" อยู่กันพร้อมหน้าเลยนะครับ เรียกผมมามีอะไรหรอครับ "
" หึ ถ้าไม่เรียกมาก็ไม่คิดจะกลับบ้านกลับช่องเลยรึไง "
" นั่งลงก่อนสิแม่แกมีเรื่องจะคุยด้วย "
" ว่ามาเลยครับ "
" ฉันกับพ่อแม่หนูโสได้ฤกษ์แต่งมาแล้วอีกสองอาทิตย์ แกแค่เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวอย่างเดียวก็พอ "
" ผมเคยบอกไปแล้วว่าผมไม่แต่ง ทำไมไม่ฟังผมบ้าง ผมหรือโสกันแน่ที่เป็นลูกคุณแม่ "
ธนดลโมโหลุกเดินออกไปทันที เขาบอกเป็นร้อยๆรอบแล้วมั้งว่าไม่แต่ง ไม่แต่ง
" หยุดนะตาดล แกต้องแต่งกับหนูโส ตอนนี้หนูโสท้องลูกของแกอยู่ พ่อกับแม่ของเขาก็รับรู้แล้ว "
อำภาตะโกนตามหลัง เอือมระอากับลูกที่ไม่ได้ดั่งใจ ทรงพลประคองเธอให้นั่งลง
" ใจเย็นๆก่อนคุณ ค่อยพูดค่อยจากับลูกตะโกนเสียงดังให้พวกคนใช้ได้ยิน จะอายพวกมันเปล่าๆ "
" ตาดลกลับมาคุยกันดีๆ เป็นลูกผู้ชายกล้าทำก็ต้องกล้ารับ พ่อก็เห็นว่าเมื่อก่อนแกกับหนูโสก็รักกันดีแล้วทำไม "
" ผมกล้าทำก็กล้ารับครับคุณ
