Chapter 9 กฎมีไว้แหก

1314 คำ

ธันย์มาส่งเติมฝันที่ตึกบริหารและตอนนี้เพื่อนของเธอกำลังรออยู่ที่ม้านั่งตรงทางเข้า หญิงสาวใบหน้าเรียบเฉยเดินเข้ามาทักทายเพื่อนสนิทแต่ทุกคนจ้องมองคนที่มาส่งเพื่อนอย่างไม่วางตา "สวัสดีครับน้องติงลี่ น้องพะพาย น้องมิ้น น้องเอแคลร์" "เก่งเนาะจำได้หมดเลย" เติมฝันไม่วายจะแขวะชายหนุ่ม เขาถือถุงขนมติดมือมาจากที่บ้านเพราะกำลังจะสานความสัมพันธ์ในกลุ่มเพื่อนของคนรักเวลามีอะไรจะคุยกันได้ "เฮียธันย์สวัสดีค่ะทำไมวันนี้มาส่งฝันได้คะ" "นั่นสิคะแต่งตัวซะหล่อเชียว" กลุ่มเพื่อนของเธอออกจะแซวชายหนุ่มเพราะมาแปลกทั้งที่ปกติไม่ค่อยจะมาส่งถึงที่ขนาดนี้ "ก็มาส่งเพราะเมื่อคืนค้างด้วยกันไง เฮียไปก่อนดีกว่ามีประชุมที่ช่องตอนเช้าตั้งใจเรียนนะน้องๆ นี่ขนมเอามาฝากครับกินให้อร่อยนะ" เขาวางขนมลงบนโต๊ะก่อนจะยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เติมฝันจูบผมเธออย่างแผ่วเบาลูบไล้เล็กน้อยพอเป็นพิธี "เลิกเรียนแล้วโทรมานะคะเฮียมารับ"

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม