“ฉันไม่ได้อ่าน” ทิมนิดาเถียงเสียงดัง ก่อนจะบอกถึงความบริสุทธิ์ของตนเอง “ฉันหยิบกระดาษขึ้นมาและตั้งใจจะเอาไปทิ้ง ฉันไม่ได้อ่านข้อความบนกระดาษเลย”
“แน่นอน! คุณต้องการเอากระดาษไปทิ้ง เพราะนั่นมันเป็นหลักฐานสำคัญมัดตัวคุณ ว่าคุณมีส่วนรู้เห็นกับการหายตัวไปของริวา และผมดีใจที่กระดาษแผ่นนี้มันมีโอกาสมาตกอยู่ในมือของผม”
ราเอลเต็มไปด้วยความผิดหวัง ก่อนหน้านี้ดวงตาคมกริบทอดมองคนตรงหน้าด้วยแววตาชื่นชม หลงใหลในตัวทิมนิดา แต่ตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว ดวงตาคมทั้งคู่เผยให้เห็นความชิงชังระคนแค้นเคือง เมื่อรู้ว่าถูกทิมนิดาหักหลังให้กับความภักดีของเขา
“มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะคะคุณราเอล ฉันไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับข้อความเหล่านี้”
ทิมนิดาได้แต่หวังว่าราเอลจะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดออกไป แต่ความหวังของเธอมีอันต้องริบหรี่ เมื่อราเอลไม่เชื่อในคำแก้ตัวของเธอแม้แต่นิดเดียว
“คุณได้ค่าจ้างจากงานนี้เท่าไร ทิมนิดา ล้าน
