ตอนที่ 4
1005 คำ
นางตัดสินใจก้าวลงจากเตียง ตั้งใจจะมาชวนสาวใช้คุย เพื่อให้ลืมอารมณ์งุ่นง่าน
ทว่าเมื่อเดินมาถึงห้องของเจียวเหม่ย พลันได้ยินเสียงแปลกๆ ดังออกมาจากห้องนอนของสาวใช้
เยี่ยนเหนียงสงสัย…
ค่อยๆ ผลักบานประตูที่คนในห้องรีบร้อนกันเสียจนลืมลงกลอนเอาไว้
บนเตียงมีความเคลื่อนไหว เสียงเตียงดังออดแอด นางจึงเดินอ้อมมาทางด้านหลัง ได้ยินเสียงร้องครวญครางของเจียวเหม่ยดังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
ยิ่งกระตุ้นความใคร่รู้ของเยี่ยนเหนียง จึงเอามือแหวกม่าน สอดสายตามองลอดลายไม้ฉลุฝาห้องไปเห็นภาพของหญิงชายกำลังร่วมรักกันอย่างเร่าร้อน
“โอ้วววว… ”
ฮูหยินยกมือขึ้นปิดปาก กลั้นเสียงอุทาน ภาพที่เห็นทำเอาหัวใจของนางเต้นระทึก ตะลึงมองชายร่างกำยำในสภาพเปลือยเปล่าล่อนจ้อน เนื้อตัวกำยำไปด้วยมัดกล้าม กำลังนอนหงายอยู่ใต้ร่างของเจียวเหม่ย นั่งคร่อมอยู่กลางลำตัวชายผู้นั้น
ทั้งคู่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ผิวขาวของเจียวเหม่ยตัดกันชัดเจนกับผิวสีน้ำตาลคล้ำของผู้ชาย
“โอ้ว… เสียวมาก… เหวินคัง ของเจ้ายาวใหญ่เหลือเกิน… อูยยย… ”
เจียวเหม่ยร้องคราง สองมือยันอยู่ที่อกของชายผู้มีนามว่าเหวินคัง ก้มลงแอ่นสองเต้าให้เหวินคังดูดนมพร้อมกับขย่มสะโพกเป็นจังหวะ
“อ๊า… อ๊า… เสียวมาก ของเจ้าใหญ่มาก”
เจียวเหม่ยเชิดหน้าแหงน แผ่นหลังแอ่นระแน้ ก้นกระดกรับลำเอ็นของชายหนุ่ม กระเด้าเสยขึ้นมาจากด้านล่างอย่างเมามัน
‘โอ้ว… อ๊า… อ๊า… ’
ฮูหยินแอบร้องครางในใจ…
สะดุ้งแทนสาวใช้ที่กำลังโดนกระแทก ด้วยนางมองอยู่ด้านหลัง จึงเห็นแท่งหยกแห่งความเป็นชายอันใหญ่ยาวน่าสะพรึง ทะลวงเข้าใส่กลีบสวาทของสาวใช้เป็นจังหวะ อัดเสยขึ้นมาจนก้อนไข่เบียดชิดติดปากรูของเจียวเหม่ย
ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
“อูยยย... เสียวมาก เจ้ากระแทกแรงเหลือเกินรูข้าระบมนมข้าช้ำหมดแล้ว”
เจียวเหม่ยที่กำลังขย่มสะโพกอยู่ด้านบน โดนกระแทกจนร่างสั่นคลอน บีบสองเต้าป้อนใส่ปากชู้รัก
“ก็นานแล้วที่เจ้าไม่ยอมออกไปหาข้า… ”
เหวินคังผงกศีรษะขึ้นมาจูบไซ้ดูดนมสองเต้าสลับไปมา ปกติทั้งสองมักจะนัดเจอกันที่โรงเตี๊ยมหลังโรงน้ำชาในตลาด
“ก็ข้ากลัวคนรู้ ช่วงนี้ข้าหาจังหวะไม่ได้ อูย… มิดรูข้าเลย… ไม่ไหวแล้วข้าจะแตกแล้ว… ”
เสียงของเจียวเหม่ยกระเส่าสั่น น้ำเสียวแตกซ่านออกมาอาบชุ่มลำเอ็น
“จะรีบแตกไปไหน… ข้ายังไม่อิ่มเลย”
เหวินคังเอามือรวบเอว กดง่ามขาของนางลงมากระแทกรับลำเอ็น
“อู้ววว… ข้าแน่นรูไปหมด… อ่า… ของเจ้าใหญ่มาก… หอยข้าปลิ้นหมดแล้ว”
ใบหน้าของเจียวเหม่ยบิดเบ้ ขยับสะโพกอย่างเมามันอยู่บนหน้าตักของเหวินคัง กระเด้าเสยขึ้นมาไม่ยั้ง สองมือรวบสะโพกของนาง กระชากร่างน้อยๆ เข้ามารับการสอดใส่ล้ำลึกรุนแรงกระแทกแทงหน่วงหนักจนน้ำหอยทะลักออกมา
“เสียวมาก… แม่นางกระแทกลงมาหนักๆ ข้าชอบ”
เหวินคังเร่งเร้าเสียงกระเส่า
“นี่ข้าขย่มจนแทบหมดแรงแล้วนะ… ”
เจียวเหม่ยบดบั้นท้าย ส่ายกลีบสวาทอัดลงมาถึงโคนเอ็น เส้นขนสีดำเสียดสีกันร้อน
“อ๊าย... อูย... เสียวเหลือเกินเหวินคัง… อ่า ซี้ด เจ้าเอาเก่งสุดๆ… ”
เจียวเหม่ยส่ายสะโพกโยกเอวอยู่กลางลำตัวของเหวินคัง ก้นอวบขาวดีดเด้ง กดกลีบขมิบกลืนแก่นกายยาวใหญ่เสียบเสยขึ้นมาเป็นจังหวะ
บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ
“อ๊า... อ๊า... อ๊า... อ๊า... อ๊า... ”
มือของเจียวเหม่ยลูบไล้แผงอกแน่นนูนไปด้วยกล้ามเนื้อของเหวินคัง ขณะสะโพกของนางยังดีดเด้งไม่หยุด
“อ๊า... ข้าเสียวเหลือเกินเหวินคัง… งืออ… ไม่ไหวแล้วข้าจะแตกแล้ว”
เจียวเหม่ยพริ้มตา เม้มปากแน่น รู้สึกว่าภายในกำลังร้อนวูบวาบ
“ข้าจะแตกแล้วเหมือนกัน… อ่า… อ่า… เจ้ากระแทกลงมาแรงๆ… ”
เหวินคังส่งสัญญาณให้เจียวเหม่ยเร่ง นางหมุนวนสะโพกบดโม่รัดรูดลำเอ็น แอ่นสองเต้าอวบใหญ่ให้เหวินคังดูด ตูดส่ายร่อน โยกย้ำกลีบดอกเหมยรับแท่งหยกเสียบแน่นเป็นเนื้อเดียวกัน
“ขะ… ข้าไม่ไหวแล้ว… ซอยเถอะเหวินคังข้าจะขาดใจ”
เสียงติดๆ ขัดๆ ขยับขึ้นยืนยองๆ กดกลีบก้นกระแทกลงบนหน้าตักเหวินคังรัวๆ เพื่อให้แก่นกายสอดใส่เข้าถนัดถนี่ ความยาวใหญ่บดขยี้เข้ามาถึงเนื้อในของนาง
“ขย่มแรงๆ… ไม่ต้องกลัวเอ็นข้าหัก อ่า… ข้าจะแตกแล้ว… ”
เหวินคังเร่งเสียงกระเส่า เข่าสองข้างของเจียวเหม่ยแบะคร่อมอยู่กลางลำตัว
“อีก… กระแทกแรงๆ ขย่มหนักๆ… ”
เหวินคังใจร้อนสุดจะทน เอามือรวบเอวนาง โยกสะโพกซอยจนก้นไม่ติดพื้น ทั้งกระเด้าทั้งดูดนมไปด้วย
‘โอ้ววว… ซี้ดดด…”
ภาพที่เห็นอยู่ต่อหน้า ทำเอาฮูหยินที่กำลังยืนแอบดูร้องครางในใจ นางบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน หน้าขาหนีบแน่น ล้วงมือข้างหนึ่งเข้ามาลูบไล้กลีบสวาทเยิ้มฉ่ำของตัวเอง มืออีกข้างเคล้นคลึงบีบนมตัวเอง ตาจ้องมองสาวใช้ที่กำลังโดนกระแทกอย่างนึกอิจฉา
เจียวเหม่ยขย่มสะโพกรัวๆ ตอบโต้กับลำเอ็นยาวใหญ่ของชายใต้ร่างอย่างเมามัน
“โอ้วววว… ไม่ไหวแล้วเหวินคัง… อ๊า… อ๊า… อ๊า… ข้าเสียวรู”
เจียวเหม่ยสะบัดใบหน้าไปมา พริ้มตาครวญคราง
“น่าสงสารนัก… เจ้าเป็นฝ่ายขย่มข้าแท้ๆ แต่ดูสิเจ้ากลับเสียวซ่านทรมานเสียเอง”
เหวินคังชอบใจที่เห็นเจียวเหม่ยบิดตัวไปมาด้วยความทรมาน
“ก็ของเจ้าใหญ่เหลือเกิน… ครูดเข้ามาแต่ละที ขยี้จนกลีบข้าระบมหมดแล้ว”
- ผู้เขียน
