10.
1584 คำ
ธนดลแกะมือของโสรยาออก
" ผมว่าผมพูดชัดเจนแล้วนะเรื่องของเรา จะไม่มีงานแต่งอะไรทั้งนั้น "
" อะไรกันคะดล โสคิดว่าคุณพูดเล่น คุณยังโกรธโสที่โสปฏิเสธไม่ยอมแต่งงานกับคุณคราวก่อนใช่ไหม ก็โสยอมแล้วไง เราเลื่อนงานแต่งมาเร็วๆเลยดีไหม ไม่ก็เราไปจดทะเบียนกันวันนี้พรุ่งนี้เลย คุณจะได้มั่นใจว่าโสจะไม่ปฏิเสธคุณอีก "
" พอทีเถอะโส ผมบอกไม่แต่งก็คือไม่แต่ง เรื่องของเรามันจบนานแล้วไม่ต้องรื้อฟื้น "
ธนดลเดินหนีออกมาทิ้งโสรยาให้ยืนอยู่คนเดียว โสรยากำหมัดแน่นเล็บจิกเข้าเนื้อจนเลือดซิบ หันไปมองรอบๆ คนอื่นพากันมองมาที่เธอซุบซิบนินทา เธอยิ้มมุมปากผุดแผนร้ายขึ้นมา
" อร่อยไหมครับ "
ชาริสาหันไปมองตามเสียงเห็นสิงหาเดินเข้ามา ในมือถือจานใส่บาร์บีคิวหลายสิบไม้ยื่นมาให้เธอ
" ผมเอามาเพิ่มให้ "
" ขอบคุณค่ะ"
ชาริสารับจานมา หยิบบาร์บีคิวเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆลืมไปว่าไม่ได้นั่งอยู่คนเดียว พอคิดได้ก็เงยหน้ามองเขา เห็นเขามองเธออยู่
" เอ่อ คุณกินด้วยกันสิคะ "
" ครับ "
สิงหาหยิบมากิน ตาจ้องมองเธอไม่ละสายตา
" ขอโทษนะครับ "
เขาเอื้อมมือไปเช็ดปากของเธอที่เลอะซอสแล้วเอานิ้วที่เช็ดปากเธอเมื่อกี้ ส่งเข้าปากทั้งดูดทั้งเลีย ชาริสากลืนน้ำลายด้วยความยากลำบาก รีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
ธนดลตามหาชาริสาอยู่นานก็ไม่พบพนักงานก็เยอะลายตาไปหมดมืดก็มืดไม่รู้เธอไปอยู่ตรงไหน เพราะโสรยาทำให้เขาเสียเวลา ป่านนี้สิงหามันทำคะแนนแซงหน้าไปแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด บริกรเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา ถามเขาว่ารับสักแก้วไหมแล้วส่งไวน์ให้เขา เขาจึงหยิบไวน์ขึ้นมาดื่ม สักพักก็รู้สึกร้อนรุ่ม ลูกชายก็อยากจะออกมาสูดอากาศ จึงรีบกลับเข้าห้องพักไปกำลังจะเปิดประตูก็เจอโสรยา
" เป็นอะไรไปคะดล คุณดูอาการไม่ค่อยดีเลยนะ ให้โสช่วยนะคะ "
" ไม่ต้องไปให้พ้น "
ธนดลเปิดประตูเข้าห้องไป โสรยาตามเข้ามาติดๆ
" นี่คุณ "
โสรยาไม่สนใจโถมเข้าไปกอดรัดธนดล คืนนี้เขาต้องเสร็จเธอ ยาที่เธอใส่ในแก้วไวท์ให้บริกรเอาไปให้เขามันแรง ยังไงเขาก็ต้านฤทธิ์ยาไม่ได้หรอก และเป็นอย่างที่เธอคิดเมื่อธนดลเริ่มซุกไซร้ซอกคอเธอมือก็บีบขยำสะโพก ก่อนเลื่อนขึ้นมาฉีกกระชากชุดเดรสของเธอออก ธนดลกระชากชุดชั้นในซึ่งเป็นปราการสุดท้ายออก ก้มลงไปดูดเลียเต้าอวบ
จ้วบจ้วบ อืม ใหญ่เหมือนเดิม มืออีกข้างก็กอบกุมโหนกนูนส่งนิ้วเข้ารูคับแคบชักเข้าชักออกจนน้ำหวานสีใสไหลเปรอะเปื้อนมือโสรยาหวีดร้องด้วยความเสียวซ่าน ธนดลจูงมือเธอไปที่เตียงใหญ่แหกขาสองข้างออกเผยให้เห็นกลีบอวบอูมรูแดงระเรื่อ เขาปาดลิ้นเลียดูด
ซู้ดดดด แผล็บแผล็บ อืมมม แผล็บแผล็บ จ้วบจ้วบ
"อะ อาาาา อืมมมม เสียวเหลือเกิน ดลขาเสียบเข้ามาเลยโสไม่ไหวแล้ว อาาาา "
ธนดลถอดเสื้อผ้าตัวเองออก ความหงี่เข้าครอบงำเต็มที่ ท่อนเอ็นผงกหัวหงึกๆ เขาจับจ่อไปที่รูแล้วกระแทกทีเดียวมิดด้าม
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
" โอวววว เสียวหัว อาาาา"
" อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ดล อืมมมม อูยยยยแรงๆเลย อ๊ะอ๊ะ อ๊ะ กระแทกโสแรงๆเลยค่ะ "
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
ธนดลกระเด้าไม่ยั้งไม่มีออมแรง พอฉีดพ่นน้ำกามเข้ารูทุกหยาดหยดแล้ว ก็ถอดถอนออก แล้วเสียบเข้าไปใหม่อยู่อย่างนั้นหมดคืน จวบจนเกือบสว่างถึงได้หมดแรงนอนแผ่
" มิ้ง ฉันว่าบอสเขาต้องชอบแกแน่เลย ฉันสังเกตุนะ ว่าเขาชอบมองแกตลอดเลย ดูสายตาที่เขามองแกดิ "
" เพ้อเจ้อแล้ว เขาเป็นถึงบอสฉันก็แค่พนักงาน ฐานะเราต่างกัน ยังไงก็ไม่มีวันเป็นไปได้หรอก "
" ทำไมจะเป็นไปไม่ได้ แกอย่าด้อยค่าตัวเองสิ "
" ถึงเขาจะชอบฉันจริงแล้วแกคิดว่าครอบครัวของเขาจะยอมรับฉันได้เหรอ ฉันตัวคนเดียวมาจากบ้านเด็กกำพร้า ไม่ใช่ลูกคุณหนูที่ไหน ครอบครัวเขาคงเตรียมผู้หญิงให้เขาแล้ว ถ้าฉันตกลงเออออไปกับเขา ก็คงเป็นได้แค่เมียเก็บ ฉันไม่ต้องการหรอก "
" ก็จริงอย่างแกว่า อย่างพวกเราก็เป็นได้แค่นั้นจริงๆ แต่บอสก็น่ากินนะ ถ้าได้ลองคงแซ่บน่าดู แกไม่อยากลองบ้างเหรอ คิกคิก "
" พอเลย รีบกินข้าวจะได้ไปถ่ายรูปต่อสายเดี๋ยวแดดร้อน "
สิงหานั่งดื่มกาแฟมองชาริสานั่งกินข้าวต้มอยู่ไม่ไกล เขาไม่รู้ว่าเธอกับเพื่อนซุบซิบอะไรกัน แต่เห็นพวกเธอมองมาที่เขาอยู่บ่อยๆ คงจะเป็นเรื่องของเขาหล่ะมั้ง ถ้าอย่างงั้นเขาก็คงเริ่มเข้าไปอยู่ในสายตาของเธอแล้วใช่ไหม
วันนี้มีกิจกรรมพาพนักงานไปดำน้ำดูปะการังที่เกาะ สิงหามองหาธนดลงานนี้มันไม่น่าพลาด แต่ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงไม่เห็นธนดลเลย ก็ดีจะได้ไม่มาวุ่นวายกับชาริสาอีก
พนักงานทุกคนมากันครบแล้วก็พากันลงเรือที่เตรียมไว้ เรือแล่นออกไปยังเกาะ เจ้าหน้าที่สอนวิธีดำน้ำเบื้องต้นก่อนจะพาไปดำน้ำของจริง สิงหาคอยประกบชาริสาตลอดเวลา
แสงแดดสาดส่องผ่านกระจกลอดผ้าม่านเข้ามา ธนดลลืมตาขึ้นมองดูเพดานห้องก่อนจะรู้สึกว่ามีอะไรพาดอยู่ที่ท้อง มองดูก็เป็นแขนขาวๆของใครคนหนึ่ง เขาหยิบออกหันไปมองข้างๆก็ตกใจ โสรยาลืมตาขึ้นมาส่งยิ้มให้
" ตื่นแล้วเหรอคะดล อือโสขอนอนต่ออีกนิดนะเมื่อคืนคุณกระแทกโสทั้งคืนเลยง่ะ พึ่งได้นอนไม่กี่ช.มเอง คุณก็นอนต่อสิคะหรืออยากจะเอาโสอีกก็ได้นะ "
โสรยาเปิดผ้าห่มออก เผยให้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่า ธนดลลูบหน้าด้วยความเครียดเขาไม่น่าเลย ไม่น่าพลาดท่าเธอเลย ไวน์แก้วนั้นต้องมีปัญหาแน่ อยู่ๆบริกรก็เดินถือไวน์มาอยู่ตรงหน้าหยิบยื่นไวน์ส่งให้เขาแล้วยังยืนมองเขาดื่มไม่ยอมไปไหน แถมทั้งถาดยังมีไวน์อยู่แค่แก้วเดียวอีก คงเป็นฝีมือโสรยาสินะ มิหน่าพอเขากินเข้าไปได้แป๊บเดียวก็มีอาการแปลกๆ เมื่อคืนตอนเธอโถมเข้ามากอดเขา เขาถึงได้ขาดสติยับยั้งชั่งใจไม่อยู่
ธนดลลุกขึ้นเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ สวมเสื้อผ้าแล้วรีบออกจากห้องไป ไม่สนใจโสรยาที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงด้วยความอ่อนเพลีย
ธนดลรีบออกมาข้างนอก เขาจำได้ว่าวันนี้มีกิจกรรมดำน้ำดูปะการัง แต่พอมาถึงกลับไม่พบใครเลย แดดที่ร้อนแรงขึ้นทำให้เขาก้มมองดูนาฬิกาข้อมือ บ้าฉิบ จะ11โมงแล้ว เขาจะตามไปก็คงไม่ทันจึงได้แต่รออยู่ที่นี่ ในใจก็วุ่นวาย ไอ้สิงหามันต้องทำคะแนนจีบชาริสาอยู่แน่ๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด
เสียงประกาศเรียกให้ทุกคนมาขึ้นเรือกลับชาริสากำลังเดินไปแต่ก็มีมือหนึ่งมาปิดปากเอาไว้ แล้วพาเธอเดินออกไปอีกทาง เธอได้กลิ่นแปลกๆมาจากผ้าที่ปิดปากสติสุดท้ายก่อนจะดับ คือร่างของเธอที่ถูกผลักไปหลังก้อนหินขนาดใหญ่ ภาพเลือนลางของผู้หญิงคนหนึ่งยืนแสยะยิ้มอยู่ ผู้หญิงที่เธอไม่รู้จักชื่อ แต่จำได้ว่าเข้างานพร้อมกับเธอ แล้วสติของเธอก็ดับวูบไป
สิงหาคุยโทรศัพท์แป๊บเดียวหันมาอีกทีชาริสาก็หายไปเสียแล้ว เขาคิดว่าเธอคงจะขึ้นเรือไปแล้วตามเสียงประกาศเมื่อกี้ แต่พอขึ้นเรือก็ไม่เห็นเธอ เห็นแต่นิรดาเพื่อนของเธอที่ดูกระวนกระวายแปลกๆ เขาจึงเดินเข้าไปหา
" มิ้งอยู่ไหน "
" ยังไม่เห็นเลยค่ะบอส ฉันหาทั่วแล้วเธอยังไม่ได้ขึ้นเรือมาแน่ๆ "
" หาดีแล้วใช่ไหม "
" ค่ะปกติฉันกับเธอตัวติดกันตลอด แต่เมื่อกี้เราอยู่คนละกลุ่มกัน ฉันคิดว่าขึ้นมาบนเรือจะเจอเธอแต่ก็ไม่เลย ถามใครก็ไม่มีใครเห็น "
การดำน้ำแบ่งออกเป็นกลุ่ม เธอกับชาริสาอยู่กันคนละกลุ่ม เธอดำน้ำเป็นอยู่แล้วส่วนชาริสาดำน้ำไม่เป็นว่ายน้ำก็ไม่เป็น จึงต้องแยกไปอยู่อีกกลุ่ม
สิงหาใจหายวาบสั่งให้อดิศักดิ์พาคนออกตามหาอยู่นานก็ไม่พบ ฝนตั้งเค้าก่อตัว ท้องฟ้าดำทะมึนน่ากลัวลมเริ่มพัดแรง ทุกคนพากันบ่นอุบอยากกลับโรงแรมแล้ว
- ผู้เขียน
