บทที่ 8 หยอดเก่ง
1343 คำ
สามชั่วโมงผ่านไป...
และดูเหมือนว่าตัวจี๊ดจะเริ่มได้สติ เธอนอนหลับอยู่บนตัวของชายหนุ่มอยู่นานไม่รู้กี่ชั่วโมง เนื่องจากว่าใช้แรงไปมหาศาล มันเป็นครั้งแรกของเธอด้วย จึงทำอะไรไม่ถูก และเนื่องด้วยรู้สึกเจ็บช่วงล่างเป็นอย่างมาก จึงทำให้เธอหมดแรง และสลบเหมือนไปเลย
ตัวจี๊ดเงยหน้าขึ้นก่อนจะเผยยิ้มออกมา เมื่อเห็นใบหน้าของชายหนุ่มที่หลับตาพริ้มอย่างมีความสุข ก็ถือวิสาสะไปจิ้มจมูกเขาเล่นอย่างแกล้งหยอก ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรน่ารำคาญมาสะกิด ใช้มือปัดออกเล็กน้อย แต่ทว่าเธอยังไม่ยอมหยุด ยังคงกลั่นแกล้งเขาอีกจนชายหนุ่มต้องลืมตาขึ้นมอง
"ทำไมไม่นอน"
"เรานอนหลายชั่วโมงแล้ว ตัวเองตื่นได้แล้วเราหิวข้าว"
"หิวข้าวก็สั่ง จะกินอะไรก็สั่งเลยแล้วโทรศัพท์ไปหาพนักงานข้างล่าง ให้เอาขึ้นมาส่งให้ด้วย ไม่ต้องลงไปเอาเอง แล้วก็หยุดแกล้งเลยนะ ไม่งั้นจะโดนเอาอีกรอบ คราวนี้เอานานด้วยนะ"
สิ้นเสียงคำขู่ของชายหนุ่ม หญิงสาวก็ยอมหยุดไม่กลั่นแกล้งเขาอีก เพราะคำพูดที่ว่าโดนเอาอีกรอบแถมยังนานมันทำให้เธอรู้สึกเข็ดหลาบ กลัวว่าเขาจะทำอีก ก่อนหน้านี้ช่วงล่างของเธอบอบช้ำหมดแล้ว คงต้องปล่อยให้หายดีก่อน ถึงจะยินยอมให้เขาทำอีกครั้งหนึ่ง
"แล้วตัวเองจะกินอะไรคะ เดี๋ยวเราสั่งให้"
"ก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าฉันกินอะไรบ้าง ตัวจี๊ดรู้ใจฉันทุกอย่างอยู่แล้ว ไม่ต้องบอกก็ได้มั้งใช่ไหม"
เขายื่นมือมาเกลี่ยแก้มนวลอย่างแผ่วเบา หญิงสาวพยักหน้าลงอย่างยอมรับ เธอเองรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเขา ชอบอะไรไม่ชอบอะไรเธอรู้แทบทุกอย่าง
"ได้ค่ะงั้นเดี๋ยวเราสั่งให้นะ ตัวเองไปนอนเถอะเดี๋ยวเราจะเข้าไปอาบน้ำก่อน แล้วเดี๋ยวจะออกมาสั่งกับข้าวให้นะ"
"อาบด้วยกันก็ได้ เดี๋ยวฉันอุ้มไปเอง"
ชายหนุ่มก็ขยับตัวลุกขึ้น จากนั้นก็อุ้มหญิงสาวเดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาเปิดน้ำอุ่นใส่ในอ่างจนเต็ม และดูเหมือนว่าเธอจะรู้สึกดีขึ้นมาก ร่างกายที่เหนื่อยล้าเมื่อเจอน้ำอุ่นก็ทำให้รู้สึกดีขึ้นอย่างประหลาด
"ตัวเองเดี๋ยวเราต้องไปซื้อยาคุมฉุกเฉินนะ ไม่อย่างนั้นท้องป่องแน่เลย"
"จะกินก็กิน แล้วก็ซื้อยาคุมมากินด้วยล่ะจะได้ไม่ท้อง เธอคงไม่คิดว่าฉันจะทำครั้งเดียวใช่ไหม เป็นผัวเป็นเมียกันแล้ว จะทำตอนไหนก็ได้ ฉะนั้นต้องป้องกันไว้ก่อน แต่ถ้าเกิดว่าเธอไม่อยากกินยาคุมฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ"
ชายหนุ่มก็ก้มมองเรือนร่างอันสวยงามของหญิงสาว ซึ่งตอนนี้เธอไม่ได้สวมแว่นตา ปล่อยผมยาวสยายตามผิวนวล ทำให้ชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายดังอึก ความเป็นชายเริ่มพองโตขึ้นอีกครั้ง แต่ทว่าคราวนี้หญิงสาวคงไม่ยอมง่ายๆ อีก คงจะเข็ดกับความเจ็บปวดก่อนหน้านี้ นั่นทำให้เขาเองจึงต้องระงับอารมณ์ของตัวเอง พ่นลมหายใจเข้าออกเพื่อสงบสติอารมณ์
"อ้าว... แล้วถ้าเราไม่กินยาคุม แสดงว่าตัวเองจะไม่ทำอีกใช่ไหม"
หญิงสาวเอียงคอหมอชายหนุ่มด้วยความสงสัย หรือว่าเขารู้สึกรังเกียจเธอถึงไม่อยากมีอะไรด้วยอีก ก็เลยบอกให้เธอไม่ต้องกินยาคุมป้องกัน
"เปล่า... ก็ถ้าเธอไม่กินยาคุมก็ปล่อยให้ท้องมันป่อง เด็กคนเดียวฉันเลี้ยงได้อยู่แล้ว ถ้าเธออยากมีลูกตอนไหนก็หยุดกินยาคุมตอนนั้นแล้วกัน"
"คนบ้า...! เรายังเรียนหนังสืออยู่เลยนะ เพิ่งจะจบปี 4 เอง ยังต้องเรียนอีกตั้งสองปี จะไปมีลูกตอนนี้ได้ยังไงเล่า ว่าแต่... ตัวเองพูดแบบนี้แสดงว่าอยากมีลูกกับเราใช่ไหม"
หญิงสาวยื่นไปจับมือหนาเอาไว้แน่น ใบหน้าสวยคลอเคลียกับเรียวแขนของเขา ด้วยความรู้สึกที่ดีใจอย่างบอกไม่ถูก เขาพูดเหมือนกับว่าอยากมีลูกกับเธออย่างนั้นแหละ บางทีก็ใช้คำพูดที่ชวนให้คิดเข้าข้างตัวเอง ช่วงหลังเลยไม่อยากจินตนาการอะไรที่มันเกินตัว กลัวตัวเองผิดหวังก็เลยต้องถามก่อนทุกครั้ง
"หึ... ก็เธอเป็นคนพูดเองว่าฉันห้ามมีคนอื่น ต้องมีเธอคนเดียวไม่ใช่หรือไง ถ้าเป็นแบบนั้นเธอจะไปมีลูกกับคนอื่นได้ยังไง"
"น่ารักที่สุดเลยค่ะ ถ้าอย่างงั้นตัวเองต้องรอเราเรียนจบก่อนนะ ถึงตอนนั้นเราค่อยมีลูกกันนะ"
"อืม... ถ้างั้นก็ป้องกันก่อน รีบๆ ถูสบู่ได้แล้ว แช่นานเกินไปเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก ถ้างั้นอยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวฉันออกไปสั่งข้าวให้ อาบน้ำอะไรเสร็จจะได้กินเลย"
หญิงสาวพนักงานเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยมือเขาและหันไปหยิบสบู่มาถูตัว ธนัสเดินออกไปจากห้องน้ำ หยิบโทรศัพท์กดโทรไปสั่งอาหารให้ขึ้นมาส่งชั้นบน คอนโดที่นี่เป็นเจ้าของเดียวกับร้านอาหารที่อยู่ข้างๆ ซึ่งสามารถสั่งมาได้ในเวลาทำการ
เมื่อเขาจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ก็เดินเข้ามาในห้องน้ำเพื่อดูหญิงสาวอีกครั้ง เหมือนว่ากำลังล้างเนื้อล้างตัวอยู่ ชายหนุ่มเดินไปหยิบผ้าขนหนูก่อนจะเดินเข้ามายืนตรงหน้าเธอ
"ออกมาได้แล้ว อาบน้ำนานไปนะเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก"
"เราเป็นหมอค่ะ รู้น่า"
หญิงสาวเอ่ยประชดชายหนุ่ม ก่อนจะหันมาอ้าแขนกระโดดกอดตัวของธนัส เขาใช้ผ้าเช็ดตัวห่อหุ้มหญิงสาวเอาไว้ จากนั้นก็อุ้มขึ้นพาดบ่า แล้วพาไปนอนเล่นบนเตียงนอน
"อยากนอนพักไหมล่ะ แล้วนี่ไม่มีเสื้อผ้าใส่ใช่ไหม เดี๋ยวหาให้ใส่ก่อน"
"ตัวเองเอาแว่นตามาให้เราหน่อย มองไม่เห็นเลยมันเบลอๆ"
หญิงสาวบ่นออกมา ก่อนจะตะโกนเรียกชายหนุ่มให้หยิบแว่นตามาให้ เธอเองสายตาสั้นค่อนข้างเยอะ อาจจะเพราะว่าเรียนหนักไปหน่อย อ่านหนังสือสอบเยอะก็เลยสายตาสั้นแบบนี้ แต่คุยกับที่บ้านว่าอยากจะไปเลสิกตาอยู่ เพราะถ้ามันทำให้ใช้ชีวิตง่ายขึ้น มันก็เป็นสิ่งที่ควรจะทำ
ธนัสเดินไปหยิบแว่นตามาสวมให้หญิงสาว และเมื่อเธอได้ของสำคัญมา จึงดูเหมือนว่าโลกสดใสแทบทั้งใบ
"ฮ้า... ชัดแจ๋วเลย"
"หึ... ถ้ามองใกล้ๆ เห็นไหม"
ไม่พูดเปล่าเขายังโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาว แล้วเมื่อเธอสบตากับเขาแบบใกล้ชิด หัวใจก็เริ่มเต้นแรงแทบจะทะลุออกมานอกอก
"ทำไมใจเต้นหรือไง"
"ก็รู้นี่ เอาหน้าออกไปเลยนะ"
หญิงสาวใช้มือดันหน้าของชายหนุ่มให้ออกห่าง จะให้เธอมาอดทน กับการกระทำของเขาในตอนนี้มันไม่ไหวหรอก แล้วปกติเป็นคนเย็นชาไม่แสดงออก แต่ทว่าคราวนี้กลับหยอดใส่ไม่หยุด ไม่เขินก็ให้มันรู้ไปสิ
"ถ้าไม่ออกล่ะ"
พูดจบก็ใช้ริมฝีปากจุ๊บปากเธอ ก่อนจะผละออกเล็กน้อยแล้วยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ ตัวจี๊ดดันใบหน้าของเขาให้ออกห่าง แต่ด้วยความหน้าหนาของเขาไม่ยอมทำตาม เธอจึงเลือกที่จะเบี่ยงตัวออกมาเอง
"เราหิวแล้ว"
"รอแป๊บหนึ่งเดี๋ยวเขาก็เอามาส่งเองแหละ ชุดอยู่ในตู้เสื้อผ้าหยิบเองเลยนะ เดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อน"
"ได้ค่ะตามสบายเลยนะ"
- ผู้เขียน
