บทที่ 11

1050 คำ

‘จีน่า’ ภาคีหันไปมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะ ‘นี่เหรอที่บอกว่าไม่ว่าง แต่มากินข้าวกับเด็กนี่’ ผู้หญิงชื่อจีน่าหันมามองหน้าลลิตาก่อนจะหันกลับไปพูดกับภาคี ‘พูดให้ดี ๆ หน่อยจีน่า’ ภาคีกดเสียงต่ำ ‘จะบอกอะไรให้นะ เธอมันก็แค่ของเล่นชั่วคราว’ จีน่าหันมาบอก เธอกอดอกมองหน้าลลิตาตั้งแต่หัวจดเท้า ‘จีน่า อย่ายุ่ง’ ภาคีเสียงแข็ง รีบลุกจากเก้าอี้ เมื่อเห็นจีน่าคว้าแก้วน้ำดื่มที่มีน้ำแข็งเต็มแก้ว ‘ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย จีน่า!’ น้ำเย็นจากแก้วน้ำดื่มราดรดบนแผ่นอกกว้าง ถ้าเขาไม่ใช้ร่างกายของตัวเองเข้ามาบังไว้ แน่นอนว่าคนที่เปียกและเจ็บตัวน่าจะเป็นลลิตา ‘ออกไปให้พ้น อย่าหาว่าฉันใจร้ายนะ’ ภาคีบีบต้นแขนของจีน่าแน่น พนักงานของร้านรีบมาแยกคนทั้งคู่ออกจากกัน จากนั้นภาคีจัดการจ่ายเงิน เขาพาลลิตากลับมาที่คอนโด สภาพของเขาตอนนี้คงไม่เหมาะที่จะเข้าโรงภาพยนตร์เพราะเปียกชุ่มไปทั้งร่าง ‘แฟนพี่เหรอ’ ลลิตาถาม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม