“ไม่ต้องกินแล้วข้าว กินกันเองดีกว่า” เสียงทุ้มหยอกเย้า ในตอนที่เขากัดเธอตรงส่วนกลางกาย ดูดน้ำหวานเธอแรง ๆ อย่างหยอกเย้า เสียงหวานครางกระเส่า
บทรักร้อนแรงรับสายฝนที่โปรยปรายลงมาไม่หยุด ทะเลมีคลื่นลมแรง คลื่นลมข้างนอกแรงไม่เหมาะแก่การลงเล่นน้ำ แต่คลื่นรักที่ทั้งสองร่างกำลังลงเล่นสร้างความสยิวให้ไม่น้อย แรกเริ่มเขาอยู่บน จ้วงแทงอย่างไม่ลดละ คราต่อมาเธออยู่บน และกำลังว่ายวนประหนึ่งว่าตนเองเป็นเรือน้อยกลางทะเล หมุนวนหาทางจะเข้าฝั่ง แต่มันช่างเป็นฝั่งฝันแสนรัญจวน
“อื้อ พี่คีย์” ยามที่อารมณ์ใคร่ถึงจุดหมายปลายทาง หญิงสาวจะร้องครางเรียกชื่อเขาอย่างผ่อนคลายแบบนี้ทุกครั้ง
“หนู พี่ไม่ไหวแล้ว” เขาเองก็ไม่ต่างกัน หากอยู่ในห้วงแห่งสวาท สรรพนามเรียกขานแสนคุ้นเคยก็จะถูกนำกลับมาใช้ เมื่ออารมณ์แห่งรักโหมกระหน่ำทั้งสองร่าง
“พี่คีย์...อื้อ” เธอยังคงลอยอยู่บนเกลียวคลื่นที่ถาโถมเข้าหาไม่หยุด พลางกรีดร้องค
