โปรยเรื่อง

256 คำ
เพียงสายตาที่เขามองฉันอย่างเว้าวอน...ก็ทำให้ฉันเผลอมอบกาย มอบใจให้เขาไปทั้งหมด เขาคือ ‘มอร์แกน แคมป์เบลล์’ ชายชาวอเมริกันทรงเสน่ห์ที่ฉันได้เจอกับเขาผ่านแอพลิเคชั่นหาคู่ แล้วฉันก็ตกหลุมรักเขาจากสายตาที่เขาใช้มองฉัน มันเป็นเรื่องที่บ้ามาก แต่ฉันก็รักเขาไปแล้ว...รักผู้ชายที่แทบไม่รู้จักกันนอกจากชื่อ ทุกอย่างมันควรจะจบลงหลังจากความสัมพันธ์ลึกซึ้งของเราสิ้นสุดลงในวันออกเดตครั้งแรก ทว่าฉันกลับได้หวนมาเจอเขาอีกครั้งในฐานะ ‘ผู้ปกครอง’ ของนักเรียนอนุบาลที่ฉันเป็น ‘ครูพี่เลี้ยง’ อยู่ นี่เขามีลูกแล้วเหรอ!? ฉันควรจะตัดใจแล้วสินะ แต่...จู่ๆ เขาก็มาบอกว่า... ‘ผมคิดถึงช่วงเวลาที่คุณใช้กับผมในวันนั้นนะ’ ถ้าฉันคล้อยตามเขา ฉันจะตกอยู่ในสถานะเมียน้อยของเขาหรือเปล่า? ให้ตายเถอะ ถ้าเป็นอย่างนั้น มันก็เป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง! ทว่า...หัวใจของฉันกลับไม่เชื่อฟังเอาเสียเลย ยิ่งเห็นสายตาของเขา ฉันก็เหมือนจะลืมสิ้นซึ่งศีลธรรมไปเสียหมด ได้โปรดเถอะ มอร์แกน...อย่ามองฉันด้วยสายตาอย่างนั้น อย่ามองฉันด้วยสายตาเว้าวอนอย่างนั้นเลย... นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนที่แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ ทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม