EPISODE4
1071 คำ
วิศวะขย้ำรัก
(Engineer'nTaboo)
EPISODE4
“ไอ้ฝุ่นแพลนกล้องไปแถวที่ห้าให้กูที”
ขณะที่บีเบสท์กับองศากำลังส่องสาวกันสนุก พันไมล์ก็ให้ ‘สีฝุ่น’ ที่กำลังควบคุมโดรนจับภาพกิจกรรมรับน้องให้แพลนกล้องไปยังรุ่นน้องแถวที่ห้า เพราะเขาเห็นแล้วว่าแถวนั้นมีแม่สาวผมสีน้ำตาลเข้มตาโต ๆ แก้มป่อง ๆ กำลังนั่งคุยกับรุ่นน้องในกลุ่มเขา
“มึงส่องใครวะไอ้ไมล์ ฮั่นแน่! ปกติไม่เห็นสนใจรุ่นน้องในคณะนี่หว่า วันนี้มีคนเข้าตามึงด้วยเหรอวะ กูดูหน่อยดิ๊หน้าตาเป็นไง” องศาอดแซวไม่ได้ และเมื่อสีฝุ่นแพลนกล้องไปยังแถวที่ห้า เขาก็เห็นว่าเป็นแถวของยูและปั้นแป้ง ซึ่งเป็นญาติ ๆ ของสีฝุ่น แต่ว่าสาวน้อยที่นั่งข้างยูนั้นท่าทางโดดเด่นไม่เบา
“เฮ้ย! คนนี้อย่างโดนเลยว่ะ ที่นั่งข้างไอ้ยูอะ โดนใจพี่เบสท์สุด ๆ คนอะไรหน้าตาน่ารักอย่างกับตุ๊กตาแน่ะ ตัวจิ๋วเดียวแบบนี้กูอุ้มได้ทั้งคืนอะ กูจองคนนี้!” บีเบสท์โพล่งขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ทำให้เจ้าของเส้นผมสีแดงเพลิงยกเท้าถีบโต๊ะเพื่อนทันที
“มึงอย่ามาสเปคเรี่ยราด จองคนไหนก็ไปจีบคนนั้น” พันไมล์เอ่ยเสียงเรียบ ทำให้องศาถึงกับหรี่ตามองหน้าเพื่อน
“เดี๋ยวนะครับไอ้คุณพันไมล์ อย่าบอกนะว่ามึงสนใจน้องคนนี้ ดูเด็ก ๆ แบบนี้ไม่ใช่สไตล์มึงเลยนะ นี่มันสไตล์ไอ้เบสท์ต่างหาก” องศาเอ่ยขึ้น ทำให้คนที่กำลังมองแม่สาวน้อยตัวจิ๋วนั่นเหลือบสายตามามองสบตาเพื่อน
“คนนี้น้องบัดดี้กู” พันไมล์ว่า จะให้พูดว่าเขาจอง หรือบอกว่าเด็กนั่นเป็นสไตล์ของเขาก็คงไม่ได้ เขาไม่ได้ชอบผู้หญิงแนวนี้เลย
“ประทานโทษนะครับ เขาใช้จับฉลากแล้วมึงมาพูดแบบนี้มันหมายควายว่าไงวะ” บีเบสท์ชักจะเคือง บอกเลยว่าน้องคนนี้โดนใจเขาสุด ๆ
“เฮียคงให้ไอ้เตย์ล็อคชื่อแหละ” สีฝุ่นพึมพำ แล้วแพลนกล้องเก็บภาพกิจกรรรมไปเรื่อย ๆ
“มึงมีความลับกับพวกกูเหรอวะไอ้ไมล์” ได้ยินสีฝุ่นว่ามาแบบนั้นองศาก็ยิ่งมองเพื่อนอย่างจับผิด รุ่นน้องก็เพิ่งมาทำกิจกรรมกันวันนี้วันแรกแล้วไอ้ตัวดีจะไปล็อคชื่อเพื่ออะไร
“พวกเฮียดูดิ” ว่าแล้วสีฝุ่นก็ส่งโทรศัพท์ตัวเองให้องศาดู
“ดูไรวะ” องศาพึมพำแล้วกดเล่นคลิปที่สีฝุ่นเปิดไว้ให้ ภาพในคลิปคือพันไมล์ที่เดินเซซ้ายเซขวาจนถลาล้มลงไปข้างทาง ขณะนั้นก็มีผู้หญิงร่างเล็ก ๆ คนหนึ่งที่อยู่ในอาการมึนเมาเดินออกมาจากคลับเช่นกัน เธอเข้าไปพยุงเพื่อนเขาที่เมาไม่รู้เรื่องอย่างทุลักทุเล ก่อนที่จะมีแท็กซี่คันหนึ่งมาจอดรับทั้งสองขึ้นรถไปด้วยกัน
“อย่าบอกนะว่าคนที่อยู่โรงแรมจิ้งหรีดกับมึงคือน้องคนนี้อะ นี่มึงกินตับน้องเขาแล้ว โห! ไอ้สารเลวนี่มันนางในฝันกูชัด ๆ” บีเบสท์หันไปถามเพื่อนอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าพันไมล์จะเมาเละเทะได้ขนาดนั้น
“ถ้าไม่ใช่ยาพี่เยียร์กูไม่เมาขนาดนั้นหรอก” พันไมล์ว่า แล้วไอ้เรื่องกินตับเขาก็จำไม่ได้ด้วยว่ามันเริ่มได้ยังไง
“งั้นกูขอเหตุผลที่มึงจะเป็นพี่บัดดี้น้องหน่อย” องศาเอ่ยถามเพื่อให้หายข้องใจ
“สนุกดี” พันไมล์เอ่ยเสียงเนิบอย่างหน้าตาเฉย
“ไอ้เหี้ยไมล์! มึงทำน้องแล้วมึงยังจะแกล้งน้องต่อเนี่ยนะ น้องตัวแค่นี้...” บีเบสท์อดด่าเพื่อนไม่ได้ แถมยังทำมือทำไม้ว่ารุ่นน้องสาวคนนั้นตัวแค่เอวพวกเขาเองนะ
“ติดใจก็บอก” สีฝุ่นงึมงำออกมาอย่างหน้าตาเฉย
“ติดใจบ้านป้ามึงดิ ไม่ใช่แนวกู” ทว่าการที่พันไมล์โต้ตอบสีฝุ่นคืนทันควันขนาดนั้นกลับยิ่งทำให้องศามองจ้องหน้าเพื่อนอย่างจับพิรุธ
“ว่าแต่ปลอดภัยไหมวะ ถ้าที่บ้านมึงรู้ว่ามึงไปกินตับสาวจนท้องขึ้นมา ระวังป๊ามึงไว้เหอะ” บีเบสท์เอ่ยเตือน
“ป๊ากับแม่กูไปอิตาลียังไม่กลับ” พันไมล์เอ่ย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องแน่ใจว่าเด็กคนนั้นจะไม่ท้องป่องลูกของเขาขึ้นมาให้เป็นปัญหา ขืนเธอท้องขึ้นมาป๊ามีหวังส่งเขาไปอยู่กับคุณย่าถาวรแน่ แค่คิดก็ขนลุกแล้ว
“มึงจะยังไงกูไม่ว่านะ แต่ถ้ามึงไม่ได้สนใจน้องเขาอะ มึงอย่าไปหลอกกินน้องรอบสองล่ะ สงสารน้อง” องศาไม่วายเตือนเพื่อนอีกข้อ
“กูดูของขาดขนาดนั้นเลย” พันไมล์ยอกย้อน
“กูรู้มึงไม่ขาด แต่มึงไม่ต้องไปหว่านเสน่ห์หรือหลอกน้องเขานะเว้ย เด็กเพิ่งจะปี 1”
“กูไม่ได้บ้ากามขนาดนั้นมั้ง ตัวก็แค่นั้นไม่พอยาไส้กูหรอก พวกมึงไม่ต้องห่วง” พันไมล์บอกปัด ไม่รู้ว่าเด็กนั่นน่าเอ็นดูขนาดไหน ไอ้สองเกลอถึงได้ห้ามนักห้ามหนา
“เริ่มจับฉลากกันแล้วเฮีย พวกเฮียจะไม่ลงไปหน่อยรึไง กะไม่ให้น้องหาเจอเลยว่างั้น ใครหาไม่เจอไอ้เตย์มันให้ทำความสะอาดโรงยิมเลยนะ” สีฝุ่นพูดขึ้นเมื่อน้อง ๆ ทยอยกันลุกขึ้นไปจับฉลากรายชื่อรุ่นพี่ปี 3 แล้ว
“โรงยิมก็กว้างดีนี่หว่า” พันไมล์พึมพำแล้วยกยิ้มมุมปากร้าย
“ไอ้ไมล์อย่าบอกนะว่ามึงจะไม่เซ็น” บีเบสท์อดถามไม่ได้
“ดูหน้าชั่ว ๆ ของมันก็รู้ มึงจะแกล้งน้องชัด ๆ ไอ้คนใจบาปหยาบช้า” องศาก่นด่าไปอีกคน
“มึงด่าจนอีกหน่อยกูจะไม่ใช่คนแล้วนะ”
“ก็ดูมึงทำน้องดิ กูมันพวกสุภาพบุรุษปกป้องสาวงามเว้ย”
- ผู้เขียน
