“บอกว่าไม่ก็ไม่สิ” เธอเถียง ขยับหนีร่างหนา ไม่อยากเข้าใกล้ เข้าใกล้ทีไรเจ็บตัวทุกที
“ไม่ได้ทำ แล้วทำไมไม่อยู่กับป้ามีและคนงานชาย ดอดไปเดินอ่อยพวกมันทำไม”
“ฉันแค่อยากได้กางเกงสักสองสามตัว เลยขออนุญาตป้ามีไปซื้อ”
“บอกฉันสิ เรื่องแค่นี้”
“ไหนๆ ก็ได้ออกไปข้างนอกแล้ว ฉันเลยอยากได้ ไม่ได้คิดว่าบ้านเมืองนี้จะไร้วัฒนธรรมขนาดนี้”
“เธอต่างถิ่นจะรู้อะไร ไม่อย่างนั้นฉันจะให้คนงานชายตามไปคุมทำไม”
“ไม่รู้นี่ นึกว่ากลัวฉันหนี”
“แค่นั้น จะให้ตามไปถึงสี่คนหรือ ถึงเธอจะคิดหนีก็ไม่มีทาง จำไว้”
“รู้แล้วๆๆ จะปล่อยฉันไปได้หรือยัง”
“ยัง...”
“อะไรอีกล่ะ ด่าว่าไม่พออีกหรือไง ต้องการอะไรอีก” ใบหน้าสวยงอง้ำ เธอไม่เคยเถียงสู้เขาได้ซะที
“บอกแล้วไงจะสอนให้ว่ายน้ำ”
