บทที่ 9 น้อยใจ
1377 คำ
หลังจากนั้นอาหารก็ขึ้นมาส่งชั้นบนที่หน้าห้อง ทั้งสองคนนั่งกินข้าวด้วยกันคุยกันไป นี่คงเป็นครั้งแรกที่เปิดใจคุยกันมากขึ้น ได้รับรู้ในอีกมุมของกัน และกัน ตัวจี๊ดกินข้าวด้วยความเอร็ดอร่อย จ้องมองใบหน้าผู้ชายที่เธอรักสุดหัวใจ ก่อนจะยื่นหมูสามชั้นไปตรงหน้า ป้อนถึงริมฝีปากเพื่อกินด้วยกัน
"ตัวเองกินสิ เราป้อน"
ชายหนุ่มอ้าปากงับอย่างว่าง่าย ในมือกำลังถือโทรศัพท์กดคุยงานไปพลางๆ เนื่องจากว่าเขาควรจะเข้าไปทำงานต่อ แต่ทว่าลากหญิงสาวกลับคอนโดเสียก่อน จึงไม่ได้เข้าบริษัท
"คืนนี้เค้านอนค้างกับตัวเองได้มั้ยคะ"
"นอนสิ แต่ว่าจะออกไปเจอเพื่อนที่ผับสักหน่อย นัดไว้แล้วไว้อยากเสียคำพูด ไปแป๊บเดียวสักชั่วโมง แล้วเดี๋ยวจะมานอนด้วย"
ชายหนุ่มเอ่ยออกมาเสียงเรียบไม่ได้คิดจะเอ่ยเชิญชวนหญิงสาวไปด้วย เธอทำหน้าคิดหนัก ลังเลว่าจะเอายังไงดีจึงตัดสินใจขอไปกับเขาด้วย เอาจริงตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยไปเที่ยวผับนะ สงสัยเป็นเด็กเรียนมากจนเกินไป ทำให้ตัวเองพลาดในการใช้ชีวิตในวัยรุ่นไปมาก
"เค้าไปด้วยสิ"
"ไปทำไม มีแต่กลิ่นบุหรี่แล้วก็ผู้ชายทั้งนั้น อยู่ที่นี่แหละเดี๋ยวมานอนด้วย"
"ก็ได้ค่ะ"
หญิงสาวรู้สึกน้อยอกน้อยใจเป็นอย่างมาก ดูเหมือนว่าชายหนุ่มคงจะอาย ที่เธอเป็นยัยเฉิ่มไม่สวย ใส่แว่นตาหนาเต๊อะ คงไม่กล้าควงไปไหนด้วยซะมากกว่า ถึงได้ให้เธอรออยู่ที่ห้องนี้
"ทำหน้าน้อยใจอะไรอีกแล้ว หืม"
"เปล่าค่ะ เค้าง่วงนอนแล้ว"
"รีบกินแล้วก็ไปนอนเถอะ เดี๋ยวสักพักจะออกไปแล้ว"
หญิงสาวตักกับข้าวกินจนอิ่มจากนั้นก็ทำการเก็บจานด้วยตัวเอง ด้วยความที่เป็นว่าที่คุณหมอ เธอจึงรักความสะอาดมาก อะไรนิดหน่อยไม่มีทางปล่อยผ่าน
ธนัสเดินเข้ามาหาหญิงสาวจากทางด้านหลัง สวมกอดเอวเล็กเอาไว้แน่นก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
"ไปแล้วนะ มีอะไรก็โทรมาล่ะ"
"ค่ะ"
หญิงสาวตอบรับก่อนจะหันไปล้างจานต่อ เขาผละออกจากเธอ จากนั้นก็เดินออกไปจากคอนโดของตัวเอง เพื่อตรงไปยังผับ Y วันนี้เขานัดกับแก๊งพวกวชิ เสือ มาร์ค แล้วก็ฝาแฝดของเขาอีกคน ธเนศ ก็เป็นหน้าเดิมๆ ที่เจอกันแทบทุกวัน แต่ก็ไม่ได้เบื่อขี้หน้ากันหรอก
และเมื่อหญิงสาวล้างจานเสร็จ ก็เดินมานั่งอยู่บนเตียงนอนด้วยท่าทีเหงาหงอย เธออุตส่าห์ได้มาอยู่กับเขา แต่ทว่ากลับโดนทอดทิ้งให้อยู่คนเดียวซะงั้น
เธอขยับตัวขึ้นไปนอนลงบนเตียง เอาคางเกยไว้บนหมอนข้างก่อนจะทำหน้าเศร้าหมองเพราะรู้สึกโดดเดี่ยวเมื่อไม่มีเขาอยู่
ทางด้านของธนัส เขาเดินทางมาที่ผับ Y โดยใช้เวลาเพียงไม่นาน จากนั้นก็จอดรถ และเดินเข้าไปหาเพื่อนที่โซน VIP ชั้น 3 ที่เดิมอันคุ้นเคย
เมื่อมาถึงก็เจอเพื่อนๆ ทั้งหลายนั่งรออยู่แล้ว เหตุผลที่เขาไม่พาตัวจี๊ดมาด้วย ก็เพราะว่าขี้เกียจให้มาเจอไอ้พวกปากหมาทั้งหลาย เดี๋ยวจะแซวจนเธอทำตัวไม่ถูก อีกอย่างในผับมีทั้งกลิ่นแอลกอฮอล์ กลิ่นบุหรี่คละคลุ้งไปหมด และยิ่งเธอเป็นว่าที่คุณหมอ คงไม่ชอบสภาพแวดล้อมแบบนี้เท่าไหร่ เพราะว่าห่วงสุขภาพที่เธอรักนักรักหนา
"ไอ้ธนัส มึงพาตัวจี๊ดไปซ่อนไว้ที่ไหน เห็นตามไปนั่งกินชาบูอยู่ข้างๆ"
"เสือก... ใช่เรื่องของมึงเหรอ"
"ขนาดนี้แล้วป่ะ ควรเล่าให้เพื่อนๆ ฟังได้แล้ว อย่างน้อยทุกคนจะได้ช่วยกัน ถ้ารักถ้าชอบก็เปิดตัวสักที จี๊ดมันก็ชอบแกมาเป็น 7-8 ปีแล้วมั้ง ถึงเวลาสักทีเถอะ"
ธเนศเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าจริงจัง เขาเองอยากให้น้องชายฝาแฝดยอมรับหัวใจของตัวเองสักที ตัวจี๊ดเป็นผู้หญิงที่เพอร์เฟคมากที่สุด เชื่อสิว่าธนัสหาผู้หญิงแบบนี้ที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
"เรื่องของกูน่า เอาตัวเองให้รอดเถอะมึงอ่ะไม่ต้องยุ่งเรื่องคนอื่น ออกมาแบบนี้น้องครีมหวานไม่บ่นเหรอ"
"ไม่หรอก... น้องบอกให้ฉันออกมาเปิดหูเปิดตาบ้าง คงกลัวฉันเบื่อละมั้ง นี่ก็อยู่ได้ประมาณชั่วโมงหนึ่งนะ เดี๋ยวต้องกลับไปดูน้องแล้ว ไม่อยากให้อยู่คนเดียวกลัวคิดมาก"
ธเนศเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงห่วงใยในตัวของหญิงสาว เขาขับรถชนเธอ และต้องรับผิดชอบด้วยการแต่งงาน ต้องแลกกับการบอกเลิกผู้หญิงที่คบกันมาสองปี แต่พอเวลาผ่านไปเขาก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองคิดผิด ครีมหวานก็เป็นเด็กที่น่ารักมาก เราสองคนสามารถเข้ากันได้ดีทีเดียว ก็เลยคิดว่าการแต่งงานครั้งนี้ เขาจะเปิดใจ และดูแลเธอให้ดีที่สุด จะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอกลับมาเดินได้อีกครั้ง
"กูก็อยู่ได้ไม่นาน งั้นเดี๋ยวเรากลับพร้อมกันตามนี้แหละ"
"อะไรพวกแก จะรีบกลับไปไหนกัน เพิ่งกี่โมงกี่ยามเอง ซุกผู้หญิงเปล่าวะไอ้ธนัสมึงอ่ะ"
"ซุกอะไรเล่า พวกมึงนี่สอดรู้สอดเห็นกันจังเลยนะ นิดหน่อยก็จับผิดกันจัง"
เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับกวักมือเรียกพนักงาน ให้เอาไวน์มาหนึ่งขวด วันนี้เขาจะดื่มไม่มาก เพราะอีกเดี๋ยวก็ต้องกลับไปหาตัวจี๊ด ซึ่งตอนนี้คงจะนอนหลับพักผ่อนไปแล้ว อนุญาตให้นอนเก็บแรงอีกสักหน่อย เดี๋ยวกลับไปเขาจัดหนักแน่นอน
หลังจากนั้นพวกเขาก็คุยสนุกกันอยู่ที่โซน VIP ซึ่งวันนี้แสนซนจอมแสบเมียของไอ้วชินั่งเล่นอยู่ด้วย ก็ไม่คิดว่าแก๊งเพื่อนพวกนี้ จะมีเมียกันหมดทุกคนแล้ว ยกเว้นก็แต่ไอ้เสือที่ยังเป็นคนโง่ เป็นไอ้โบ้ในสายตาของเพื่อนๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะฉลาดขึ้นมาตอนไหน แต่ก็ยังเป็นห่วง และคอยเป็นกำลังใจให้มันได้รู้ความจริงไวๆ
"พวกแกฉันต้องไปแล้ววะ ยังไงเจอกันวันอื่นนะ"
"อ้าว...แล้วมึงไม่กลับบ้านพร้อมกันล่ะ"
"ไม่ๆ วันนี้กูนอนที่คอนโด พรุ่งนี้เจอกันที่บริษัท เห็นพ่อบอกว่ามีประชุม ถ้าไม่ไปเดี๋ยวได้ทะเลาะกันอีก กูไปนะเว้ยพวกมึง เจอกัน"
เขายกไวน์ขึ้นดื่มแก้วสุดท้าย จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินออกไปทันที ส่วนค่าใช้จ่ายปกติจะมาเคลียร์ตอนสิ้นเดือนทีเดียว เพราะว่าเป็นลูกค้า VIP สามารถลงชื่อและจ่ายทุกสิ้นเดือนได้ อีกอย่างเขาขี้เกียจเช็คบิลทุกครั้งที่มา บางครั้งก็มาติดต่อกันทุกวัน จึงตัดสินใจทำแบบนี้ไปเลย
และเมื่อมาถึงที่คอนโด ชายหนุ่มก็กระโจนตัวเองขึ้นไปบนเตียงนอนอันดับแรก ตัวจี๊ดรับรู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือนของเตียง ก็เข้าใจว่าเขาคงกลับมาแล้ว ถือว่าไปไม่นานเท่าไหร่ ชั่วโมงกว่าๆ ไม่นานมากนัก
"ตัวเองกลับมาแล้วเหรอ"
"อืม... อยากอ่ะ ขอเอานะ"
พูดจบข่าวก็ขึ้นไปคร่อมบนตัวหญิงสาว ก่อนจะเริ่มซุกไซ้ตามซอกคอขาว ด้วยความที่รักสะอาดและเขาเพิ่งกลับมาจากข้างนอก หญิงสาวจึงรีบดันตัวและบอกให้เขาไปอาบน้ำก่อนอันดับแรก
"ไปอาบน้ำก่อนค่ะสกปรก"
"ก็อาบก่อนออกไปแล้วไง"
"แต่ตัวเองออกไปข้างนอกมา เจอแบคทีเรียอะไรก็ไม่รู้บ้าง ไปอาบน้ำก่อนเลยนะค่อยมาทำ"
ชายหนุ่มถอนหายใจใส่เธออย่างแรง ก่อนจะจำยอมเดินลงจากเตียง และเร่งรีบไปอาบน้ำ เพราะไม่อย่างนั้นก็จะอดนอนกับเมียในคืนนี้
"เออ... ก็ได้"
- ผู้เขียน
