บทที่ 25

1146 คำ

‘รู้ก็ดี ถ้ามึงเล่น ๆ กับลูกสาวคนเดียวของเขา ระวังจะโดนเก็บ’ ทรงพลแซวเล่น ที่แกล้งขู่ไม่ใช่อะไรหรอก ก็เห็นลลิตาเป็นเด็กน่ารัก ถ้าสองคนนี้จะจริงจังก็คงดี ภาคีไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่หัวเราะเบา ๆ ทั้งสามเข้าไปเรียนและไม่ได้พูดคุยเรื่องนี้กันอีก จนเวลาล่วงเลยถึงมื้ออาหารกลางวัน ชายหนุ่มยกโทรศัพท์ขึ้นมามองข้อความที่เพิ่งถูกส่งมา ‘กินข้าวยังคะ’ คำถามถูกส่งมาพร้อมกับรูปแก้มป่อง ๆ ของคนบางคน ภาคีถึงกับยิ้มออกมา ‘แค่ข้อความ ทำให้พี่คีย์ของเรายิ้มขนาดนี้เชียวโว้ย’ วสันเอ่ยแซวในตอนที่อาจารย์ออกจากห้องไปแล้ว ‘ก็น่ารักดี พวกมึงไม่มีบ้างไม่รู้หรอก’ ภาคีพูดขึ้นในตอนที่ทั้งสองกำลังหัวเราะให้เขา ‘ไม่เอา กูไม่ชอบให้ใครมาคุม’ วสันส่ายหน้า เขาเข็ดแล้วเพราะมีแฟนตั้งแต่ปีหนึ่ง กว่าจะสลัดออกได้ เขาคิดว่าคนอย่างเขาคงไม่เหมาะกับการมีคู่ ส่วนทรงพลยังไม่เคยมีแฟน ความสัมพันธ์ส่วนมากก็แค่เพื่อนเท่านั้น ส่วนจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม