บทที่ 5 ของขวัญ
1303 คำ
หลังจากที่กินชาบูกันเสร็จเรียบร้อย ตัวจี๊ดก็ไปชำระเงิน แต่ทว่าธนัสชิงจ่ายให้ก่อน เธอก็เลยได้กินของฟรีโดยที่ไม่ต้องจ่ายเอง ตอนแรกเพื่อนสนิทบอกว่าจะเป็นคนเลี้ยง แต่ยังไงเธอก็ไม่ยอมให้จ่ายหรอก เอาจริงที่บ้านเธอก็ไม่ได้ยากจนอะไร แต่ว่าเธอเป็นคนที่ค่อนข้างจะงกนิดหน่อย เวลาจะใช้เงินทำอะไรจึงคิดเยอะมากพอสมควร
"ตัวจี๊ดจะไม่ไปดูหนังกับพวกฉันจริงเหรอ แล้วแกจะกลับยังไง มากับฉันนี่"
"เดี๋ยวฉันไปส่งเอง"
พูดจบธนัสก็ยื่นมือไปจับข้อแขนหญิงสาวเอาไว้ จากนั้นก็ลากออกไปทันที ตัวจี๊ดหันไปโบกไม้โบกมือให้เพื่อน จากนั้นก็รีบวิ่งตามชายหนุ่มไป เพื่อนๆ ของเธอมองตามไปก่อนจะถอนหายใจออกมา
"ไหนบอกว่าไอ้หมอนั่นมันไม่ได้ชอบตัวจี๊ดไง มองยังไงก็หวงก้างชัดๆ เลย"
"ฉันก็ไม่รู้ ไอ้จี๊ดมันชอบธนัสมาตั้งแต่ม. 4 นี่มันปี 4 แล้วนะ เจ็ดปีที่ผ่านมา มันไม่เคยพัฒนาความสัมพันธ์กันเลย ฉันว่าไม่มีอะไรหรอกมั้ง"
"แกช่วยฉันเลยนะเว้ย ฉันชอบตัวจี๊ดจริงๆ"
เพียวเร่ถึงกับกุมขมับ ตัวเองไม่อยากจะคาดเดาเลยว่าถ้าเกิดธนัสเปลี่ยนใจมาชอบตัวจี๊ดขึ้นมาจะเกิดอะไรขึ้น แต่คนเราทำไมต้องรอเวลานานขนาดนี้ล่ะ นี่มันเจ็ดปีแล้วนะ ไม่ใช่เวลาน้อยๆ คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
หลังจากที่พ้นออกมาจากเพื่อนๆ ธนัสก็กุมมือหญิงสาวพาไปเดินเล่นที่ชั้นอื่น วันนี้เขาจะพาเธอไปซื้อของ ตอบแทนที่ให้ของทุกเทศกาลกับเขาตลอดหลายปีมานี้ เอาจริงเจ็ดปีที่ผ่านมา ชายหนุ่มไม่เคยที่จะให้อะไรหญิงสาวสักอย่างเดียว ก็เลยคิดว่าควรจะตอบแทนเธอบ้างก็เท่านั้น
"ตัวเองมาชั้นนี้ทำไม ซื้อของเหรออยากได้อะไรล่ะเดี๋ยวเราช่วยดูให้"
"อยากได้อะไรไหมจะซื้อให้"
หญิงสาวหันขวับไปมองชายหนุ่มอย่างตกใจ ตั้งแต่รู้จักกันมา เขาไม่เคยคิดที่จะซื้ออะไรให้เธอเลยสักอย่างเดียว แม้กระทั่งของขวัญวันวาเลนไทน์ดอกไม้สักช่อ สักดอกเดียวก็ยังไม่เคยได้รับ
"ตกใจอะไร ก็แค่อยากตอบแทนที่อุตส่าห์ซื้ออะไรก็ไม่รู้มาให้ตั้งเยอะแยะ หลายปีแล้วด้วย"
"ไม่อยากจะเชื่อเลย แต่ก็ขอบคุณนะที่ยังพอนึกถึง แต่ว่าไม่เป็นไรหรอกเราเต็มใจให้ตัวเอง ไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทนทั้งนั้น"
หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างสดใส ไม่ได้มีความคิดที่จะอยากได้อะไรของเขาเลยสักอย่างเดียว ที่เธอชอบเพราะว่าถูกใจตั้งแต่แรกเจอ ไม่ได้สนใจว่าชายหนุ่มจะร่ำรวย หน้าตาหล่อเหลา หรืออะไรก็ตามแต่ ไม่เคยคาดหวังว่าจะได้อะไรตอบแทน เพียงแค่นี้เธอก็รู้สึกมีความสุขมากที่สุดแล้ว
"มานี่..."
เขาลากแขนหญิงสาวเข้าไปในร้านเครื่องเพชร ซึ่งก็คือร้านของคุณแม่ที่เป็นหุ้นส่วนอยู่ ชื่อว่าเพชรพลอยจิวเวอร์รี่ เป็นร้านที่ครอบครัวของมาร์คเพื่อนของเขาดูแลอยู่ แต่ด้วยความที่ทั้งสองครอบครัวเป็นญาติพี่น้องกัน และคุณแม่ก็ยังถือหุ้นอยู่ มันทำให้ส่วนหนึ่งก็ยังเป็นของครอบครัวของเขาด้วย
"อะไรเหรอ"
"ผมขอสร้อยเส้นหนึ่งครับ ตัวจี๊ดชอบลายไหนเลือกเอาสิ"
"เราไม่เอาหรอก ตัวเองไม่ต้องเอาอะไรให้"
หญิงสาวพยายามจะลากแขนเขาให้ออกไป ไม่ได้ต้องการอะไรจากชายหนุ่มแม้แต่น้อย ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมาตอบแทน ในสิ่งที่เธอเคยทำลงไปทั้งหมด
"เลือกเร็วๆ จะได้รีบไปดูหนัง"
"ตัวเองอ่ะ เราไม่ได้อยากได้อะไรเลยนะ อยากได้เดี๋ยวก็ซื้อเองแหละไม่เห็นต้องมาซื้ออะไรให้เลย แล้วดูสิราคาก็ตั้งแพง เอาเงินไปซื้ออย่างอื่นเถอะเสียดายเงิน"
หญิงสาวบ่นออกมา และยังไม่ยอมที่จะเลือกของที่เขาตั้งใจจะซื้อให้ ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาเล็กน้อย เดินไปชี้สร้อยเส้นหนึ่ง ราคากำลังดีไม่แพงมาก และเป็นจี้รูปหงส์น่ารักมีเพชรล้อมรอบประดับอยู่
"เส้นนี้ก็สวยนะชอบไหม"
"ธนัส..."
"เอาเส้นนี้แหละ"
เขาส่งบัตรไปให้พนักงานเพื่อชำระเงิน จากนั้นก็แกะสร้อย และสวมให้เธอ หญิงสาวไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร ยืนนิ่งปล่อยให้เขาใส่สร้อยให้จนเสร็จ เอาจริงมันสวยมากๆเลยนะ แต่พอเห็นราคาแล้วก็ชมไม่ลง ราคาสุทธิทั้งหมดอยู่ที่ 25,000 บาท เธอเองกว่าจะหาเงินได้ขนาดนี้ใช้เวลามากพอสมควร แต่ก็พอเข้าใจว่า คนระดับเขาเป็นจำนวนนี้คงน้อยมาก
"ขอบคุณค่ะ แต่ว่าไม่เอาอะไรแล้วนะพอแล้ว"
"อืม... อยากกลับหรือยัง หรือว่าอยากได้ขนมไปกินด้วยก็เลือกเอา ชั้นนี้ร้านดังเยอะนะ"
"เราอยากได้ป๊อปคอร์นที่โรงหนัง"
"อืม... ไปซื้อสิ"
และเมื่อได้รับบัตรคืนพร้อมกับถุง ชายหนุ่มก็หิ้วออกมาส่วนมือข้างที่ว่างก็กุมมือหญิงสาวเอาไว้ จากนั้นก็พาไปซื้อป๊อปคอร์นที่โรงหนังชั้นบนสุด เพื่อที่ว่าจะกินระหว่างที่โดน netflix ที่คอนโดของเขา
ทั้งสองคนเดินทางลงมาที่ลานจอด หลังจากที่ได้ของครบตามที่ต้องการ ธนัสขับรถมาที่คอนโดของตัวเอง อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากนัก เอาจริงเขาก็ไม่ค่อยได้มาค้างเท่าไหร่ โดยปกติก็อยู่ที่บ้านซะมากกว่า
และเมื่อมาถึงที่คอนโด ชายหนุ่มก็ขับรถขึ้นไปจอดชั้นบนสุด เขาเปิดประตูลงจากรถไป จากนั้นก็เดินอ้อมไปเปิดประตูให้หญิงสาวลงมา เธอมองซ้ายมองขวาอย่างสงสัยตามประสา แต่ก็ถูกชายหนุ่มดึงมือลงมาจนตั้งตัวไม่ทัน
"ตัวเองจะรีบไปไหนเล่า"
"จะลีลาทำไมเนี่ย ลงมาได้แล้ว"
เขาเดินไปหยิบถุงขนมป๊อปคอร์นที่อยู่หลังรถ จากนั้นก็สะกิดหญิงสาวให้เดินนำไปก่อน ซึ่งประตูชั้นบนสุด สามารถเดินทะลุไปยังคอนโดของเขาได้เลย ข้างบนสุดจะเป็นโซน VIP มีห้องพักเพียงแค่ 2 ห้องเท่านั้น ชายหนุ่มสแกนนิ้วเปิดประตูเข้าไป ดันตัวจี๊ดให้เดินเข้าไปก่อน จากนั้นก็เอาของไปวางไว้ตรงโซฟา
หญิงสาวมองสำรวจไปทั่วห้อง ดูหรูหราสมฐานะทายาทเจ้าของช่อง 88 เธอเองก็ไม่เคยรู้ว่าเขาร่ำรวยขนาดไหน เพราะโดยปกติก็ไม่ได้สนใจเรื่องครอบครัว เธอชอบเขาก็เลยโฟกัสที่ชายหนุ่มเป็นหลัก
"แล้วตัวเองอยากดูเรื่องอะไรเหรอ"
"เรื่องผี"
"ตัวเองก็รู้ว่าเขากลัวผีนี่"
หญิงสาวร้องทักท้วงออกมา ก่อนจะวิ่งไปกอดแขนเขา คะยั้นคะยอให้เขาเปลี่ยนใจ ชายหนุ่มส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ เป็นว่าที่คุณหมอแต่กลัวผีซะอย่างนั้น คนอะไรก็ไม่รู้ย้อนแย้งในตัวเองไปหมด
"เป็นหมอใครเขากลัวผีกัน"
"หมอปกติเขาก็กลัวผีกันทั้งนั้นแหละ ตัวเองไม่รู้อะไรหรอก ชิ...!"
"จะดูไม่ดู ถ้าไม่ดูก็กลับไปเลย"
"ใจร้าย... ดูก็ได้ รู้งี้เราไปดูหนังกับเพื่อนดีกว่า ไม่น่ามาดูกับผู้ชายใจร้ายแบบตัวเองเลย"
"ว่าไงนะ... เธออยากโดนดีเหรอ"
- ผู้เขียน
