6 ไม่ทันระวังตัว
1220 คำ
“น้าพลอย น้าพลอยคะ”
“หะ? เอ่อ... เดี๋ยวแกไปนอนรอที่ห้องนะ” ก่อนจะหันไปหยิบเสื้อคลุมขึ้นมาสวมทับให้หลานสาว
“หะ...ห้องไหนคะ”
“ไม่ใช่ห้องหอฉันกับคุณวีหรอกน่า ห้องนั้นเขาไม่ค่อยได้กลับมานอนแล้วตั้งแต่เปิดไอ้บริษัทบ้า ๆ นั่นก็เอาแต่ขลุกอยู่ในห้องทำงาน”
“น้าพลอยจะให้ปิ่นไปนอนรอที่ห้องทำงานเหรอคะ”
“ไม่ใช่!!....ห้องนอนคุณวีอยู่ติดกับห้องทำงาน” พลอยขวัญขึ้นเสียงด้วยความหงุดหงิด แต่พอรู้ตัวน้ำเสียงก็อ่อนลง รีบบอกหลานสาวให้เข้าใจ
ห้องทำงานของปฐวีเป็นห้องเดียวในบ้านที่พลอยขวัญไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป ถึงแม้จะเป็นสามีภรรยากันก็ตาม เขาให้เหตุผลว่ามีเอกสารสำคัญมากมาย หากหล่นหายไปจะเกิดความเสียหาย จึงห้ามไม่ให้ใครเข้าไปในห้องนั้นเด็ดขาด ยกเว้นแม่บ้านเข้าไปทำความสะอาด แต่ก็ห้ามเคลื่อนย้ายของในห้อง
บางครั้งพลอยขวัญก็อดคิดไม่ได้ว่าเธอยังสำคัญกับปฐวีอยู่หรือเปล่า
“เร็วสิ เดี๋ยวคุณวีก็กลับมาก่อนหรอก”
“ค่ะ”
“แกจำไว้นะ ต้องตามใจคุณวี เค้าอยากทำอะไรแกก็ต้องยอม อย่าทำให้เค้าไม่พอใจเด็ดขาด”
“ค่ะ” ปิ่นรักก้มหน้าด้วยความอดสูใจ
“แล้วที่ฉันให้แกศึกษาดูตัวอย่างในคลิป แกดูแล้วใช่มั้ย”
“ค่ะ” เธอพยักหน้ารับ แต่ปากเรียวกับเม้มแน่นเมื่อต้องโกหก
“ดีมาก งั้นก็ไปเตรียมตัว เดี๋ยวคุณวีก็กลับมาแล้ว”
“ค่ะ”
“เดี๋ยวก่อน!...แกต้องฉีดน้ำหอมกลิ่นนี้ด้วยคุณวีเค้าชอบ” พลอยขวัญจัดการพรมน้ำหอมที่เธอใช้เป็นประจำลงไปบนตัวหลานสาว เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยก็ดันตัวปิ่นรักให้เดินออกจากห้องไป
“กลับมาแล้วเหรอคะ”
พลอยขวัญส่งยิ้มให้สามี ก่อนจะเดินเข้าไปรับ เมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินถือกระเป๋าเข้ามาในบ้าน
“อือ เดี๋ยวผมจะเข้าไปเคลียร์งานต่อที่ห้องทำงาน”
“อะไรกัน มาถึงก็จะทำงานต่อเลย พักบ้างก็ได้ เดี๋ยวก็เสียสุขภาพกันพอดี”
“พอดีมีงานด่วน”
“ค่ะ ด่วนตลอดนั่นแหละ แล้วนี่คุณทานอะไรมาหรือยัง” เป็นครั้งแรกที่พลอยขวัญไม่หงุดหงิดอารมณ์เสียใส่เขา เมื่อบอกว่ามีงานด่วน แถมยังยิ้มแย้มราวกับเป็นเรื่องปกติที่ภรรยาสาวรับได้
“เรียบร้อยมาจากที่บริษัทแล้ว”
มีคนดูแลผัวฉันดีแบบนี้ไง เขาถึงไม่เคยสนใจเมีย
“งั้นวีจะดื่มอะไรมั้ยคะ กาแฟหรือโกโก้ดี เดี๋ยวพลอยไปชงให้”
“หือ?” ปฐวีหรี่ตามองภรรยาสาว ปกติพลอยขวัญไม่เคยออกมารับเขาเวลากลับบ้าน ไม่เคยสนใจว่าจะกลับกี่โมง น้อยครั้งที่จะเจอหน้ากันก่อนเข้านอน หรือเป็นเพราะวันนั้นมีปากเสียงกัน เธอจึงมาทำดีเอาใจเขา
“พลอยก็อยากดูแลวีบ้างสิคะ” เมื่อเห็นสายตาของสามี พลอยขวัญก็คลี่ยิ้มให้ ก่อนจะเดินเข้าไปเกาะแขนอีกฝ่ายอย่างประจบเอาใจ
“อ้อ งั้นผมเอากาแฟละกัน”
“ได้ค่ะ เดี๋ยวพลอยไปชงมาให้นะ”
“อือ” ปฐวีพยักหน้ารับ
“มาค่ะ พลอยช่วยถือ” พลอยขวัญยื่นมือออกไปรับกระเป๋าจากเขา
“ไม่เป็นไร ผมถือเอง พลอยไปชงกาแฟดีกว่า”
“ก็ได้ค่ะ งั้นรอแป๊บนะคะ” พลอยขวัญยิ้มให้สามี ก่อนจะเดินไปที่มุมกาแฟ ใบหน้าสวยยิ้มแย้ม ไม่มีอาการโกรธเคืองหรือน้อยใจที่เขาปฏิเสธความหวังดีจากเธอ ดูแปลกตาไปจากทุกครั้ง
“มาแล้วค่ะ”
รอไม่นานพลอยขวัญก็ถือแก้วกาแฟ พร้อมขนมคุ้กกี้จานเล็กเดินเข้ามา ก่อนจะหย่อนสะโพกลงนั่งข้างสามีที่โซฟาตัวเดียวกัน
“ขอบคุณ”
“คิดถึงตอนที่เราแต่งงานกันใหม่ ๆ นะคะ วีต้องทำงานดึกทุกคืน พลอยเลยชงกาแฟไปให้ วียังชมว่าพลอยชงอร่อยที่สุด ตอนนี้ไม่รู้ว่ายังถูกปากวีเหมือนเดิมมั้ย”
“กาแฟก็คงเหมือน ๆ กัน”
“วีอ่ะ ทุกทีเลย จะชมพลอยเหมือนเดิมก็ไม่ได้” ภรรยาสาวทำเสียงกระเง้ากระงอด ก่อนจะยกแก้วกาแฟไปจ่อที่ปากสามี
“ลองชิมดูหน่อยสิคะ”
“วางไว้ก่อนก็ได้เดี๋ยวผมดื่ม”
“ไม่ได้ค่ะ”
“ทำไม?”
“ก็เดี๋ยวเย็นชืด ไม่อร่อยจะมาหาว่าพลอยมือตกไม่ได้นะ ดื่มเลย” พลอยขวัญยังคงคะยั้นคะยอ ปฐวีจึงยื่นมือไปรับแก้วกาแฟจากมือภรรยามาดื่มเอง ไม่ยอมให้เธอป้อน
“เป็นไงบ้างคะ?”
“ก็โอเค”
“แค่โอเคเองเหรอ พลอยอุตส่าห์ตั้งใจชงสุดฝีมือ...ดื่มอีกสิคะ ดื่มให้หมดเลย...เอ่อ...พลอยกลัวมันจะเย็นก่อน” เมื่อเห็นสามีไม่สนใจกาแฟแก้วนั้นแล้ว เธอจึงหันไปหยิบคุกกี้มายื่นส่งให้
“ทานคุกกี้ด้วยสิคะ”
“ไม่ล่ะ”
“งั้นก็ดื่มกาแฟให้หมดเลยค่ะ”
“พลอยมีอะไรหรือเปล่า”
“ทำไมคะ?”
“มารอผม มีอะไรหรือเปล่า”
“อ๋อ...เปล่าค่ะไม่มีอะไร พลอยแค่ลงมาหยิบของ ก็พอดีเห็นคุณเดินเข้ามา กลับดึกทุกวัน เหนื่อยมั้ยคะ” พลอยขวัญเหลือบตามองเห็นปฐวียกกาแฟขึ้นดื่มจนหมด ก็ยิ้มออกมาด้วยความสมใจ
“ยังไงวีก็อย่าทำงานดึกจนลืมพักผ่อนนะคะ เดี๋ยวจะไม่สบาย”
“อือ พลอยก็ขึ้นไปนอนเถอะ เดี๋ยวผมจะเข้าไปทำงานต่อ”
“วีไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สบายตัวก่อนสิคะ แล้วค่อยไปทำงาน”
“เดี๋ยวสักพักละกัน”
“ถ้าอย่างงั้นวีเดินขึ้นไปส่งพลอยที่ห้องหน่อยสิคะ”
ปฐวีหันมาจ้องหน้าภรรยาสาว เธอมองเขาอยู่แล้ว ใบหน้าสวยส่งยิ้มมาให้เล็กน้อย ดวงตาเป็นประกายสดใส
“นะคะ”
พลอยขวัญเขย่าแขนเขาเบา ๆ อย่างมีจริตมารยา ใบหน้าที่ยังคงความงาม มีเสน่ห์เย้ายวนดึงดูดเพศตรงข้ามไม่เปลี่ยน หากเป็นเมื่อก่อนเขาคงขึ้นไปส่งภรรยาสาวที่ห้อง และเสพสมจนอิ่มเอมตามประสาผัวเมียจนลืมเรื่องงานไปเลย แต่นี่ไม่ใช่ มันไม่เหมือนเดิม และเขาก็ไม่สามารถทำใจเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้
ปฐวีวางมือจากอุปกรณ์ทำงานแล้วลุกเดินตามแรงจูงของภรรยาสาว ไม่ว่าเธอทำแบบนี้เพื่ออะไร หรือในใจจะหวาดระแวงแค่ไหน เขาก็ยอมเดินขึ้นไปส่งเธอที่ห้อง
พลอยขวัญพยายามชวนเขาคุย และยังคะยั้นคะยอให้อาบน้ำที่ห้องนอนข้างบน แต่เขาก็ปฏิเสธ อ้างเรื่องงาน ก่อนจะเดินกลับลงมาแล้วตรงเข้าห้องทำงาน
ผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีปฐวีก็รู้สึกร้อนจนเหงื่อแตกทั้งที่ห้องทำงานเปิดแอร์เย็นฉ่ำ ร่างกายร้อนวูบวาบแปลก ๆ หนาว ๆ ร้อน ๆ ราวกับคนไม่สบาย จึงตัดสินใจลุกจากโต๊ะทำงาน เดินกลับห้องนอนส่วนตัวที่อยู่ข้างห้องทำงาน บางทีอาบน้ำแล้วอาจจะสบายตัวขึ้น
มือผลักประตูห้องนอนเข้าไป เท้าชะงักอยู่ตรงหน้าประตูห้อง เมื่อจมูกได้กลิ่นน้ำหอมโชยมาจาง ๆ
- ผู้เขียน
