ห้องพักผู้ป่วย วอร์ดวีวีไอพี โรงพยาบาล B
หลังจากพยาบาลและแพทย์เจ้าของไข้ที่เกี่ยวข้องเข้ามาตรวจคนไข้คนสำคัญของโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้วก็เป็นช่วงเวลาที่คนไข้จะได้รับการพักผ่อน เอวิตามีอาการเหม่อลอยเป็นบางครั้ง หากแต่เมื่อใดก็ตามที่ก้อยพี่เลี้ยงที่ดูแลหญิงสาวมาแต่อ้อนแต่ออกบอกว่าต้องมีกำลังใจลูกจะได้แข็งแรง เอวิตาก็จะดึงตัวเองกลับมา พยายามพักผ่อนพยายามทานอาหารและหากิจกรรมทำเพื่อให้อารมณ์ดีขึ้น
เสียงประตูห้องคนไข้ถูกเคาะอีกครั้งหลังจากที่แพทย์เพิ่งออกไปไม่นาน ก้อยไปเปิดประตูก็พบว่าเป็นแขกของเอวิตามาเยี่ยม นางจึงออกไปเพื่อให้เอวิตาได้คุยกับคนที่มาเยี่ยมได้อย่างเป็นส่วนตัว
"พี่ซี" ริมฝีปากซีดเซียวแห้งเล็กน้อยเอ่ยเรียกคนที่อยู่ในชุดกาวน์ปักชื่อเต็มของเขาและตราอีกข้างเป็นตราของโรงพยาบาลที่เธอพักรักษาตัวอยู่
"ตอนนี้ดีขึ้นแล้วใช่ไหม" เสียงอ่อนโยนหากแต่สายตาของเขาอ่อนโยนกว่า เธอรู้ดีว่าอารมณ์ชั่ววูบที่เธอตัดสินใจทำลงไปนั้นทำให้ใครหลายคนเสียใจและผิดหวังในตัวเธอ ซีคงเป็นหนึ่งในคนเหล่านี้ เขาเป็นเพื่อนสนิทของอาคินพี่ชายของเธอ เมื่อก่อนนี้เธอไม่ได้เจอพี่ชายบ่อยนักแต่เจอเมื่อไหร่ก็จะเห็นซีอยู่ข้างเขาเสมอ
"ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ ขอโทษนะคะที่ทำเรื่องแบบนั้นลงไป" หญิงสาวสำนึกผิด นึกถึงคืนเกิดเหตุว่าในตอนที่ทุกอย่างเลือนราง ภายใต้กลิ่นคาวเลือดและม่านน้ำตา เธอเห็นพี่ชายที่เข้ามาในห้องนอนของเธอเตรียมเซอร์ไพรซ์โดยมีพี่ซีที่อยู่พักอยู่คอนโดมีเนียมเดียวกันแต่อยู่อีกชั้นถือเค้กปักเทียนที่ถูกจุดแล้ว อีกคนหนึ่งที่อยู่ข้างหลังคือพี่ก้อยที่นอนอีกห้องหนึ่งในเพนธ์เฮาส์ แต่ไม่รู้เลยว่าเธอกำลังทำสิ่งใดอยู่ในห้อง
ตอนนั้นทุกคนเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นอย่างพร้อมเพรียงกันและเรียกชื่อเธออย่างบ้าคลั่ง พี่ซีทิ้งเค้กแล้วเข้ามาช่วยชีวิตเธอ พี่ชายเธอเรียกเธอพร้อมกับพร่ำถามว่าทำไมอยู่ตลอดเวลา ส่วนพี่ก้อยเป็นคนโทรตามรถพยาบาล จนถูกช่วยเหลือเบื้องต้นพี่ชายก็อุ้มเธอลงมารอรถพยาบาลด้านล่างแล้วเธอก็มาถึงโรงพยาบาล
ตอนนั้นเธอไม่ได้มีความรู้สึกใดๆ เลย มันว่างเปล่าไปหมด คิดด้วยซ้ำว่าพวกเขามาเจอเธอเร็วเกินไป หากแต่ตอนที่ได้สติ เธอเองยังกลัวกับความคิดแบบนั้นของตัวเองที่มันครอบงำเธออยู่วูบหนึ่ง ตอนนั้นเธอเหมือนกับไร้หัวใจที่ไม่เเคร์เลยว่าคนข้างหลังเจ็บปวดแค่ไหนกับการตัดสินใจของเธอ
ตอนนี้เธอรู้สึกผิด และเอ่ยคำขอโทษออกมาจากใจจริงของเธอ ขอโทษที่ปล่อยให้ความเสียใจครอบงำจนทำอะไรบ้าๆ ลงไป...
"แค่ตอนนี้เราปลอดภัยพี่ก็ดีใจแล้ว แต่พี่จะหายห่วงก็ต่อเมื่อแน่ใจว่าอีฟไม่ได้คิดจะทำอย่างนั้นอีก"
เธอเงยหน้ามองคนที่ไม่ใช่พี่ชายแต่ก็เป็นเหมือนพี่ชายแท้ๆ ของเธออีกคนแล้วยิ้มให้เขา
"อีฟสัญญาค่ะ ไม่รู้ว่าจะน่าเชื่อถือไหม แต่สัญญาว่าจะไม่ทำอีกแล้ว"
"ดีมาก คนเก่งของพี่" ซีลูบหัวเธอแล้วยิ้มน้อยๆ สีหน้าของเขาแต้มรอยยิ้มอ่อนโยน หากแต่มันกลับกลายเป็นเรียบขึ้นเมื่อหมอหนุ่มนึกถึงเรื่องที่จะพูด
"พอดีอาคินมีเรื่องที่ต้องจัดการที่คอนโด พี่เลยมาหาอีฟแล้วคุยกับอีฟแทน" เขาบอกก่อนจะลากเก้าอี้มานั่ง "เมื่อวานอาคินสืบเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับอีฟเพราะไม่แน่ใจจุดประสงค์ของสองคนนั้น มันเจอว่าผู้หญิงกับผู้ชายสองคนนั้นแยกกันไปคนละประเทศ ขัดแย้งกับที่อีฟบอกว่าผู้ชายคนนั้นบอกเลิกกับอีฟเพื่อไปอยู่กับเมียกับลูก แต่พวกเขาแยกกันไม่ได้อยู่ด้วยกัน"
"..." เอวิตาอึ้ง เธอไม่คิดว่าพี่ของเธอจะตามหาประวัติของทินและผู้หญิงคนนั้น พวกเขารู้มากกว่าเธออีก... ในหัวใจหวาดหวั่นเล็กน้อย ถ้าเหล่าพี่ๆ ไม่ยอมจบเชื่อเลยว่าหายนะตรงหน้ามองเห็นอยู่รำไร แม้เขาจะทำให้เสียใจจนเธอแทบบ้า แต่แน่ล่ะใจหนึ่งที่ยังรักก็ไม่อาจปล่อยให้เขาต้องย้อนกลับมาเกี่ยวพันอีก เธออยากให้จบๆ กันไปได้แล้ว
"จากการที่พวกเขาแยกกันแบบนั้นพี่กับอาคินเดาว่าเขาไม่ได้เป็นอย่างมันที่พยายามบอกอีฟ อาคินได้ตัวผู้หญิงมา พี่ไปตรวจดูแล้วเขาไม่ได้ท้อง"
"..."
"พวกเขาเข้าหาอีฟแบบมีจุดประสงค์แน่ๆ ตอนนี้อาคินคงกำลังถามผู้หญิงคนนั้นอยู่ เลยให้พี่มาดูเราแทน"
เรื่องที่รู้มาทำให้เอวิตาสับสนและครุ่นคิดเล็กน้อย ทินกับนลินวิภาเข้ามาหาเธออย่างมีจุดประสงค์อย่างนั้นหรือ พวกเขาทำไปเพื่ออะไร เหมือนซีจะอยากถามคำถามนี้กับเธอ แต่คนที่นอนบนเตียงผู้ป่วยไม่มีอะไรจะตอบเพราะเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
"อีฟไม่รู้เหมือนกันว่าพวกเขาโกหก และก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องทำอย่างนั้น" เธอบอกหมอหนุ่ม ทั้งคู่นิ่งงันและขบคิด
"หรือว่าเขาต้องการที่จะทำร้ายอีฟเพื่อให้เสียใจ" ศิวาคาดเดา จากที่อาคินถามก้อยที่เป็นพยานรู้เห็นว่าเอวิตาแอบคบทิน ผู้ชายคนนั้นเข้ามาในมาดคนที่แสนดีทำให้เอวิตาหลงรัก ไม่มีรายการใช้จ่ายหรือเบิกถอนเงินที่ผิดปรกติทางฝั่งเอวิตาแสดงว่าหมอนั่นไม่ได้หวังทรัพย์สิน พวกเขาสืบค้นตัวตนผู้ชายไม่ได้เพราะไม่มีข้อมูลแต่ทางฝั่งนลินวิภาเห็นว่ามีสมบัติที่หามาได้ด้วยตัวเองทั้งหมดเป็นจำนวนไม่น้อยเลย ดังนั้นพวกเขาถึงได้ข้อสรุปตรงกันว่าสองคนนั้นไม่ได้ต้องการเงิน แต่เพื่ออะไรนั้นก็ไม่แน่ใจเพราะไม่มีใครยอมเปิดปาก
"แต่อีฟไม่เคยทำอะไรให้พวกเขา ไม่ได้เป็นศัตรูกัน เขาจะทำอย่างนั้นทำไม" เอวิตาเริ่มสับสน แต่ก็ยังคงเสียใจที่ไม่ว่าจะคิดในรูปแบบไหนก็ยังคิดว่าช่วงที่ทินเข้ามาในชีวิตเธอเป็นช่วงที่ดีที่สุดแต่ถ้ามันเป็นเรื่องหลอกลวง เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขาทำไปเพื่ออะไร
"เดี๋ยวก็คงรู้ อาคินคงถามผู้หญิงคนนั้นเอง" ซีไม่ได้เอ่ยถึงรายละเอียดการถามให้เอวิตาฟัง เขาชวนเธอคุยเรื่องสุขภาพกายและสอบถามหลายอย่างเพื่อทดสอบสุขภาพใจของเธอโดยละเอียดเพราะภาพนั้นยังติดตาเขาไม่อาจทนเห็นมันเกิดได้อีก หมอหนุ่มใจชื้นขึ้นบ้างเมื่อเห็นว่าเอวิตาดูเข้มแข็งขึ้นในชั่วข้ามคืน แม้อาคินจะบ่นอย่างหัวเสียว่าที่เธออยากมีชีวิตอยู่นั้นเพราะไอ้มารหัวขนไม่ใช่เพื่อพวกเขา แต่ศิวากลับคิดว่าการที่หญิงสาวเปลี่ยนความคิดเป็นเรื่องที่ดี อย่างน้อยเธอก็ยังอยากมีชีวิตอยู่ เท่านี้ก็ดีมากจนเขาไม่คาดหวังอะไรมากกว่านี้แล้ว