“เอ้อ... แกมันลูกฉันนะ แต่แกอะนะ ดันไปเข้าข้างคนอื่น ไปเข้าข้างยายมุก”
“คนอื่นที่ไหนคะพ่อ มุกเรียงแต่งงานแล้ว จดทะเบียนแล้ว เธอเป็นลูกสะใภ้ของคุณพ่อแล้วนะคะ ตอนนี้ก็ถือว่ามุกเรียงเป็นสมาชิกคนหนึ่งในบ้านของเราเหมือนกัน”
“ใครใช้ให้มาเป็น” เขายังเถียงด้วยน้ำคำอ้อแอ้
คุณภารดีถึงกับส่ายหน้า ส่งเสียงบอกทุกคนให้รีบ ๆ พาคุณกมลเข้าไปในห้องนอน
เมื่อไปถึงห้องนอน
คุณกมลล้มตัวลงไปนอนบนเตียง ยังชี้หน้าสองแม่ลูก
“ฉันไม่ยอมรับ เข้าใจไหม ฉันไม่ยอมรับว่ามันเป็นลูกสะใภ้ของฉัน คอยดูนะ ฉันจะจับสองคนนั้นแยกกัน แล้วจะหาลูกสะใภ้ที่ถูกใจมาให้ได้ หึ...” คุณกมลหลับไปเพราะความเมา ก่อนจะส่งเสียงกรนดังขึ้น
“ทำไมเป็นคนแบบนี้นะ ร้ายกาจขึ้นไปทุกวัน” คุณภารดีบ่นกับลูกสาว
“วัยทองหรือเปล่าคะคุณแม่”
“ยิ่งกว่าวัยทองน่ะสิ”
“เหมือนที่คุณปู่พูด เวลาเราแก่ขึ้น สมองจะกลับมาเป็นเด็กอีกครั้ง”
“อื้อ... แม่จะพยายามอดทนนะ อ
