บทที่ ๖ อยู่เฉยๆ

1698 คำ

เวลา 20.00 น. วันหยุดที่แสนเหนื่อยล้า พอกลับมาจากข้างนอกและไม่ได้ทำมื้อเย็นทานเอง เธอเลือกทานก๋วยเตี๋ยวก่อนจะกลับ ตอนนี้กลับมาห้องก็นอนเล่นอยู่บนโซฟา เปิดโทรทัศน์ดูซีรีส์ อยากหยุดสักสามสี่วัน แต่ความเป็นจริงได้แค่สองวัน เพราะต้องรีบทำงานอยู่เวรเพื่อเก็บเงินใช้หนี้ทัชชกรให้หมด จะได้หลุดพ้นจากสถานะนางบำเรอสัญญาหนี้นี้ ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด! เธอกำลังดูซีรีส์สนุกๆ เสียงสั่นเตือนโทรศัพท์ก็ดังขึ้น พอมองดูชื่อที่โชว์บนหน้าจอเห็นว่าเป็นนายแพทย์หนุ่มก็ไม่สนใจ เธอปล่อยให้มันสั่นเตือนจนดับไป และเป็นแบบนั้นอยู่สองครั้ง แล้วเสียงแจ้งเตือนไลน์ก็ดัง พอหยิบมาดูก็เห็นว่าเป็นข้อความจากเขาว่า ‘รับสายเดี๋ยวนี้!’ แล้วก็มีสายเข้าอีกครั้ง เธอจึงกดรับอย่างจำยอม เมื่อเขาสั่งมา “คะ หมอหมา” ‘ทำอะไรอยู่ ทำไมไม่รับสายหมอ’ “ดูซีรีส์อยู่ค่ะ” ‘ไม่ได้แอบคุยแชท คุยไลน์กับใครนะ และวันนี้มีใครโทรหามั่งนอกจากหมอ’ แปลก ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม