ไม่เคยมีวันไหนที่ไทโรนจะเห็นว่างานกองพะเนินตรงหน้าจะน่าสนใจน้อยนิดเช่นนี้มาก่อน ในสมองของเขาไม่เคยมีเรื่องใดเล็ดลอดเข้ามาได้นอกจากความสำเร็จที่ไร้ข้อผิดพลาด แต่ยาม... ความรู้สึกตอนนี้กำลังเต็มไปด้วยความหิวกระหาย โหยหาอย่างรุนแรง และภาพของผู้หญิงสวยสดนางหนึ่งก็กินพื้นที่ทั้งหมดในสมองเอาไว้อย่างเบ็ดเสร็จ
“ระยำ!”
ไทโรนกระแทกแฟ้มเอกสารลงกับโต๊ะทำงานไม้เต็มแรง กายหนุ่มอึดอัดจนน่าสมเพช เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยรู้สึกแย่ขนาดนี้
ป่านนี้พุดแก้วจะกำลังทำอะไรอยู่นะ?
นี่เขาเป็นห่วงหล่อนจริงๆ หรือ ทำไมจะต้องรู้สึกสนใจห่วงใยแม่นั่นด้วย ผู้หญิงก็เหมือนกันหมดน่าเบื่อน่ารำคาญ และไม่ต่างจากขยะ
กรามแกร่งขบกันแน่น พยายามอย่างที่สุดที่จะขับไล่ภาพเปลือยเปล่าของพุดแก้วออกไปจากสมอง แต่ก็ทำไม่ได้ โดยเฉพาะบทรักแสนเร่าร้อนที่เกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ บทรักที่เต็มไปด้วยความหิวกระหายและไร้ซึ่งความอิ่มเอม เป็นคร
