Ep7:เสียงดังจาดโซฟา
1210 คำ
(เสียงดังจากขาโซฟา)
ขวัญฤทัยถูกหมุนตัวเข้าหาพนักโซฟา สองมือเกาะหนับไว้ตรงขอบสะโพกแอ่นหยัดมาทางด้านหลังโดยที่ขาทั้งสองข้างกางออกจนกว้าง แคมสวยมีน้ำเยิ้มเพราะออสนตินส่งนิ้วเข้าไปกระทุ้งจนน้ำเธอแตก ตอนนี้เขายืนอยู่บนพื้น บีบปลายคางมนให้เหลียวกลับมาด้านหลัง เขาโน้มตัวลงมาจูบปากอวบอิ่มของเธอ ลากไซ้มาจนถึงใบหูเล็ก ขบเม้มเบาๆตรงแอ่งชีพจรจนขนในตัวของขวัญฤทัยลุกซู่
“อืม...เจ้านาย...”
สองนิ้วล่วงควักน้ำในหอยสาวจนมันเยิ้มฉ่ำชื้น พอออสติน โคล ดึงนิ้วกลับออกมาลาวารักจึงไหลยืดติดนิ้วออกมาด้วย เจ้านายหนุ่มป้อนเข้าปากสาวใช้คนงาม ขวัญฤทัยดูดนิ้วนั้นด้วยสีหน้าเลื่อนลอย เฝ้าคอยเวลาว่าเมื่อไรเขาจะสอดกระแทกดุ้นเอ็นอันโตเข้ามาหา เธออยากให้เขาทำมันไวไว
หัวนมเธอถูกเขาคว้าไปบีบเคล้น ร่างใหญ่โตก็เคลื่อนขึ้นมาประกบอยู่ทางด้านหลัง เขาดันร่างอวบอิ่มของเธอชิดกับพนักโซฟาพอดีกับสัดส่วนร่างกายเขาทาบทับบดคลึง ผิวกายทั้งสองเสียดสีกันจนเกิดอารมณ์ซ่านสยิว
“จับพนักไว้ดีๆ ฉันจะใส่เข้าไปแล้วนะ...”
“ใส่เข้ามาเลยค่ะ...ขวัญกำลังจะทนไม่ไหว...”
“ร่านเสียจริงขวัญของฉัน...”
บางครั้งออสตินก็เผยตัวตนอีกด้านที่ทำให้ขวัญฤทัยนึกแปลกประหลาดใจ เขามักเอ่ยคำหยาบโลนได้โดยไม่ติดขัด ไม่คิดว่าลูกครึ่งฐานะดีอย่างเขาจะกล้าพูดในทำนองนี้เป็น ถึงจะรู้สึกแปร่งหูแต่เธอก็ยังชอบฟังนะ เร้าอารมณ์ไปอีกแบบ
ชายหนุ่มเลื่อนฝ่ามือจากเต้าสล้างมากุมไว้ตรงเอวคอดกิ่ว หัวรบแข็งโด่ส่วนหัวทำท่าจะพ่นพิษออกอยู่เรื่อยนั้นถูกเสยผ่านตามรอยแยกบริเวณส่วนด้านหลังเข้าไปอย่างฝืดเฝื่อน กลีบสาวอ้าอมจนแก้มตุ่ย
ด้วยเพราะไม่สามารถทิ่มพรวดแล้วผ่านเข้าถึงหลักชัยโดยง่าย ส่วนลี้ลับของขวัญฤทัยยังใหม่สดสำหรับเรื่องนี้อยู่มาก เพิ่งจะผ่านสนามรบมาแค่คืนผ่าน ดุ้นเนื้อของออสตินจึงถูกบีบรัดเอาไว้แน่น ชายหนุ่มรู้สึกทรมาน เสียดเสียวจากโคนสู่ปลายดุ้นอย่างเหลือใจ เคลื่อนไหวแต่ละทีได้แต่หลุดเสียงร้องโอดโดย
ขวัญฤทัยก็ไม่ต่างกัน สีหน้าเธอบิดเบี้ยว ร่างกายสั่นสะท้าน
“อ๊า...ซีด...เจ้านายขา...แน่นไปหมด” ภายในเธอมันรู้สึกอึดอัดคับแน่น ต่อให้เมื่อคืนเขาจะผ่านเจ้าสิ่งนี้เข้ามาในตัวเธอหลายต่อหลายครั้ง หากมันก็ยังใหญ่คับแน่นสำหรับเธออยู่ดี
ออสตินตะบันสะโพกใหม่อีกรอบ ลงน้ำหนักมากหน่อยตอนเสือกปลายหัวรบดันจนถึงส่วนของผนังมดลูก ขวัญฤทัยยังเกร็งตัวรับความมโหฬาร น้ำตาสาวนั้นคลอเบ้า เธอทั้งเจ็บทั้งเสียว พอก้นนุ่มๆสัมผัสได้ถึงแรงเสียดของปอยขนหยิกดำสาวใช้จึงผ่อนลมหายใจ
“อืม...ขวัญจ๋า...รับฉันไว้จนหมดแล้วนะ”
กว่าจะหมดก็เล่นเอาเธอเกือบตาย คนอะไรอาวุธทั้งใหญ่ทั้งยาว
ออสตินเลื่อนฝ่ามือบีบขยำบั้นท้ายอวบอัด รั้งเรียวหน้างามมาจูบแสนหวานไปพร้อมกับขยับตัวกระแทกสะโพกหนั่นแน่นเข้าตอกตรึงร่องสวาท ขวัญฤทัยสะท้านเธอส่งเสียงกรีดร้องผ่านลำคอแกร่ง ติ่งเสียงเธอถูไถไปกับแรงขย่มนับครั้งไม่ถ้วน เสียงเนื้อตอกเนื้อดัง ตับ ตับ ตับ เสียงหอบหายใจดังกระเส่าผสมผสาน แรงกระเด้ามารัวๆทำให้ขาของโซฟาเสียดสีกับพื้นเกิดเป็นเสียงประกอบดัง ตึก ตึก ตึก
“โอ้ว...ขวัญ...ซีด....พระเจ้า....อู้ววววว”
“แรงอีกค่ะ...ขวัญอยากได้แรงๆ “
ขวัญฤทัยกัดฟันทนเสียว หยัดก้นขาวรับแรงกระแทกอย่างแรดร้อน ผ่านไปเพียงครู่ออสตินก็จัดการรวบเอวคอดมาตรึงไว้ด้วยแรงเสือกส่ง เขาสั่งให้เธอยืนบนพื้นแอ่นก้นอ้าขากว้างๆให้เขาเอา...
“อี๊...เจ้านาย...”
ดุ้นเนื้อที่ยังไม่ยอมผละห่างถูกส่งมาทางรูจีบด้านหลัง ขนาดของมันใหญ่จึงสร้างความเจ็บปวดให้กับผู้ถูกกระทำ ขวัญฤทัยร้องลั่น เธอเบี่ยงก้นหนีหากออสตินไม่คิดปราณี เขาล็อกบั้นท้ายหญิงสาวไว้แน่น ค้างคาปลายดุ้นยาวไว้เพียงครึ่งอัน
“เจ็บค่ะ...เอามันออกไปจากตัวขวัญนะคะ ขวัญไม่เอา”
“เจ็บนิดเดียวน่าขวัญ...ทนเพื่อฉันนะ ฉันอยากเอาเธอตรงนี้”
“แต่ขวัญเจ็บนี่ค่ะ...” เธอเถียงเขาพร้อมเสียงสะอื้นไห้
“เอาไว้จะเพิ่มเงินพิเศษให้...”
ดูเหมือนออสตินจะหน้ามืดด้วยแรงราคะเสียแล้ว เขาไม่เพียงแต่ไม่ยอมถอยกลับออกจากสิ่งแปลกใหม่ หากเขายังพูดทำลายน้ำใจ ขวัญฤทัยสะอึกการที่เธอยอมตกเป็นของเจ้านาย ไม่ได้หมายความว่าเธอจะขายตัวให้เขาสักหน่อย
“ปล่อยค่ะ ขวัญไม่ให้แล้ว ขวัญจะไปนอน”
เธอกัดฟันทนเจ็บแล้วออกแรงผลักไสคนด้านหลังให้ถอยห่าง ออสตินโคนทำเสียงจิ๊จ๊ะขัดใจ ชักจะดื้อใหญ่แล้วแม่สาวใช้ตัวน้อย
“จะไปนอนได้ยังไง...ฉันยังเอาเธอไม่เสร็จเลยนะ ไม่เห็นหรือ มันปักคาร่องของขวัญอยุ่น่ะ...” ออสตินดันลำดุ้นเข้าใส่เพื่อยืนยัน ยังไงเขาจะไม่มีวันยอมปล่อยเจ้าหล่อนไปนอนตอนนี้แน่ๆ ขวัญฤทัยร้องเพราะยิ่งเขาดันเข้ามาลึกเท่าไร ก้นเธอก็ยิ่งรู้สึกเจ็บเท่านั้น...
“แต่เจ้านายทำขวัญเจ็บ...ถ้าจะเอาขวัญให้เสร็จเจ้านายก็มาทำข้างหน้าขวัญสิคะ ไม่ใช่ตรงนั้น...”
“อ๊า...ต่อรองอย่างงั้นหรือ...”
ออสตินเลิกคิ้ว ท่อนขาเขาชักจะเริ่มสั่นเพราะต้องยืนเกร็งรับน้ำหนักเอาไว้นาน จึงขี้เกียจจะเถียงกลับ เขาจึงดึงดุ้นเนื้ออาบด้วยเมือกขาวเสียบพุ่งเข้าหาแคมสาวที่บวมหน่อยๆกลับเข้าไปใหม่ ขวัญฤทัยกระตุก ไม่ว่าจะร่องไหนอาวุธเขาก็ทำให้เธอเจ็บ จุกอยู่ดี
“อ๊ะ...อืม...อืม...”
คราวนี้ออสตินกระทุ้งกระแทกอย่างไม่ออมแรง มือหยาบบีบขย้ำหน้าอกอิ่มเต่ง หาทางระบายอารมณ์ฉุนโกรธเพราะถูกขัดใจโดยไม่สนเสียงร้องห้ามปราม จนกระทั่งเขาเสร็จสมไปหนึ่งน้ำ ฉีดพุ่งจนน้ำเหือดแห้ง เขาก็ปล่อยร่างสาวให้นอนพังพาบกองลงกับพื้นเบาะนวมโซฟา ส่วนตัวเองเดินหน้าคว่ำกลับขึ้นห้องพัก
ขวัญฤทัยนอนร้องไห้จนตาบวม ไม่รู้ว่าตัวเองทำผิดอะไร ก็อีแค่ไม่ให้เขาทำด้านหลังเธอ เขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขนาดนี้เชียวหรือ...
จนเมื่อใกล้จะถึงเช้าวันใหม่ สาวใช้คนงามจึงแบกเอาร่างหนักอึ้งเดินกลับเข้าห้องพัก ระบมร่องก้นจนทำให้การเดินแต่ละทีทำเอาเธอน้ำตาแทบตกใน พอหัวถึงหมอนได้ คราวนี้ขวัญฤทัยก็นอนหลับเป็นตาย...
---------------------------------
- ผู้เขียน
