เหนือสมุทร

เหนือสมุทร | 5

“ถามจริง อย่างไอ้สมุทรนี่นะจะไม่ทำอะไร” ครามถามขึ้นด้วยความสงสัย

“ก็เพื่อนไหม ใบหยกก็เพื่อนกู มึงจะให้กูทำอะไรมัน” แน่นอนว่าครามไม่เชื่อคำพูดที่เหนือสมุทรพูดออกมาเพราะมันจะมีกี่เหตุผลที่เหนือสมุทรต้องดั้นด้นขับรถไปถึงหอพักของใบหยก ทั้งๆที่เพื่อนคนอื่นก็อยู่ใกล้

“ถ้ากอดนี่เรียกทำไหมอะแต่ว่าสมุทรบอกว่าเราเป็นคนไปกอดสมุทรก่อน” ทุกคนหันหน้าไปมองใบหยกทันทีเมื่อเธอพูดประโยคนี้ออกมา

บางครั้งความซื่อของใบหยกก็น่ากลัวเกินไปเพราะบางสิ่งบางอย่างมันก็ไม่ควรพูดออกมา

“ไม่ใช่แค่นี้นะแต่ก่อนเราจะออกจากห้องน้ำสมุทรยั…อื้ออ” ไม่ทันที่ใบหยกจะพูดจบเหนือสมุทรก็รีบปิดปากใบหยกเอาไว้เพราะกลัวว่าเธอจะพูดอะไรมากกว่านี้

“พอๆเลยใบหยก” เหนือสมุทรพูดขึ้นทันที

“มึงทำอะไรมัน” เจมส์ถามขึ้นเพราะการที่เหนือสมุทรทำแบบนี้มันคงมีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างสองคนนี้

ครามกับเจมส์รู้ดีว่าเหนือสมุทรเป็นคนยังไง หากจะมาเล่นกับใจของใบหยกที่เป็นเพื่อนสนิทเห็นทีคงจะเกินไปเพราะยังไงก็เป็นเพื่อนกันที่คบมานานถึงสามปี

“กูไม่ได้ทำอะไร เอาเป็นว่าพวกมึงไม่ต้องห่วง” เหนือสมุทรพูดขึ้นพร้อมกับจังหวะเดียวกันที่อาจารย์เดินเข้ามาทำเอาเพื่อนๆต้องเก็บความอยากรู้เอาไว้และหันมาสนใจสิ่งที่อาจารย์กำลังจะสอน

“บางอย่างมึงไม่ต้องพูดก็ได้ใบหยก” เหนือสมุทรกระซิบเบาๆเพราะบางเรื่องมันไม่ควรพูดจริงๆ

“ก็เพื่อนถาม”

“เฮ้อ…กูไม่ได้ทำอะไรมึงสักหน่อย พูดเหมือนกูไปรุ่มร่ามกับมึง”

“ไม่รู้ๆเราจะเรียนแล้ว” ใบหยกพูดขึ้นก่อนจะเลิกสนใจเหนือสมุทรเพราะอาจารย์ที่อยู่ด้านหน้ากำลังจ้องเขม็งมาทางเธอ

“บางทีกูก็กลัวความซื่อของมึง” เหนือสมุทรพูดขึ้นอีกครั้งเพราะความซื่อของใบหยกน่ากลัวจริงๆ

“ฮะ…อะไรนะ”

“ไม่มีไรหรอก มึงเรียนไปเถอะ” เหนือสมุทรตอบกลับไปอย่างปัดๆเพราะเขาก็แค่บ่นแต่ใบหยกดันได้ยิน

จวบจนตอนนี้ที่การเรียนคลาสนี้จบลงแต่เพื่อนทั้งสองคนอย่างครามและเจมส์ก็ยังไม่เลิกสงสัยกับสิ่งที่ใบหยกกำลังจะพูดออกมาก่อนหน้านี้ ทำเอาเหนือสมุทรถึงกับต้องรีบพาใบหยกเดินออกมาไม่งั้นทั้งครามและเจมส์ก็เอาแต่เค้น

“สมุทรเดี๋ยวสิ ครามกับเจมส์เรียกเรานะ” ใบหยกพูดขึ้นพร้อมพยายามแกะข้อมือของเหนือสมุทรออก

“มันอยากรู้เรื่องเมื่อคืนกับเรื่องเมื่อเช้า ถามจริงอยากบอกพวกมันหรอว่ากูเผลอจับนมมึง”

แน่นอนว่าใบหยกได้แต่ส่ายหน้าเพราะเธอไม่อยากพูดเรื่องน่าอายแบบนั้นหรอกแต่จะทำไงได้ก็ในเมื่อตอนนั้นเธอพลั้งปากนี่หน่า

“งั้นรีบกลับเลย” สุดท้ายเหนือสมุทรก็มาส่งใบหยกที่หอพักก่อนจะขอตัวกลับคอนโด ส่วนใบหยกที่ขึ้นมาถึงห้องของตัวเองก็ไม่รอช้าที่จะทิ้งตัวลงบนเตียงเพราะความเหนื่อยจากการเรียนในวันนี้

ถึงจะเป็นวันที่เรียนเพียงคลาสเดียวแต่ก็สูบกินพลังชีวิตจนแทบหมดเพราะมันกินเวลาไปเกือบสามชั่วโมงที่ต้องนั่งเรียนและฟังเสียงอาจารย์คนเดิม

“ทำอะไรดีนะ เก็บห้องดีไหม” สายตาคมกวาดมองรอบๆห้องของตัวเอง แน่นอนมันก็รกพอสมควร

“เอ๊ะ…หรือเราควรดูคลิปพวกนั้น” ไวกว่าความคิดของใบหยกก็เป็นนิ้วเรียวที่กำลังกดโทรศัพท์เปิดคลิปวิดีโอโป๊ที่หาดูได้ตามอินเทอร์เน็ต

แน่นอนว่าใบหยกรู้สึกแปลกๆทุกครั้งในตอนที่เธอกำลังดูคลิปและเธอก็ดูคลิปทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นตอนที่คนสองคนกำลังนัวกัน คลิปที่คนสองคนกำลังจูบกันและรวมถึงคลิปที่คนสองคนกำลังมีเซ็กซ์กัน

ใบหยกหาดูคลิปพวกนี้ไปเรื่อยๆจนตัวของเธอได้เผลอสมัครแอ็คล็อกของคู่รักคู่หนึ่งในแอปพลิเคชันสีฟ้าชื่อดัง แน่นอนว่ามูดต่างๆมันดีกว่าคลิปในอินเทอร์เน็ตเป็นร้อยๆเท่า

หลังจากดูคลิปไปได้สักพัก ความรู้สึกแปลกใหม่ก็เริ่มเกิดขึ้นกับตัวเอง มันเป็นความรู้สึกที่ใบหยกไม่เคยรู้สึกมาก่อนและเหมือนว่าเธอกำลังรู้สึกอะไรพวกนี้มากขึ้นเรื่อยๆ

ความรู้สึกที่อยากสัมผัสกับกลีบกุหลาบของตัวเองเหมือนกับที่ฝ่ายชายกำลังทำให้ฝ่ายหญิงในคลิป โดยที่เขากำลังใช้นิ้วเขี่ยไปมาที่กลีบกุหลาบ ใบหน้าของคนโดนกระทำไม่ได้แสดงออกถึงความเจ็บปวดอย่างที่ร้องออกมาแต่มันกลับสุขสมราวกับมีความสุขที่กำลังถูกกระทำ

ใบหยกสอดมือเข้าไปในกระโปรงนักศึกษาของตัวเองก่อนจะสัมผัสเบาๆไปที่กลีบกุหลาบของตัวเอง สัมผัสแรกทำเอาตัวของใบหยกสะดุ้งตัวโยนก่อนจะรีบสลัดความคิดเหล่่านี้ออกไป ถึงตอนอาบน้ำจะมีบ้างที่โดนมันเพราะต้องทำความสะอาดแต่ความรู้สึกมันก็ไม่เหมือนกับตอนนี้ที่ต้องเอานิ้วเข้าไป

“ทำบ้าอะไรของเราเนี่ย” ใบหยกพูดขึ้นทันที

“แค่ศึกษาไว้ไม่ใช่ทำเอง ใช่ ! แกแค่ศึกษาเรื่องพวกนี้ใบหยก” ใบหยกพูดกับตัวเองซ้ำๆเพราะเธอดูคลิปพวกนี้เพื่อศึกษาว่ามันควรจะเริ่มยังไงและทำยังไงเพื่อให้เธอมีวิชาติดตัวเอาไว้จีบพี่หมอเบนซ์

“บ้าบอแล้วทำไมถึงรู้สึกอะไรแบบนี้ได้ล่ะหรือเพราะคลิป” ตอนนี้ใบหยกรู้แล้วว่ามันคงเป็นเพราะคลิปจริงๆ แต่ถึงแบบนี้เธอก็ไม่ถอดใจที่จะดูคลิปเพราะเธอต้องศึกษาเอาไว้

แน่นอนว่าเกือบจนถึงเย็น ใบหยกได้แต่ใช้เวลาทั้งหมดไปกับการดูคลิปพวกนี้โดยเธอไล่ดูคลิปต่างๆของคู่รักในแอ็คล็อกจนเกือบหมด เธอพยายามอดทนกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นเพราะเธอเองก็ไม่กล้าพอที่จะทำอะไรแบบนั้นที่เรียกว่าการช่วยตัวเอง

ถึงมันจะช่วยอาการความรู้สึกที่เธอมีได้แต่ตอนนี้เธอคงต้องรอไปก่อนเพราะความกล้าที่มีไม่พอ เห็นทีถ้ามีความกล้ามากกว่านี้คงอาจจะลองอะไรแบบนี้ได้บ้าง อาจจะเป็นเพราะวันนี้เป็นวันแรกแค่ดูและพยายามจดจำวิธีการทำมันก็มากพอแล้วสำหรับใบหยก

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำเอาใบหยกต้องรีบลุกขึ้นไปส่องตาแมวเพราะช่วงเย็นแบบนี้ใครมันจะมาหาเธอที่หอ

“สมุทร” แน่นอนว่าใบหยกแปลกใจเพราะอะไรทำไมเหนือสมุทรถึงมาหาเธอ

แต่ใบหยกก็ไม่ปล่อยให้เหนือสมุทรรอนาน เธอเปิดประตูเพื่อให้เหนือสมุทรเข้ามาเพราะอีกฝ่ายก็เอาแค่เคาะประตูรัวๆจนเธอแอบเกรงใจห้องข้างๆ

“สมุทรมีอะไร” ใบหยกถามขึ้นทันที

“จะมาชวนไปคลับ” เหนือสมุทรพูดขึ้นเพราะที่มาไม่ได้มาชวนเพียงอย่างเดียวแต่มาเพื่อมารับใบหยกไปพร้อมกันเพราะเหนือสมุทรเองก็นัดกับครามและเจมส์เอาไว้แล้ว

“เราไม่ไปได้ไหม ยังไม่ได้อาบน้ำเลย” ใบหยกตอบกลับไปตามตรงเพราะเธอเอาแต่ดูคลิปพวกนั้นจนไม่ได้จัดการกับร่างกายของตัวเอง

“ไม่รีบอยู่แล้ว มึงไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวกูนั่งรอ” เมื่อได้ยินคำพูดของเหนือสมุทร ใบหยกก็รู้ดีว่าตัวเองคงปฏิเสธอะไรไม่ได้อีกแล้ว เหนือสมุทรมัดมือชกเธอด้วยซ้ำ

ระหว่างที่ใบหยกกำลังเข้าไปอาบน้ำ เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของใบหยกก็ดังขึ้นทำเอาสายตาของสมุทรต้องหันไปมอง

คิ้วหนาขมวดขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเมื่อเห็นการแจ้งเตือนเพราะมันคือการแจ้งเตือนของแอปพลิเคชันที่เหนือสมุทรใช้และติดตามแอคพวกนี้

เหนือสมุทรได้แต่สงสัยว่าทำไมใบหยกถึงมีอะไรพวกนี้อีกทั้งยังสมัครเข้าแอคล็อกแต่มีเพียงแอคเดียวเท่านั้นที่ใบหยกติดตามเอาไว้ เหนือสมุทรไม่รอช้าเปิดประวัติการค้นหาในโทรศัพท์ของใบหยกก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเก่า

“ให้ตายเถอะใบหยก ไม่ใช่ว่าเธอกำลังหัดอะไรพวกนี้นะ” เหนือสมุทรพูดขึ้นทันทีเพราะถ้าให้เดาตอนนี้ใบหยกคงศึกษาอะไรพวกนี้ตามที่เหนือสมุทรเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้

จากตอนแรกคิดว่าคำพูดเหล่านั้นจะทำให้ใบหยกล้มเลิกความคิดคงต้องบอกว่ามันไม่จริงเพราะมันทำให้ใบหยกหันมาสนใจเรื่องพวกนี้แต่ก่อนที่เหนือสมุทรจะทำอะไรมากกว่านี้เหนือสมุทรก็ต้องวางโทรศัพท์ลงเพราะเสียงน้ำในห้องน้ำเงียบลงแล้ว

ถึงจะมีความสงสัยเต็มไปหมด เหนือสมุทรก็ต้องเก็บมันเอาไว้เพราะเขาเองก็ไม่กล้าถามหรือพูดอะไรไปมากกว่านี้เพราะคนอย่างใบหยกจากที่คิดว่าคงไม่ทำอะไรแบบนี้แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะใบหยกกำลังพยายามทำทุกอย่างตามคำพูดของเหนือสมุทร

“ทำไมมองเราแบบนั้น” ใบหยกถามขึ้นทันทีเมื่ออกมาจากห้องน้ำเพราะสายตาที่เหนือสมุทรมองเธอมันแปลกไป

“จะใส่ชุดนี้ไป” เหนือสมุทรถามขึ้นเพราะชุดที่ใบหยกใส่อยู่ในตอนนี้มันคือเสื้อยืดสีขาวตัวโตๆและกางเกงลายกระต่ายสีชมพู

“ชุดนี้ไม่ได้หรอ”

“ปกติมึงใส่เดรสใบหยก”

“ยังไม่ได้ซักผ้าอะ”

“ชุดนี้ก็ชุดนี้” เหนือสมุทรพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นตะกร้าผ้าที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าของใบหยก

“ครามกับเจมส์ไปแล้วหรอ” ทันทีเมื่อขึ้นมาบนรถใบหยกก็ถามขึ้นเพราะหากไม่เป็นเหนือสมุทรก็เป็นครามหรือไม่ก็เจมส์ที่จะผลัดกันมารับเธอ

“ไปจนมีผู้หญิงนั่งอยู่ข้างๆแล้ว” ไม่ได้เป็นที่แปลกใจสำหรับใบหยกเพราะทุกครั้งที่ไปคลับเพื่อนๆของเธอก็มักจะมีผู้หญิงนั่งข้างๆเสมอซึ่งเธอก็เข้าใจดี

“ครามกับเจมส์มีผู้หญิงแล้วแบบนี้คืนนี้สมุทรจะมีผู้หญิงด้วยหรือเปล่า”

“อยากให้กูเรียกไหมล่ะ”

“ไม่อยาก”

“ไม่อยากเพราะเราไม่อยากนั่งเหงาอยู่คนเดียว ไม่ใช่เพราะเรามีเหตุผลอย่างอื่นหรอกนะ”

❤️

ไม่มีจริงๆ