเถียงกัน พอเถียงมากเข้ามันก็ท้าแข่งเป่ายิงฉุบหาคนที่เหนือกว่าพอโฮปแพ้ ไอ้ซีเลยแย่งที่นอนที่ทำเลดีมาเดือนหนึ่งจากการชนะครั้งนั้นไงล่ะ"
อาคินโกหกแบบที่สีข้างต้องถลอก ซึ่งเอวิตาเข้าใจคำว่าทำเลดี เพราะรู้ว่าศิวานั้นรู้สึกพิเศษกับตน การแย่งห้องนอนที่ได้อยู่ใกล้เธอได้นั่นหมายความว่าจะได้มีโอกาสใกล้ชิด ทำเลดีหมายความว่าอย่างนั้น
"เรื่องแค่นี้เอง ถามเท่าไหร่ก็ไม่ยอมบอก" เอวิตาหัวเราะ ส่วนเจ้าตัวปัญหาสองคนที่นั่งแง่งๆ กันอยู่ถอนหายใจพร้อมกัน มองเขาแบบเหยียดหยามในเรื่องที่เขาแถว่าใช้สมองในการคิดน้อยเกินไป อาคินดูออกโดยที่สองคนนั้นไม่ต้องพูด
แหม ทีอย่างนี้สามัคคีกันนัก
อาคินคิดว่าเขาตากระตุกข้างขวามาทั้งวันเพราะฟ้าดินคงอยากเตือนว่าเขาต้องมาเจอสิ่งเหล่านี้สินะ
หลังจากที่นั่งคุยกันได้พักหนึ่งเอวิตาก็หยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดอีเมลอ่านไปพลางฟังไปพลาง ก่อนเจ้าตัวจะเอ่ยแทรกกลางวง
"พี่ๆ คุยกันไปก่อนนะคะ วันนี้อีฟต้องเสียมารยาทและขอตัวจริงๆ อีฟต้องทำงานส่งให้สตูดิโอ" สามหนุ่มมองหน้ากัน ก่อนจะรีบพยักหน้า แทบยกเอวิตาใส่พานไปทำงาน
การที่เธอเอ่ยปากว่าจะทำงานนั่นย่อมหมายความว่าเธอสบายใจและมีความสุข และสภาพจิตใจพร้อมมากๆ เพราะหญิงสาวเป็นนักวาดภาพให้สตูดิโอที่ต่างประเทศ ช่วงที่เกิดปัญหาเจ้าตัวไม่ทำงานเลยเพราะความเครียดและจิตใจไม่พร้อมจนต้องหยุดงาน แต่ตอนนี้พอเธอจะไปทำงานแน่นอนว่าพี่ๆ ที่เป็นเหมือนอัศวินของเธอต่างดีอกดีใจและยินยอม แม้ว่าต่างคนต่างอยากมีเวลาอยู่และพูดคุยกับเธออีกสักหน่อย แต่เห็นเธอเอาใจใส่งานเหมือนจะกลับมาเป็นคนเดิม เทียบกับคนที่นอนจมกองเลือดและสายตาว่างเปล่าเหมือนไม่อยากมีชีวิต พวกเขาชอบที่จะให้เธอเป็นแบบตอนนี้มากกว่า
"ไปทำงานเถอะไป หาเงินเยอะๆ เผื่อพี่ด้วย ถ้าผับโดนสั่งปิดจะเกาะน้องกิน" อาคินพยักพเยิดหน้าเห็นด้วย
"พี่ด้วย"
"เผื่อพี่ด้วย"
"เเหม พี่ๆ อย่ามาแอ๊บจนเเถวนี้เลยค่ะ มีบัตรเครดิตแบล็กการ์ดติดกระเป๋ากันคนละใบขนาดนี้ คงไม่มีโอกาสได้เกาะศิลปินไส้แห้งอย่างอีฟกินหรอก..." หญิงสาวย่นจมูกใส่พี่ๆ "ไปแล้วน้าาาา"
"อย่าหักโหมมากนะ"วิษุวัตร้องตามหลังคนที่เดินไวๆ เข้าไปในห้องเพื่อทำงานกับเซตคอมพิวเตอร์และเครื่องวาดรูปในห้องพักของเจ้าตัว...
พอพ้นเอวิตาเท่านั้นอาคินก็หันมาหาวิษุวัต
"ผมแค่อยากขึ้นมาหา คิดว่ามีเหตุผลดีพอที่จะบอกอีฟ" คนโดนจ้องเขม็งที่ทำตัวผิดแผนรีบแก้ตัว "ไม่รู้ว่าจะล่อไอ้ทินมาได้เมื่อไหร่ อยากมาดูอีฟก่อน"
"ดูแล้วช่วยอะไรได้ล่ะ ทำให้เรื่องยากขึ้นกว่าเดิมน่ะสิ" ศิวาพูดขึ้นมาลอยๆ
คนโดนสบประมาทถึงกับลุกขึ้นยืน พอไม่มีเอวิตาคอยมองที่ทะเลาะกันมุ้งมิ้งเปลี่ยนสถานการณ์เป็นพร้อมต่อยปากได้ทุกเมื่อ...
- ผู้เขียน
