บทที่ ๗ เซอร์ไพรส์!

1644 คำ

สุดท้ายก็ไม่ได้ไปทานมื้อเที่ยงตามที่นัดกับรุ่นพี่พยาบาล รุ่นน้องพยาบาลที่นัดกันไว้ เธอถือข้าวกล่องของตนเองมานั่งทานคนเดียวที่โรงอาหาร และคนที่ไม่ควรตามมาก็ตามมานั่งทานด้วย “ทำไมหมอหมาไม่ไปนั่งโต๊ะอื่นคะ เดี๋ยวคนก็สงสัยหรอกค่ะ” เธอถามเขาเมื่อเขาถือจานข้าวราดแกงมานั่งลงตรงข้ามตน “ทำไม กลัวหมอแทนเข้าใจนิ่มกับหมอผิดรึไงฮึ อีกอย่างเอามือถือให้หมอเช็กด้วยนะว่าคุยอะไรกันกับหมอแทนมั่ง” “หมอหมากำลังยุ่งเรื่องส่วนตัวนิ่มอยู่นะคะ” “ก็นิ่มเป็น ‘เมีย’ ฉัน ทำไมจะยุ่งไม่ได้” “พูดเบาๆ หน่อยได้ไหมคะ ก็แค่ลูกหนี้เท่านั้นค่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน” เธอบอกเขาแล้วเปิดกล่องข้าวทานผัดซีอิ๊วหมูเส้นใหญ่ของตนเองทาน “น่ากินจัง ขอกินด้วยหน่อยสิ” เขาพูดแล้วก็ยื่นช้อนไปตักทานผัดซีอิ๊วในกล่องของพยาบาลสาว ไม่สนใจว่าเจ้าของจะให้ตนเองทานด้วยไหม “หมอหมากำลังล้ำเส้นอยู่นะคะ” “ตรงไหน ก็แค่ขอกินด้วยนิดเดียวเอง อร่อย ทำไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม