บทที่ 13 จบกัน

1363 คำ
หญิงสาวนิ่งอึ้งไปไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะใช้คำพูดที่รุนแรงกับเธอมากมายขนาดนี้ คำว่าทุเรศที่ออกมาจากปากผู้ชายที่เธอรักมากที่สุด มันเจ็บปวดจนไม่สามารถบรรยายออกมาได้ ทั้งๆ ที่เธอเป็นคนรักของเขา ควรจะพูดจาถนอมน้ำใจให้มากกว่านี้สิ "มึงพูดแรงไปหรือเปล่าวะ" "นั่นดิ ใจเย็นๆ ก่อนนะทั้งสองคนเลย ออกไปคุยกันข้างนอกดีไหม คนมองไม่หยุดเลย" วชิพยายามพูดให้ทั้งสองคนใจเย็น เขาไม่รู้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ แต่ดูท่าทางธนัสจะเกรี้ยวกราดใส่ไม่น้อยเลย แสดงความหึงหวงจนออกนอกหน้า อดคิดไม่ได้ว่าทั้งคู่อาจจะเกินเลยกันไปแล้ว "กูไม่ได้พูดแรงไป ดูสิแต่งตัวแบบนี้มันสวยตรงไหน ดูน่าเกลียดจะตาย" "ไม่สวย... ทำไมถึงไม่สวยล่ะ ตัวเองเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอ ว่าถ้าเราสวยเมื่อไหร่จะยอมคบด้วย ลืมคำพูดของตัวเองไปแล้วหรือยังไง แล้วพอเราสวยจริงกลับมาพูดดูถูกแบบนี้เหรอ" "ฉันคบกับเธอตอนนี้ ก็ไม่ได้แต่งตัวแบบนี้ไม่ใช่หรือไง กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้เลย แล้วอย่าให้เห็นอีกนะว่าแต่งตัวโป๊ ฉันเอาเธอตายแน่" ธนัสเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงลอดไรฟัน เขาพยายามที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเอง ไม่ให้โกรธมากเกินไปกว่านี้ อีกอย่างเขาเป็นรองประธานเจ้าของช่อง 88 เป็นบุคคลที่ค่อนข้างสาธารณะ มีคนรู้จักผ่านสื่อจึงทำให้ไม่สามารถแสดงอารมณ์ส่วนตัวออกมาได้มากนัก "ต่อจากนี้ไป จี๊ดจะไม่ยอมธนัสอีกแล้ว เดี๋ยวก็บอกว่าอยากให้สวย เดี๋ยวก็ไม่อยากให้สวย แล้วการที่มาด่าว่าทุเรศมันแรงมากเลยนะ แต่ก็ช่างเถอะ หลังจากนี้จี๊ดจะทำตามใจตัวเอง จะแต่งตัวสวยๆ แล้วก็ไม่แคร์ด้วยว่าตัวเองจะคิดยังไง ถ้ารับไม่ได้ก็ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกันอีก เราก็เหนื่อยเต็มทีแล้วเหมือนกัน เจอกันข้างนอกก็ทำเหมือนไม่รู้จักกัน ไม่เคยจะพาออกไปไหนด้วยกันกลัวคนอื่นจะรู้เหรอว่าคบกับจี๊ด ถ้าอายมากธนัสก็ไปคบกับคนอื่นเถอะ เราไม่ไหวแล้วอ่ะ พอแค่นี้แหละ" ธนัสถึงกับช็อคไปเลยที่เจอประโยคยาวเหยียดของหญิงสาว ซึ่งเขาจับใจความได้แค่เธอจะเลิกกับเขา "จะเลิกเหรอ ให้คิดดีๆ นะจี๊ด" "เออ... เลิกกันไปเลย เราเองก็เหนื่อยเต็มทีแล้ว แล้วจำไว้เลยนะว่าเราไม่ได้อยากเลิก แต่ตัวเองบีบบังคับให้เราเลิกเอง" "เธอเป็นคนบอกเลิกฉันนะ ยังมีสติอยู่หรือเปล่า ฉันให้เธอพูดอีกที" เขาจับแขนเธออย่างแรงก่อนจะเอ่ยถามเพื่อเรียกสติเธออีกครั้ง 7 ปีที่ผ่านมาเธอตามตื้อเขาตลอด แต่พอวันหนึ่งเขายอมที่จะคบกับเธอ กลับกลายเป็นว่ามาบอกเลิกเขาแบบนี้เหรอ "ก็เพราะตัวเองเป็นแบบนี้ไง ก่อนหน้านั้นตัวเองก็ไม่ได้แคร์อะไรเราอยู่แล้ว ฮึก! ที่ผ่านมาเราก็เห็นว่าตัวเองควงแต่สาวๆ สวยๆ ทำไมล่ะเราแค่อยากจะสวยในสายตาของตัวเองบ้าง มันดูทุเรศขนาดนั้นเลยเหรอ" ธนัสเริ่มรู้สึกผิดที่ใช้คำพูดรุนแรงจนเธอเก็บไปคิดมาก เขาพยายามสงบสติอารมณ์ของตัวเอง เพื่อที่จะเคลียร์กับเธอดีๆ แต่ทว่าหญิงสาวดูจะโกรธมากแม้แต่หน้าก็ไม่อยากจะมองเขาแล้ว "คือมันไม่ใช่..." "จบกันแบบนี้แหละดีแล้ว จี๊ดว่าเราสองคนไม่เหมาะกันหรอก ตัวเองรู้ไหมว่าคนรอบข้างคอยเตือนตลอด ว่าให้ move on แล้วเปิดใจให้คนอื่น เราโง่เองแหละที่รักธนัสจนไม่รักตัวเองเลย หลังจากนี้เราจะรักตัวเองบ้าง ส่วนเรื่องของเราให้มันจบๆ กันไปเลย" พูดจบหญิงสาวก็ถอดชุดสูทของชายหนุ่มออก และปาใส่เขาอย่างแรง จากนั้นก็รีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นทันที เพียวเร่ที่เห็นเพื่อนก็รีบวิ่งตามออกไปด้วยความเป็นห่วง ธนัสเองถึงกับนิ่งอึ้งก้าวขาแทบไม่ออก ไม่รู้เลยว่าจะช็อคกับอะไรก่อนดี ระหว่างเธอจะแต่งตัวสวย กับบอกเลิกเขา "ไอ้เหีี้ย! มึงปากเสียมาก" "จริง... คราวนี้โดนเทแน่ 7 ปีก็ไม่มีความหมายแล้วถ้าผู้หญิงจะตัดใจ" "กูทำไงดีวะเนี่ย แม่ง" เขาสบถออกมาจากหัวเสีย ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกันกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ เขาแค่รู้สึกโกรธที่เธอแต่งตัวสวยให้คนอื่นมอง ทั้งที่เขาตัดสินใจคบกับเธอเพราะว่าความดีของเธอ ไม่ใช่เพราะความสวยภายนอก "ปากหมาเองช่วยไม่ได้" "ก็กูโกรธนี่" ทางด้านของตัวจี๊ดเธอวิ่งออกมาอยู่ข้างนอก พยายามกลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้ร้องไห้ และเธอคิดว่าจะตัดใจจากเขาจริงๆ สักที บางทีเราสองคนอาจจะไม่เหมาะสมกันก็ได้ เขาอยู่ในสังคมที่ต้องพบเจอคนสวยตลอดเวลา ส่วนเธอไม่มีอะไรที่เป็นสเปคของเขาเลยแม้แต่น้อย และการที่เธอยอมเขาไปซะทุกอย่าง บางทีธนัสก็ได้ใจ คิดว่าจะพูดอะไรใส่เธอก็ได้ "แกโอเคไหมเนี่ย" เพียวเร่ที่พอจะเดาสถานการณ์ออก ว่าทั้งสองคนอาจจะมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกันไปแล้ว ตอนนี้ทำได้เพียงแค่ปลอบใจเพื่อน จะซ้ำเติมหรือแนะนำอะไรคงไม่ควรในตอนนี้ "ทำไมธนัสถึงต้องพูดจาแรงๆ กับฉันตลอดเลย" "ก็มันโกรธแกไง มันคงหวงแหละที่ไปแต่งตัวสวยขนาดนั้น อย่าไปถือสามันเลยนะค่อยๆ คุยกัน" เห็นทั้งสองคนทะเลาะกันเธอเองก็รู้สึกไม่ดี ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เชียร์ให้เพื่อนคบกับคนนี้แต่แรก แต่ในเมื่อความสัมพันธ์มันไปไกลแล้ว ก็คงทำได้เพียงแค่ปลอบใจอยู่ห่างๆ "ไม่เอา... ฉันเหนื่อยแล้ว บางทีก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องตามใจเขาขนาดนั้น หลังจากนี้ฉันจะสวย ฉันจะดูแลตัวเอง ส่วนไอ้บ้านั่นฉันไม่สนใจแล้ว อยากจะไปคบกับผู้หญิงสวยๆ ที่ไหนก็ไปเลย ฉันไม่เอาแล้ว!" "แกคิดดีๆ นะ แกรักมันมาเป็น 7 ปีเกือบจะ 8 ปีเลยนะ จะตัดใจง่ายๆ อย่างนี้เลยเหรอ" "แกนี่มันยังไงเนี่ย ก่อนหน้านี้ก็บอกให้ฉันตัดใจให้ได้ มาตอนนี้บอกให้คิดดีๆ" ตัวจี๊ดเท้าสะเอวมองหน้าเพื่อนด้วยไปนั่งหงุดหงิด ตอนแรกยังเชียร์ให้ตัดใจอยู่เลย คราวนี้บอกให้คิดดีๆ นะ อะไรของยัยคนนี้เนี่ย "ก็ฉันไม่รู้นี่นาว่าแกสองคนไปถึงไหนกันแล้ว กำลังคบกันใช่ไหม คงไม่ได้ถึงขั้นมีอะไรกันใช่มั้ย ถ้าเป็นแบบนั้นจะตัดใจแล้วก็ถอยออกมาก็ได้นะ มันยังทัน" "ไม่ทันแล้ว ได้กันไปแล้วด้วย! พูดแล้วก็หงุดหงิด ทำไมอ่ะฉันแต่งแบบนี้มันดูทุเรศมากเลยเหรอ คอยดูนะฉันจะทำให้ธนัสถอนคำพูด ว่าการที่ฉันแต่งตัวสวยมันดูทุเรศ ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้เขาเสียดายและคลานเข่ามาง้อ คอยดู...!" ตัวจี๊ดเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง และเธอจะพิสูจน์ตัวเองให้ทุกคนเห็น ว่าเธอก็สวยได้เหมือนอย่างคนอื่น เธอมีความรู้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และถ้าเกิดว่าสวยจนคนอื่นตะลึง รับรองเลยว่าจะกลายเป็นผู้หญิงที่เพอร์เฟค และธนัสจะไม่กล้าบอกว่าเธอทุเรศอีก "เอาจริงเหรอเนี่ย" "เออ! เอาจริง"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม