“อะไรคะป้าตลาดวายผู้ชายขาด” อริสารู้สึกขำกับประโยคของป้ามี แต่แอบดีใจที่ได้ยินประโยคนั้นจากป้ามี “ว่าแต่จริงหรือจ๊ะที่คุณวายุให้หนูออกไปข้างนอกได้” อริสาลอบดีใจ อย่างน้อยเธอไม่ต้องอุดอู้อยู่แต่ในไร่นี้ หากโชคเข้าข้างเธออาจจะมีโอกาสติดต่อน้องสาวได้ ร่างบางจึงรีบเดินฉับๆ ตามป้ามีไปขึ้นรถปิคอัพที่ติดเครื่องรอ “หนูไม่โดนดุแน่นะคะป้า” “แน่สิ ข้ารับรอง คุณยุบอกว่าตามใจข้า จะพาเอ็งไปไหนก็ได้ทั้งนั้น แต่ต้องอยู่ในสายตา” “นั่นประไร” อริสามองสำรวจ ตรงหลังกระบะ มีคนงานชายร่างบึกบึน ผิวเข้ม หน้าดุ นั่งคุมเชิงอยู่ด้านหลังสามคนด้วยกัน รวมคนขับคือพีด้วย ทีแท้ให้เธอออกไปก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี “อ้อ คุณยุยังกำชับให้เอ็งรีบกลับ ห้ามเถลไถล เห็นบอกว่าจะพาเอ็งไปฝึกว่ายน้ำ” “หนูไม่ไปหรอกจ้ะ เรื่องอะไรจะยอมให้คนพรรค์นั้นสอน พี่พีดีกว่าเ