บทที่ 16

1200 คำ

“เสียใจด้วยนกยูง คุณไม่มีสิทธิ์ขอความเมตตาจากผม” ราเอลจะสอนให้ทิมนิดารู้ว่าไม่ควรทำให้เขาเจ็บและโกรธ เจ้าพ่อหนุ่มเริ่มลงโทษทิมนิดาด้วยการกระแทกริมฝีปากบดขยี้จุมพิตอย่างดุดันเร่าร้อน พอทิมนิดาจะกัดปลายลิ้นและริมฝีปากของเขาอีกครั้ง ก็รีบผละริมฝีปากออก พร้อมกับเค้นเสียงเยาะหยัน “คุณไม่มีทางกัดผมได้อีกแน่ นกยูง ต่อไปผมจะเป็นฝ่ายกัดคุณบ้าง” ราเอลทำตามที่เค้นเสียงบอกไป เขากัดลงไปบนเรียวปากอวบอิ่มด้านล่าง พอให้ทิมนิดารู้สึกเจ็บแปลบ สะดุ้งเฮือก จากนั้นก็ตวัดปลายลิ้มโลมไล้ลงไปตรงบริเวณที่กัดลงไปในก่อนหน้านี้ ทิมนิดาหลุดเสียงครางไปกับความเจ็บแปลบอันเกิดจากการลงโทษของราเอล ทว่าสิ่งที่ปะปนมาหลังจากถูกกัดคือความวาบหวาม ซ่านสยิวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เพราะปลายลิ้นร้อนๆ โลมเลียดูดเม้มอย่างหนักหน่วงจนเธอไม่อาจกักเก็บเสียงครางไว้ได้ ราเอลไม่ได้กัดลงไปแค่บนเรียวปากอิ่มเท่านั้น เขาผละออกจากเรียวปากอิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม