‘ป่าป๊า! มะหร่ายจากับมาหาพี่ล่ะคับ’
“อีกห้าวันครับลูก พี่ห่าวดื้อกับคุณอาไหม”
‘พี่ม่ายดื้อ’
“จริงหรือเปล่า ไหนให้พ่อคุยกับอาเฟยหน่อยครับ”
‘ก็ด้ายยย’
ภาพบนหน้าจอจากเดิมที่ปรากฏใบหน้าของเด็กชายผู้ใบหน้าละม้ายคล้ายเขา ตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นใบหน้าของน้องสาวที่คลานตามกันมา ฝั่งนั้นอุ้มหลานน้อยเอาไว้ในอ้อมอกขณะที่มองเข้ามาในกล้อง
‘มีอะไรเฮีย’
“อาเฟย อาห่าวดื้อมากไหม”
‘เอาอะไรมาดื้อ ลูกเฮียน่ารักที่สุดแล้ว’ แม้บุคลิกของเฟยหลงผู้เป็นน้องสาวคนเล็กของเขาจะไม่ได้ดูเหมือนพวกรักเด็ก แต่ฝ่ายนั้นก็ดูแลหลานอย่างดีมาตลอดระยะเวลาที่เขาต้องบินไปทำงานที่นั่นที่นี่
“ลื้ออย่าตามใจมากนะ เดี๋ยวเฮียก็กลับแล้ว”
ทุกครั้งที่มาไทยเฟยหลงจะคอยเป็นคนดูแลลูชายให้ แม้บ้างทีจะต้องแย่งกันกับแม่ของเขาที่ก็อยากเลี้ยงหลานเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่แล้วก็จะเป็นเฟยหลงที่พาหลานไปอยู่ด้วย เพราะไม่อยากให้โดนตามใจเกินเหตุ
ยิ่งเ
