บทที่ 11
“ผู้พันครับ”
ผู้กองคาฮานเคาะประตูห้อง พร้อมกับเอ่ยเรียกผู้บังคับบัญชาในกลางดึกของวันนั้น สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลขณะรอให้ผู้พันหนุ่มมาเปิดประตูให้
ผู้เป็นลูกน้องรอไม่ถึงห้านาที ประตูห้องก็ถูกเปิดออกกว้างพร้อมกับร่างสูงใหญ่ล่ำสันของผู้พันจาฮัสด์ ที่ยืนอยู่ตรงกลางช่องประตู
“มีอะไรคาฮาน”
ผู้กองคาฮานไม่ได้ตอบคำถามของเจ้านายในทันที แต่เขายื่นโทรศัพท์ให้ผู้เป็นเจ้านายรับไปดู ก่อนจะเอ่ยรายงานให้ทราบ
“ผู้พันดูรูปนี้ก่อนครับ ผมได้รับภาพเมื่อห้านาทีที่ผ่านมาครับ”
ผู้พันจาฮัสด์รับโทรศัพท์มาดูภาพถ่ายหลายภาพที่ถูกส่งเข้าโทรศัพท์มือถือของผู้กองคาฮาน ใบหน้าคมเข้มเผยความพึงพอใจให้เห็นชั่วขณะ พร้อมกับเอ่ยถามข้อมูลเพิ่มเติม
“ให้คนของพวกเราสะกดรอยตามเธอหรือยัง”
“เรียบร้อยแล้วครับผู้พัน ตอนนี้ลูกน้องของผมกำลังตามเธอไปติดๆ ครับ คิดว่าไม่นานก็น่าจะรู้ว่าเธอไปพักอยู่ใ
