Ep5: ครั้งแรกที่ไม่เบานัก

1440 คำ

(ครั้งแรกที่ไม่เบานัก) ขวัญฤทัยหอบหายใจแรงเมื่อรับรู้ว่าเส้นทางหวงแหนกำลังมีของทั้งใหญ่และยาวเสือกปลายหัวทิ่มแทงเข้ามาเรื่อยๆ ผนังคับแคบที่ไม่เคยให้ใครผ่านล่วงล้ำเข้ามาจึงค่อยๆขยับขยายปริแตกแยกออกจากกันทีละน้อย หญิงสาวรู้สึกเจ็บจี๊ดไปทั่วทั้งบริเวณเนินโหนก มือสองข้างซึ่งถูกพันธนาการไว้ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ เธอจึงใช้มันจิกลงบนผืนผ้าปู ออสตินเองก็พยายามระมัดระวังตัวอย่างหนัก ไม่กล้าบู่มบ่ามทำอะไรตามใจ เขายกเรียวขาเรียวข้างหนึ่งวางไว้บนบ่า ใช้สองนิ้วเปิดอ้ารอยแยกให้ขยับเปิดกว้าง แล้วกดสะโพกตัวเองหนักๆแช่ค้างเอาไว้ นิ้วที่เหลือจัดการขยี้เม็ดกระสันหนักๆขวัญฤทัยกระตุกเฮือก “อ๊า....อือออออ” ออสตินต้องการให้ร่องรักของสาวใช้คนงามเปิดแย้มยอมรับขนาดมหึมาของเขาให้มากที่สุด น้ำรักด้านในจะช่วยผ่อนปรนหนทางให้เขาสอดใส่เข้าไปสะดวกไม่ทำให้สาวเจ้าเจ็บปวดทรมานกว่านี้ กับสาวอื่นเขาไม่จำเป็นต้องระมัดระวัง เพราะเจ้าหล่อนแต่ละคนนั้นล้วนเป็นของเคยค้าม้าเคยขี่กันมาก่อน หรือไม่ก็เป็นพวกเคยผ่านเรื่องทำนองนี้มาไม่น้อย ไม่เคยมีใครสดใหม่เหมือนกับขวัญฤทัย หากถึงจะระมัดระวังตัวเพียงใดขนาดของเขาก็ยังสร้างปัญหาอยู่ดี “อะ...อ๊า...อืมมมมม...เจ้านายขา...ขวัญเจ็บค่ะ...” เธอบอกเขาทั้งน้ำตาคลอเบ้า เพราะอาการเจ็บเสียวจากขนาดที่ใหญ่โตกว่าหลายเท่าเสือกแทงเข้ามาเกือบมิดทั้งด้ามนั้นรุนแรงขึ้น สีหน้าของออสตินก็ไม่ค่อยจะสู้ดีนักหรอก เขาเองก็ถูกความเป็นเธอบีบรัดแน่นจนจะหายใจแต่ละทีก็สุดแสนลำบาก ให้ตาย!ทำไมของขวัญฤทัยถึงได้แน่นหนึบขนาดนี้นะ ออสติน โคล มองหาตัวช่วย เจลหล่อลื่นไม่ต้องพูดถึงเขาไม่เคยพกมันมาก่อน ผู้หญิงของเขาทิ่มพรวดก็ทะลุถึงไหนต่อไหน ไม่เคยต้องพึ่งพาตัวช่วยสักครั้ง แล้วทีนี้จะเอาอย่างไรดี...ออสตินครุ่นคิด ดุ้นเอ็นปูดโปนยังคงปักคาค้างไว้ตรงกึ่งกลางกลีบชบา ชายหนุ่มหรี่ตามองเนื้อสีชมพูปลิ้นปลอกสลับกับใบหน้าเหยเกอย่างห่วงใย “อดทนอีกนิด พอขวัญรับฉันไว้ทั้งหมด อาการเจ็บก็จะหายไปเอง... แล้วขวัญจะมีแต่ความสุขเชื่อฉันนะคนดี” ขวัญฤทัยส่ายหน้าน้ำตาลื่นไหล จะให้เชื่อคำปลอบเขาได้ยังไงก็ในเมื่อเห็นกันอยู่ดุ้นเอ็นของเขาออกจะใหญ่โตปานนั้น ส่วนของเธอละ...ไม่ได้มีขนาดเท่าครึ่งหนึ่งของเขาด้วยซ้ำ ต่อให้เธอซื่อบื้อสมองคิดช้าก็ไม่คิดอยากหลงเชื่อคำโกหกเขาสักนิด ก็คนมันเจ็บจะตายอยู่แล้วตอนนี้... ขวัญฤทัยโยเยเพราะเธอนั้นเจ็บจริงๆมิได้เสแสร้งแกล้งทำตัวให้ดูน่าสงสาร ถ้ารู้ว่าทำแล้วจะเจ็บถึงเพียงนี้ จ้างให้เธอจะไม่มีวันยอมตกเป็นของเจ้านายเลยให้ตาย แต่ก็ยังเชื่อว่าถ้าเธอผ่านพ้นหนแรกกับเขาไปได้ หวังว่าครั้งต่อๆไปมันจะมีแต่ความสุขจนล้นเอ่อเหมือนที่เธอเคยแอบดูในหนังสำหรับผู้ใหญ่ล่ะนะ “เด็กโง่...แล้วเธอจะร้องขอให้ฉันเอาเธอแรงๆ” เขาโอ้อวดไปพร้อมกับการถอนหายใจหนักหน่วง ก่อนจะถึงอารมณ์นั้น ตอนนี้เขาจะทำอย่างไรให้ขวัญฤทัยเจ็บตัวน้อยที่สุดดีล่ะ ออสตินยังคิดไม่ตก “ขวัญ...อา...ขวัญเชื่อก็ได้ค่ะ” จะว่าไปแล้ววาสนาของเธอก็ยังดีกว่าสาวใช้บ้านอื่น เธอยังได้เจ้านายทั้งหล่อแล้วก็รวยเป็นผู้ชายคนแรก ไม่ใช่ได้พี่ขับรถรับจ้าง หรือไม่ก็พวกคนงานจากร้านค้าหน้าปากซอยเป็นผัวอย่างกับเพื่อนสาวใช้หลังอื่นๆ “ฉันจะขยับแล้วนะ...” เขาเตือนพลางถ่มน้ำลายใส่มือก่อนขยี้มันลงมาบนท่อนเนื้อแข็งโป๊กที่เหลือไม่ถึงครึ่งดุ้น ตัวช่วยเล็กๆน้อยๆอาจทำให้หญิงสาวบรรเทาความเจ็บลงได้บ้าง หรืออย่างน้อยขวัญฤทัยคงน่าจะพอทนไหว ส่วนตัวเขาเองน่ะเหรอ...กำลังจะคลั่งตายอยู่แล้วตอนนี้ แต่ก็ยังหวังว่าจะไม่ทำให้ร่องสาวนี้ถึงกับฉีกขาด ขวัญฤทัยหลับตาปี๋ กัดฟันอดทนรออาการเจ็บที่กำลังจะเกิดขึ้น สะโพกหนาหนั่นแน่นเคลื่อนขยับอีกครั้ง ดุ้นเนื้อเสียดสีไปตามผนังโพรงเนื้อนุ่ม เลือดสีแดงเคลือบติดไหลย้อนออกมาเปรอะง่ามขา ออสตินซูดปาก กระเด้าอีกสองทีดุ้นทั้งเอ็นของเขาก็ชนกึกเข้ากับผนังด้านในสุด ร่างงามแดดิ้นร้องไห้โวยวาย น้ำตาไหลพรากไม่ขาดสาย “อร้ายยยย...เจ็บ...เจ็บเหลือเกินค่ะ...ขวัญจะตายไหมเจ้านาย...ฮือ...ฮือ...” สาวเจ้าร้องไห้คร่ำครวญไปพร้อมกับถูกกระแทกกระทั้นจนหัวสั่นหัวคลอน ออสตินกุมเรียวขาที่ถูกพาดไว้บนบ่า เพิ่มแรงส่งพุ่งทะยานยัดหัวบานเข้ากระหน่ำใส่รูเสียวอีกหลายๆครั้ง “อะ...อะ...ซีดดดดด....อืม...” เสียงร้องกระเส่าขาดห้วงขาดตอนเป็นบางช่วง ส่งผลให้แรงกระเด้าจากที่ค่อยๆเนิบช้ากลับกลายเป็นแรงกระแทกกดอัดเข้ามารุนแรงมากขึ้นจนกระทั่งน้ำเสียงปรับเปลี่ยนเป็นครางระโหย ใบหน้าสวยแดงก่ำส่ายสะบัดไปมาราวกับจะตายเสียให้ได้ในเวลานั้น อารมณ์สวาทเป็นอย่างนี้นี่เอง ขวัญฤทัยประจักษ์แล้วว่ามันช่างดีเหลือเกิน... พอไม่หลงเหลือความเจ็บใด ขวัญฤทัยก็เอาแต่ร้องขอในสิ่งที่ออสตินบอกไว้ไม่มีผิด เธอเอื้อมมือไขว่คว้าออสตินส่งมือมาให้จับอย่างรู้ใจกันและกัน “อะ...อะ...อะ...อืม...เจ้า...เจ้านายขา...แรงอีกนิด...ขวัญจะเสร็จอีกแล้วล่ะค่ะ...” เธอแตกแล้วไปหลายครั้งหากทว่าเจ้านายก็ยังอึดเหลือใจ เขาไม่ยอมพาตัวเองให้เสร็จสมทั้งที่เธอก็เห็นตัวเขาสั่นสะท้านมาหลายที ไม่รู้เจ้านายจะรั้งรออะไรทำไมถึงไม่ยอมปลดปล่อยออกมาสักที “ขวัญเสร็จเร็วจัง...เสร็จแต่ละทีบีบรัดฉันแทบขาดเลยรู้ไหม?” ไม่ทราบหรอกค่ะ ก็ขวัญเพิ่งเคยทำกับเจ้านายครั้งนี้ครั้งแรกนี่นา...เธออยากจะตอบเขาอย่างนั้นหากก็ทำได้เพียงแค่คิด เพราะไร้เรี่ยวแรงจะส่งเสียง ปากทำได้เพียงแค่อ้าพะงาบๆ งับอากาศหายใจเข้าปอดได้เท่านั้น... ปรัก ปรัก ปรัก เสียงหนอกเหนือตอกตำไม่หยุดพัก ทั้งแทง ทั้งทิ่มอย่างเมามัน ออสตินดันหมอนใต้สะโพกมนทิ้ง ออกแรงพลิกกายอรชรให้นอนคว่ำหน้า ขวัญฤทัยหวีดผวาร้องเสียงลั่น เพราะดุ้นเนื้อลำอวบหลุดออกจากร่องเสียงของเธอ เธอรีบลนลานอ้อนวอนขอให้เขาเข้ามาเติมเต็มเร็วๆ “เจ้านายขา...เข้ามาเร็วๆหน่อยสิคะ ขวัญจะแย่แล้ว” ออสตินหรี่ดวงตาคมมองอาการเหมือนกับปลาถูกทุบหัวแล้วก็หัวเราะชอบใจ “ไม่คิดว่าขวัญจะร่านได้น่าเอาถึงขนาดนี้...” โนนนมบดบี้ไหลทะลักออกมาด้านข้าง ซบซีกหน้าหวานตะแคงข้างรับริมฝีปากร้อนที่บดจูบลงมาอีกระลอก ตอนพลิกตัวทำเอาดุ้นเนื้อซึ่งอาบด้วยน้ำเมือกใสพราวหลุดออกจากร่องสวาท มันเป็นรูโบ๋เห็นเนินนุ่มสีชมพูเต้นระยิบระยับอาบยวนเย้าไปด้วยน้ำเมือกใส เขารั้งก้นนุ่มให้โก่งตัวขึ้น แล้วมอบอาวุธคู่กายเสือกกระแทกอัดใส่รูเสียวเสียวดัง ปรัก... ให้สมกับสาวใช้คนงามเอาแต่ส่งเสียงร้องขอจะเป็นจะตาย... เขาก็ให้เธอได้สมใจ แต่ว่าหนนี้คงต้องรุนแรงกว่าเดิมสักหน่อย... “อร้ายยยยย...” ขวัญฤทัยกรีดเสียงร้องโหยหวนเพราะเธอเสร็จสมอีกจนได้ ร่างงามกระตุก ดวงตากลมโตถึงกับเหม่อลอยก็เธอทั้งสุข ทั้งซ่าน อย่างที่ไม่เคยสัมผัสอารมณ์ปรวนแปรนี้มาก่อน ร่องรักบีบรัดดุ้นเอ็นที่กำลังพุ่งทะยานกระเด้าเข้ากระเด้าออกอย่างไร้ความปราณี ออสตินโถมตัวเข้าหาบดเบียดร่างน้อยจมหายลงกับพื้นเตียง เขาขยับเพียงสะโพกกระแทกอีกหลายๆทีก่อนจะเปลี่ยนท่าเอาใหม่จนน้ำเขาแตกคารูเล็ก... -----------------------------------

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more