ตอนที่ 3

1072 คำ
เยี่ยนเหนียงร้องขออย่างไร้ยางอาย “นี่ข้ากระแทกสุดกำลังแล้วนะ… ”         จางเยี่ยนเฟยร้องคราง กระแทกจนหน้าดำหน้าแดง เหงื่อกาฬแตกซ่านออกมาชุ่มเนินหน้าผากกว้าง ทว่าเยี่ยนเหนียงกลับรู้สึกว่าความเป็นชายของสามียังสอดใส่เข้ามาไม่สุด ไม่อิ่ม ไม่เต็ม ไม่ถึงที่สุดของความต้องการ ไม่ถึงเนื้อในของนางที่กำลังปั่นป่วนราวกับมีมวลคลื่นตีรวนอยู่ภายใน “อีก…ท่านพี่… อีก… ” เยี่ยนเหนียงเร่ง         “ข้าเสียว… อูย… ข้าไม่ไหวแล้ว ของเจ้าบีบรัดเหลือเกิน… อ่า… ” จางเยี่ยนเฟยขยับเอวกระเด้ารัวๆ กลั้นใจกระแทกในระลอกสุดท้ายของความอดทน “งือออ… ท่านพี่อย่าเพิ่งแตกนะ… ข้ายัง… ” สองมือของเยี่ยนเหนียงเอื้อมลงมาโอบเอวสามีชรา รั้งเอวให้แท่งหยกของเขาอัดเข้ามาสุดลำ ก้นของนางส่ายร่อน แอ่นรับจนขยับลอยขึ้นจากที่นอน อยากให้ท่อนอาวุธของสามีอัดขยี้ล้ำลึกกว่านี้ ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ “อ๊า… แรงอีกค่ะ… อีก… งืออออ… ท่านพี่” จางเยี่ยนเฟยโยกเอวอัดลำเอ็นเข้าใส่สุดกำลังทว่าก็ยังไม่อาจทำให้นางถึงสวรรค์ และสุดท้ายก็เป็นฝ่ายเสียวซ่านจนไม่อาจกลั้นน้ำกามเอาไว้ได้ “อ๊ะ… อ๊าคคคคค… ” จางเยี่ยนเฟยคำรามเสียงต่ำเครือในลำคอ ช่องสังวาสของเยี่ยนเหนียงที่กำลังบีบรัดแท่งหยกของสามี รับรู้ได้ในแรงกระตุกสั่นภายในโพรงเนื้อนุ่มแน่นและความร้อนรุ่มของสายน้ำกาม แตกทะลักคารูของนาง “ทะ… ท่านพี่… ” เยี่ยนเหนียงร้องเรียกด้วยความผิดหวัง ทว่าสุดจะทัดทาน คนที่ขย่มอยู่บนกายนางขยับลงมานอนหงาย แผ่หลาหอบหายใจแรง ทิ้งให้เยี่ยนเหนียงนอนลืมตาโพลงมองเพดาน นางไม่ทันได้ถึงสวรรค์… ก็มีอันต้องร่วงลงมาอยู่กับความจริงที่ว่าสามีชราทิ้งให้นางอารมณ์ค้างอีกแล้ว “นายท่าน… นายท่าน… ” ขณะจางเยี่ยนเฟยยังนอนหอบกระเส่า เสียงเรียกของคนงานที่ดังขึ้นหน้าบ้าน ทำให้ต้องรีบลุกขึ้นสวมเสื้อผ้า ตอนนี้ทั้งคนงานและรถม้าบรรทุกสัมภาระหลายคันพร้อมออกเดินทาง “ท่านพี่ใจร้าย… แกล้งให้ข้าทรมาน… ” สองมือของเยี่ยนเหนียงยังขยุ้มอยู่กับผ้าปูที่นอน นางตัดพ้อเสียงแผ่ว เอาแต่ทุบตีฟูกหมอน อดนึกสมเพชตัวเองขึ้นมาไม่ได้ จากลูกสาวชาวนายากจนที่อยากมีชีวิตรุ่งเรือง อยากเป็นฮูหยินของเศรษฐีจนต้องยอมแต่งงานกับชายชราอายุรุ่นราวคราวพ่ออย่างจางเยี่ยนเฟยคนนี้ จริงอยู่… แม้ทุกวันนี้เยี่ยนเหนียงมีชีวิตความเป็นอยู่แสนสุขสบายแตกต่างไปจากเดิมราวฟ้ากับเหว เศรษฐีจางรักและดูแลนางเป็นอย่างดี ในฐานะ ‘ฮูหยิน’ มีคนรับใช้ล้อมหน้าล้อมหลัง มีชีวิตแสนสุขสบายในบ้านหลังใหญ่ แต่สิ่งที่เยี่ยนเหนียงรู้ว่านับวันยิ่งขาดหายก็คือความสุขทางเพศที่เงินทองของจางเยี่ยนเฟยไม่อาจซื้อได้ “ไว้กลับมา… ข้าจะแก้มือให้เจ้า ก็วันนี้เจ้าเร่งเร้าเร่าร้อนเหลือเกิน… ข้าก็เลยเสียวจัดกลั้นไม่อยู่” สามีชราตอบตามตรง สวมเสื้อผ้าเสร็จก็เข้ามาจูบทรวงอกและแก้มภรรยา กอดล่ำลาแล้วเดินออกไปจากห้อง ครู่ต่อมา “เจียวเหม่ย… เจียวเหม่ย… ” บนเตียงนอนกว้าง เยี่ยนเหนียงยังอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าอารมณ์ค้าง ตะโกนเรียกสาวใช้ที่กำลังยืนอยู่หน้าห้อง หลังจากเสียงรถม้าและขบวนขนสินค้าของสามีค่อยๆ เคลื่อนออกไปจากหน้าบ้าน “ฮูหยิน… ข้ามาแล้ว… ” เจียวเหม่ยผลักบานประตู ตรงรี่เข้ามาหาผู้เป็นนาย ครั้นเมื่อเห็นสภาพของเยี่ยนเหนียงในเวลานี้ เจียวเหม่ยจึงรีบถอยออก หมอนที่ถูกขว้างออกมาทำให้รู้ว่าผู้เป็นนายกำลังอารมณ์ไม่ได้ “ฮูหยินรอข้าเดี๋ยวนะ… ” มองตาผู้เป็นนายก็รู้ สมกับที่เจียวเหม่ยเป็นสาวรับใช้คนสนิท ใช้อยู่ในบ้านหลังนี้มานาน เจียวเหม่ยรีบออกมาจากห้อง เดินตรงเข้าไปในครัว กลับมาอีกครั้งพร้อมกับถาดทองเหลืองที่ถืออยู่ในมือ เอามาวางลงข้างเตียงของฮูหยิน เยี่ยนเหนียงมองของที่อยู่ในถาด… ไม่ใช่น้ำชาหรือผลไม้ แต่เป็นแตงกวาหลากหลายขนาด “เจ้าช่างรู้ใจข้า… ” เยี่ยนเหนียงกล่าวเพียงสั้นๆ เอื้อมมือรูดม่านแพรปิดฉับ คว้าหมอนมาวางรองแผ่นหลังด้วยอารมณ์ค้างสุดจะทนไหว นางเอนกายอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน จับแตงกวาใบเขื่องเข้ามาจ่อชิดง่ามขา ไถถูลากผ่ากลางร่องกลีบสีชมพูที่ยังชุ่มลื่น แฉะฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำคาวสวาท เจียวเหม่ยถอยออกมายืนข้างประตู ตามองต่ำ ทำหน้าที่เฝ้าห้องให้นายหญิงเหมือนเช่นเคย แม้ศีรษะจะก้มหน้าต่ำ… หากบางขณะเจียวเหม่ยก็อดที่จะแอบมองไม่ได้ เพราะเสียงครางครวญสุดทรมานของฮูหยิน กำลังปลดเปลื้องความต้องการที่ยังค้างคาจากสามีชราของนาง “โอ้ว… อยากสุดๆ… ข้าอยากโดนกระแทก” ง่ามขาของฮูหยินแบะอ้าเปิดเปลือย มือหนึ่งบีบเคล้นพูสวาท ขณะมือที่เหลืออีกข้างเอื้อมขึ้นมาบีบขยำเต้านมสองข้างของตัวเองไปพลาง “อ๊า… ข้าอยากโดนดูดนม… ซี้ดดด… ” ฮูหยินเอามือบีบปลายหัวนมชูชันแข็งโด่เป็นช่อสวย มืออีกข้างจับแตงกวาใบเขื่อง เสียบเข้าใส่กลีบสวาทเป็นจังหวะเสียงดังซ่วบๆ “โอ้ววว… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ” เยี่ยนเหนียงร้องครางกระเส่า ยิ่งกระแทกยิ่งทรมาน เพราะดูเหมือนว่าแตงกวาเล็กไม่อาจเติมเต็มได้อย่างที่นางต้องการ เจียวเหม่ยแอบดูผู้เป็นนายจนรู้สึกหวามไหวตามไปด้วย ดุ้นแตงกว่าที่กำลังขยับอยู่ระหว่างง่ามขาของฮูหยิน ทำให้เจียวเหม่ยเกิดความรู้สึกคิดถึงชายผู้หนึ่งที่แอบคบหากันอยู่เงียบๆ จนแทบทนไม่ไหว ในเวลาต่อมา กลางดึกของคืนเดียวกันนั้น… ฮูหยินที่ยังนอนไม่หลับ กระสับกระส่ายพลิกไปพลิกมาอยู่บนเตียงด้วยความต้องการทางเพศที่ยังรุมรึงอยู่ในอารมณ์จนไม่อาจข่มตาหลับลงได้ 
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม