-Other-
“ทำอย่างกับว่าฉันเป็นคนใจง่าย แค่ขอแล้วก็คิดว่าฉันจะให้ ทำไมไม่คิดว่าฉันก็มีหัวใจ” น้ำตาของเธอไหลพราก ไม่คิดว่าคำพูดของผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนี้จะทำให้เธออ่อนไหวได้มากถึงเพียงนี้
“ฉันก็ไม่ได้บังคับเธอนี่ ไม่ได้อดอยากปากแห้งถึงขนาดบังคับข่มขื่น ถ้าเธอไม่ให้ก็แค่เดินออกไป” ว่าอย่างไม่ยี่หระ คนอย่างเขาจะยี่หระเธอทำไม ในเมื่อจะหาผู้หญิงคนไหนอีกเป็นร้อยเป็นพันคนก็ยังได้ หาซิง ๆ สด ๆ กว่าเธอก็ยังได้
“อึก แค่นี้น่ะเหรอ” เบญจมาศนั้นรู้สึกต่างจากเขา เพราะการได้ครอบครองร่างกาย เป็นเธอเองที่หวั่นไหว
“ก็แล้วทำไม”
“เหอะ...” เธอกัดริมฝีปากล่าง ข่มเปลือกตาปิดลงพร้อมกับกำฝ่ามือแน่น รวบรวมความกล้าเอ่ยถามอีกครั้ง “แล้วทำไมต้องทำเหมือนมีใจด้วย ดูเหมือนคุณก็สนใจฉันนี่”
“_”
“ไม่รักบ้างเลยเหรอ”
“รัก? หึ...” เขาหัวเราะราวกับว่ามันช่างน่าขัน ทำเอาหญิงสาวหน้าเสีย “เธอสะกดคำนี้ถูกหรือเปล่ายังไม่รู้
