ตอนที่ 12 ได้แค่ปลอบใจ

1942 คำ

โทมัสจัดอาหารให้นาฬิกาทาน เขาอาสาทำทุกอย่างเองหมด นาฬิกาเดินสำรวจห้องของเขา ชายหนุ่มเป็นคนมีระเบียบ ห้องเขาสะอาดสะอ้าน จัดของเป็นระเบียบมากๆ เขาชวนเธอทานอาหาร ทานเสร็จเขาก็ปอกผลไม้ให้เธอทานอีก “ทำเป็นด้วย?” นาฬิกาพูดขึ้น เมื่อเห็นเขาปอกผลไม้อย่างชำนาญและปอกได้ออกมาดูดี “ก็อยู่คนเดียวก็ต้องทำอะไรเองจนชิน” โทมัสบอก “แล้วเสาร์อาทิตย์ไม่กลับบ้านเหรอ” “วันนี้งด พาสาวมาเดต” โทมัสพูดขึ้น เขินตัวเองเล็กน้อย คนฟังเองก็เขินจนทำตัวไม่ถูก “ว่าแต่อยากให้ผมเปิดใจเรื่องไหน นาบอกมาได้เลยนะ ผมไม่มีอะไรปิดบังอยู่แล้ว” โทมัสพูด เขาไม่เข้าใจความหมายที่เธอสื่อ “คุณอยากเปิดใจเรื่องอะไรก็แล้วแต่คุณเลย” นาฬิกาบอก ยิ้มให้เขา “ผมมีชื่อเล่นนะ ชื่อทอม แต่เพื่อนๆ ไม่เรียกกัน เรียกชื่อเต็มๆ ของผมว่าโทมัส ผมเรียนวิศวะฯ เพราะผมชอบและมีความสนใจในด้านนี้ จริงๆ พ่อผมอยากให้เรียนกฎหมาย แต่ผมไม่ชอบ ผมเป็นลูกครึ่งอัง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม