ตอนที่7 ก็พี่ชอบลิน
"ก็พี่ชอบลิน"
คำตอบของชายหนุ่ม มีผลต่อหัวใจดวงน้อยๆ ที่ตอนนี้มันเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ลินดานิ่งเงียบไปชั่วขณะ ดวงตากลมโตจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาไม่วางตา
จากที่ต่อต้านเมื่อครู่ตอนนี้กลับเหมือนถูกมนต์สะกดครอบงำ ไร้เรี่ยวแรงแม้แต่จะผลักไส
เขตกระตุกยิ้มมุมปากอย่างมีเลิศนัย ก่อนที่ใบหน้าคมเข้มจะโน้มลงมาใกล้ชิดใบหน้าสวย ลินดาที่เผลอไผลไปกับคำพูดของชายหนุ่มเริ่มรู้สึกตัว แต่ทว่าริมฝีปากอวบอิ่มนั้นก็ถูกช่วงชิงลมหายใจอีกครั้ง
หญิงสาวตีหน้ายุ่งเล็กน้อย เมื่อเขาขบเม้มริมฝีปากของเธออย่างเอาแต่ใจ แทบไม่มีจังหวะให้เธอได้หายใจ ร่างกายของเธอเริ่มร้อนรุ่มราวกับมีเปลวไฟอยู่ข้างใน
“อื้อ”
เสียงครางเล็กดังในลำคอเบาๆ ทว่ากลับปลุกเร้าอารมณ์ส่วนลึกให้กับชายหนุ่มเป็นอย่างดี
การกระทำที่อุกอาจของเขต ทำให้ลินดาสับสนกับตัวเอง ผู้ชายที่พลาดไปนอนด้วยครั้งแรกเป็นเขา ครั้งนี้เธอยังต้องมา
