EP 30
1178 คำ
ก่อนจะหอบเสื้อผ้าเดินขึ้นบันได มีเจ้าแตงไทยปีนตามอย่างไม่ย่อท้อ แม้จะช้าและไม่ทันเจ้านายที่เดินหายเข้าห้องไปแล้วก็ตามที แต่มันก็ยังคงปีนขึ้นเรื่อยๆ จนถึงด้านบน แรกทีเดียวมันคิดว่าเจ้านายจะไปห้องที่มันคุ้นเคย แต่พอมันไปหาไม่เจอมันเลยเอาจมูกดมๆ ควบคู่กับการเดินไปอีกห้องที่มีเจ้านายอยู่ในนั้นได้ในที่สุด แล้วมันก็แนบพุงลงกับพื้นนอนรออย่างสบายอารมณ์ตามเคย
ส่วนเจ้านายก็วางเสื้อผ้าไว้ปลายเตียง แล้วเต้นเบาๆ ตามจังหวะเพลง พอเดินไปหาตู้เสื้อผ้าก็หมุนตัวไปหนึ่งรอบ โยกซ้ายขวาช้าๆ สองเท้าขยับไปมาระหว่างเปิดหาไม้แขวน เอาไปใส่เสื้อสองตัวตามคำสั่ง แต่ก็ไม่วายหยุดยืนจ้องมองเสื้อสารพัดชนิดแขวนไว้บนราว แม้คนสวมใส่ไม่อยู่แต่เพียงแค่ได้เห็นของใช้เขาทุกชิ้น ก็เป็นสุขใจแล้ว
มือบางดึงไม้แขวนออกมา เอาเสื้อผ้าตรงปลายเตียงไปจัดเรียงไว้จนเสร็จ ถึงได้กลับไปคว้าเสื้อสองตัวใส่ไม้แขวน เสร็จไปตัวหนึ่ง เห็นความใหญ่ของเสื้อเลยลองเอามาทาบตัวเองดู แล้วหมุนรอบกายไปตามเพลง ความขาวสะอาดและความนุ่มของผ้า บวกความรักและผูกพันที่มีกับผู้สวมใส่ กระซิบสั่งให้สาวน้อยค่อยๆ ดึงเสื้อออกจากไม้แขวน
แกะกระดุมออก ยกขึ้นมาสูดดมกลิ่นกายคนใส่ ก่อนจะเอามาสวมเข้ากับตัว เพลงบรรเลงในมือถือถูกเพิ่มระดับเสียงขึ้นอีก แล้วโยกตัวไปมา สองมือก็ติดกระดุมตั้งแต่เม็ดแรกจนเม็ดสุดท้าย หมุนกายไปรอบๆ ตามจังหวะเพลง เจ้าแตงไทยนอนเอาพุงพาดพื้นมองเจ้านายอย่างเป็นสุขใจตาม
มันตกใจจนหูตั้ง แล้วยืนขึ้นทันควัน เมื่อจู่ๆ เจ้านายที่กำลังอยู่ในอารมณ์หวานไหว ดันกระโดดขึ้นไปยืนบนเตียงอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แล้ววาดลวดลายสาวเท้าไฟไม่ยั้ง เมื่อเพลงเปลี่ยนเป็นจังหวะแรงเร็ว เร้าใจเร้าอารมณ์ ผ้าห่มที่คลุมเตียงอยู่นั้นก็ถูกเท้าขาวบางสะกิดไปมาจนร่นลู่พันกัน กระนั้นร่างเล็กๆ ก็ยังคงขยับสะโพกโยกย้ายไม่หยุดหย่อน
เจ้าแตงไทยเห่าบ๊อกๆ เมื่อเห็นเจ้านายในท่วงท่าที่มันไม่คุ้นนัก มันพยายามจะปีนขึ้นเตียงแต่ไม่สำเร็จ เลยได้แค่เห่ากับมองตามเดิม ถ้าพูดได้มันคงอยากบอกว่าเท้าของเจ้านายกำลังถูกผ้าห่มพันอยู่ แต่มันก็ทำได้แค่เห่าหันหน้าไปหาประตูสลับกับหันไปหาเจ้านาย ที่ยังคงวาดลวดลายไม่หยุดจนสุดท้ายต้องเสียหลักล้มทั้งยืน
“ว้าย!!!!”
ความตกใจทำให้เจ้านายมันร้องเสียงดังลั่นห้อง สองมือก็คว้าอากาศ เพื่อหมายจะยึดอะไรสักอย่างไม่ให้ลงไปนอนกลิ้งอยู่กับพื้น แล้วสาวน้อยก็ได้ดังใจหมาย เพราะตัวไม่ได้ตกไปอยู่บนพื้น หากแต่อยู่ในอ้อมแขนอันแข็งแรงแผงอกอบอุ่น ของคนที่มายืนดูแด๊นเซอร์สาวอยู่สักครู่หนึ่งแล้ว ใบหน้าอันหล่อเหล่ายิ้มด้วยความขำ
“คุณหนาว!”
เด็กสาวตกใจไม่น้อย สองมือก็เกาะเกี่ยวสองไหล่เขาไว้ เพราะผ้าห่มยังพัวพันอยู่กับเท้า จนเขาต้องออกแรงยกร่างเบาหวิวขึ้นมาทาบกับอกไว้ เพื่อให้เจ้าตัวสลัดเท้าออกจากผ้าห่ม จนลงไปยืนอยู่กับพื้นได้อย่างมั่นคงเรียบร้อย แทนที่แขนทั้งสองจะต้องร้างลาออกจากไหล่กว้าง แต่สาวน้อยกลับเกาะเกี่ยวเอาไว้อย่างเหนียวแน่น เพราะกลัวจะล้มลงไปอีก บวกกับคิดถึงอ้อมกอดของผู้ปกครองหนุ่มที่ห่างหายมานานเข้าไปด้วย
และแทนที่สองมือแข็งแรงของผู้ปกครองหนุ่ม จะร้างลาจากลำตัวระหงมีส่วนเว้าโค้งให้เห็นหลายต่อหลายครั้ง แต่กลับยังคงประคองไว้อยู่อย่างนั้น ใบหน้าคมคายหล่อเหลาก้มลงมองใบหน้าเรียวรูปไข่ที่เปลี่ยนจากสีขาวหมดจดมีสีระเรื่อเจือปนจนเห็นได้ชัดเจน ดวงตาคู่คมจับจ้องไปยังเสื้อของตัวเองหุ้มร่างผอมเพรียวเอาไว้ แล้วยิ้มน้อยๆ ออกมาอย่างเผลอไผลและลืมตัว
ด้วยมีดวงตาอีกคู่ที่สุกใสจ้องมองเขากลับอย่างไม่ลดละ มิหนำซ้ำยังเงยขึ้นหาเขา ส่งยิ้มหวานมาหาอย่างไม่เคยเห็นมาก่อน เป็นภาพที่น่ารักน่ามองเหลือเกิน แม้อยากจะสั่งตัวเองให้ออกห่างร่างระหง ที่ดูเหมือนจะอิงแอบแนบชิดเขาเข้ามาทุกขณะสักแค่ไหน แต่หัวใจเจ้ากรรมมันกลับทำไม่ได้ ที่ร้ายไปกว่านั้นมันกลับสั่งให้มือขวาของเขาเชยคางมนขึ้นมาอีก เพื่อให้ได้จับจ้องผิวขาวผุดผ่องของพวงแก้ม จับจ้องสองกลีบกุหลาบสีชมพูระเรื่ออวบอิ่มน่าลิ้มลองเกินกว่าจะห้ามใจได้
วินาทีนี้เองที่ความอดทนอดกลั้นของชายชาตรีทุกกระเบียดนิ้วอย่างเขาหมดสิ้นลง เขาค่อยๆ โน้มใบหน้าอันหล่อเหลาลงไปหาใบหน้าสวยใส ประทับริมฝีปากลงไปกับกลีบกุหลาบนุ่มแล้วลิ้มลองความหอมหวานที่ปรารถนามาช้านาน มือหนาประคองไว้ข้างแก้มนวลนิ่ม เพื่อให้ได้สำรวจสองริมฝีปากอิ่มได้อย่างสะดวก โดยมีเจ้าของให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ด้วยการสอดสองแขนเล็กเรียวโอบกอดกายเขาไว้ กายอรชรก็เอนแอ่นเข้าหาแผงอกกว้างของเขาโดยอัตโนมัติ แม้เขาจะพยายามกระซิบบอกตัวเองให้หยุดการกระทำอันน่ารังเกียจนี้เสีย
แต่พระเจ้า!
สองฝ่ามือเล็กๆ ที่กำลังเลื่อนไล้ไปตามแผ่นหลังเขานั้นช่างมีอำนาจเหนือจิตใจเขาได้อย่างไม่น่าเชื่อ นอกจากจะไม่สั่งให้ตัวเองหยุดแล้ว เขายังเดินหน้าต่อด้วยการมอบจุมพิตอันหอมหวานให้เจ้าของริมฝีปากที่คอยขยับขับเคลื่อนตอบโต้เขาอย่างไร้เดียงสาไร้ซึ่งประสบการณ์ในเรื่องพวกนี้ เขารู้ดีโดยไม่มีข้อกังขาใดๆ แม้สาวน้อยจะมีเพื่อนชายในโรงเรียน แต่เขามั่นใจว่าไม่มีใครได้เป็น
จุมพิตแรก!
เช่นเขาแน่ และเมื่อเห็นร่างระหงอ่อนแรงลงจากจูบอันหอมหวานที่เขามอบให้ แขนแข็งแรงก็ฉุดรั้งเอาไว้อย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน แล้วอุ้มร่างนั้นลงไปนอนกับเตียงแบบไม่ยอมว่างเว้นจากสองกลีบกุหลาบงามแม้แต่น้อย กายบุกบึนทาบไปกับอีกกายอย่างแผ่วเบา เมื่อสองแขนเรียวออกแรงกอดรั้งกายเขาให้ลงไปหาอย่างเชิญชวนตรงไปตรงมาไร้ซึ่งจริตจกร้านหรือมารยาใดๆ
- ผู้เขียน
