โรงพยาบาล
"ไปกันได้แล้ว"
"ปะ...ไปไหนคะ"
ฉันถามคุณธิมออกไปหลังจากที่เขาขึ้นมาหาฉันบนห้องที่เขาเลือกให้เป็นห้องพักฟื้นแม่ฉัน แต่ตอนนี้แม่ฉันยังไม่ออกมาจากห้องที่ต้องเติมเลือดหรอกค่ะคุณหมอบอกต้องนอนดูอาการในห้องนั้นอีกวันสองวันถึงจะออกมาพักฟื้นที่ห้องธรรมดาตอนนี้ฉันก็เลยต้องอยู่เฝ้าห้องนี้รอแม่
"คืนนี้เธอต้องไปนอนกับฉัน"
"คะ!...ตะ...ตอนนี้เลยเหรอคะ"
"อือ! ทำไม เธอมีปัญหาอะไร"
"แต่ฝุ่นกลัวว่าแม่ออกมาแล้วจะไม่เจอฝุ่นน่ะค่ะ"
แถไปก่อนค่ะตอนนี้บอกตรงๆฉันยังไม่พร้อมที่จะต้องไปนอนกับเขาถึงฉันจะเคยถูกเขาทำเรื่องแบบนั้นมาแล้วก็เถอะฉันก็ยังไม่พร้อมอยู่ดี
"อีกสองวันแม่เธอถึงจะได้ออกมาฉันคุยกับหมอมาแล้ว"
ฉันไม่น่ามองข้ามความฉลาดของเขาเลย ให้ตายเถอะทำไมเขาถึงฉลาดและก็รอบคอบแบบนี้นะเล่นไปถามคุณหมอมาแล้วด้วย
"แต่ว่าพรุ่งนี้ฝุ่นมีเรียน"
เอาเรื่องเรียนมาอ้างต่อเลยค่ะเผื่อเขาจะยอมเพราะผู้ชายแสนดีโอ
