ที่ไหน
อืม เจ็บจังหล่อนบิดตัวแต่รู้สึกเจ็บมากๆ แล้วค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้น
นี่ฉันอยู่ที่ไหนกันนะ หล่อนพลางคิดในใจนึกย้อนไป เมื่อ 2 วันก่อนหน้า
"เอ้าๆ เว่ยเว่ย มานี้สิ เดี๋ยวฉันจะให้เธอไปดูแลคุณเฉินเย่วที่บ้านเขาหน่อยนี้เป็นโอกาสดีของเธอเลยนะที่จะได้ไปดูแลดาราดังอย่างเฉินเย่วนะ"
"ห่ะ 0_0! ทำไมฉันต้องไปด้วยค่ะ"ฉันตกใจมากที่รู้ว่าจะต้องไปดูแลดาราเรื่องเยอะอย่างเฉินเย่วทำไมนะทำไมต้องให้ฉันไปด้วยเนี่ย
"ก็สต๊าฟคนเก่าลาออกไปแล้วนะสิ เขามีปัญหาเรื่องที่บ้านนะ"
ฉันว่าไม่ใช่หรอกมีปัญหาบ้าบออะไรฉันได้แต่คิดในใจ
"นะเว่ยเว่ย มีแต่เธอเท่านั้นที่ช่วยได้เธอเป็นคนรักความสะอาดทำอาหารก็อร่อยแถมใจเย็นด้วย อีกอย่างเธอก็เคยร่วมงานกับเขามาแล้ว อ่อแล้วก็เงินเดือนเธอได้เยอะกว่าสต๊าฟทั่วไป 2 เท่าเลยนะ" ฉันกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ พลางคิดว่าเงินมากกว่านี้ฉันยังไม่อยากทำเลยฉันไม่ชอบหมอนี่ตั้งแต่ที่ทำงานด้วยนั่นแหละคนบ้าอะไรเรื่องมากนั้นก็ไม่ได้นี้ก็ไม่ได้หยิ่งแล้วก็ขี้เก๊กอีกต่างหาก
"แต่ว่าฉันไม่อยากทำนี่แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ" ฉันพูดกระซิบเพื่อน เพื่อรักษาหน้าเพื่อนสนิทในฐานะที่ฟางหรงเป็นหัวหน้าของฉัน และแน่นอนหล่อนพาฉันมาทำงานที่นี่
"นะๆ ช่วยฉันหน่อยฉันหาคนมาไม่ทัน"เขาอ้อนวอนจนเว่ยเว่ยต้องจำยอมตกปากรับคำ
"แต่มีข้อแม้นะว่าหาคนได้จะรีบมาเปลี่ยนฉันทันทีอะ"
"ได้ๆ ขอบใจนะแก"
"แล้วฉันต้องไปเริ่มงานวันไหน"
"วันพรุ่งนี้ คุณเฉินเย่วบอกว่าให้พนักงานใหม่ไปจัดการนู้นนี้นั้นได้เลย อะนี่กุญแจ แล้วก็นี้คือสมุดรายละเอียดว่าเขาชอบไม่ชอบอะไรนะเอาไปอ่านก่อนเริ่มงาน"
"0_0 นี้ฉันต้องเริ่มงานไวขนาดนี้เลยเหรอ พระเจ้าT_T"
"อือ =_=||"
จากนั้นฉันก็เข้าไปเขียนใบลาเพื่อขอไปทำใจและอ่านรายละเอียดของเฉินเย่วทันที
ฉันลากสังขารที่ไร้จิตวิญญาณมาถึงห้องพักไม่นานฉันก็เปิดอ่านรายละเอียดการดูแลพ่อดาราดังเฉินเย่ว
รายละเอียดสาธยายเกี่ยวกับประวัติของเขา
ชื่อนาย:เฉินเย่ว อายุ 30 ปี เป็นนักร้องนักแสดงสูง189 หนัก 70 กก. รักความสะอาด เสื้อผ้าซักต้องแยกผ้าสีผ้าขาว ทานเผ็ดได้ แพ้เต้าหู้ แพ้นม แต่ต้องความคุมอาหาร ได้อาหารเพื่อสุขภาพได้จะดีมาก
แพ้ฝุ่น แพ้น้ำยาปรับผ้านุ่มราคาถูก ไม่ชอบเสียงดัง ทานน้ำต้องทานน้ำอุ่น เว้นออกงานสังคมจะดื่มบ้างเป็นกรณีๆ ไป ไม่ชอบคนพูดมาก สั่งอะไรก็ต้องทำตาม มีอารมณ์ศิลปินตื่นแต่เช้าชอบออกกำลังกายรักสุขภาพเสื้อผ้าต้องเนี้ยบจัดแต่งเข้าชั้นไว้เป็นระเบียบจัดแยกโทนสี
"โอ้ย นี่มันอะไรกันเนี่ย คนบ้าอะไรเรื่องมาก"หล่อนได้แต่บ่นพอถึงเวลาก็ไม่กล้าพูดกับเขาเพราะกลัวว่าตัวเองจะถูกไล่ออกซะก่อน
6:00 น.
ฉันตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมตัวไปบ้านเฉินเย่วฉันนุ่งกางเกงยีนสีดำขายาว เสื้อกล้ามสีขาวสวมทับด้วยเสื้อโค้ตตัวยาวสีดำอีกชั้นหนึ่ง จากนั้นก็ลากกระเป๋าใบโตที่มีเสื้อผ้าของใช้ที่จัดไว้อย่างเป็นระเบียบออกไปขึ้นรถยนต์ส่วนตัวเพื่อมุ่งหน้าไปยังบ้านของเขาทันที
บ้านดีไซน์หรู แต่งสวยด้วยบรรยากาศพักผ่อนมากกว่าสถาปัตยกรรมที่สวยงามของแบบบ้านแล้ว บ้านหลังนี้ยังมีหลักการออกแบบที่ดีเยี่ยมและลงตัวในทุกมุมมอง
แบบบ้านสวยหลังนี้ ภายนอกโดดเด่นด้วยโทนสีขาวที่ตัดกับพื้นที่สีเขียวของสนามหญ้าหน้าบ้าน
พื้นที่ส่วนกลางของบ้านตกแต่งไว้อย่างสวยงาม พร้อมด้วยการจัดวางอย่างลงตัวในทุกมุมมองของการออกแบบ ทุกพื้นที่สามารถเชื่อมต่อกันได้ทั่วถึง มีความโปร่งสบายทั้งภายนอกและภายใน ส่วนกลางมีสระว่ายน้ำกับการตกแต่งสวนเล็กๆ ไว้ในมุมต่างๆ
ภายในบ้านจะพบกับความปลอดโปร่งด้วยการตกแต่งภายในของโทนสีขาวเป็นหลัก พร้อมออกแบบให้พื้นที่ส่วนกลางของบ้านเปิดโล่งเชื่อมต่อไปยังพื้นที่ชั้นบน มุมห้องนั่งเล่นจัดวางด้วยโซฟายาวสีขาวหันหน้าเข้าบันไดของบ้าน เลือกใช้ทีวีแบบติดผนังช่วยในการประหยัดพื้นที่ใช้งาน ภายในห้องครัวมีเคาน์เตอร์ยาวสีขาวพร้อมตู้บิลท์อินจัดเก็บขนาดใหญ่ติดตั้งไว้แนบชิดติดผนัง ด้านซ้ายเลือกให้เป็นพื้นที่สำหรับตู้แช่เย็นขนาดใหญ่ ถัดออกมาในส่วนกลางมีไอส์แลนด์กับเก้าอี้สตูลสำหรับเป็นมุมบาร์พร้อมเสิร์ฟอาหาร ภายในห้องทำงานได้รับการออกแบบมาให้แสงสว่างสามารถเข้าได้อย่างทั่วถึง
แม้ภายในจะมีเฟอร์นิเจอร์มากชิ้น แต่ก็สามารถจัดวางได้อย่างลงตัวทุกมุมห้อง ภายในห้องนอนมาในโทนสีเทาดูอบอุ่น พร้อมตัดแต่งด้วยสีขาว ด้านบนเพดานประดับด้วยแชนเดอร์เลียร์คริสตัลหรูหราเข้ากับผ้าม่านลายสวย และสามารถนั่งพักผ่อนสบายๆ ได้ที่ระเบียงในสวนด้านนอก
"โห 0_0 นี้บ้านคนเหรอนี้ สวยจัง นี้ขนาดห้องนอนสต๊าฟอย่างฉันยังอลังการเลย นี้ถ้าหน้าห้องไม่มีป้ายติดว่าห้องสต๊าฟฉันนึกว่าฉันเข้าผิดห้องแล้วนะเนี่ย" ฉันชื่นชมไปพลางเก็บกระเป๋าไปและเริ่มจัดการงานหลายอย่างทันที ฉันทำทุกอย่างในบ้านพูดง่ายๆ ฉันคือเบ๊ที่ต้องคอยรับใช้ทุกอย่างจนกว่าเขาจะพอใจ