สิ้นสุดทางรัก

3

รัฐศาสตร์ไม่เคยคิดว่าเลยเขาจะต้องพูดเรื่องนี้กับพร้อมพร หัวใจของเขาเองก็จุกเสียดและเสียวอยู่ข้างในลึกๆ เหมือนกันแต่เมื่อทุกอย่างมาถึงจุดที่ต้องเลือก เขาก็จำต้องเลือกสักเส้นทาง ไม่สามารถพาตัวเองเดินไปตามทางทั้งสองเส้นที่ต่างกันแบบหัวและท้ายได้อย่างที่หัวใจของเขาต้องการ

หลังจากที่อรุณวดีเอาแท่งตรวจการตั้งครรภ์มาให้เขาดู แล้วก็นั่งน้ำตาร่วงเป็นชั่วโมงๆ อรุณวดีบอกเขาว่าถ้าที่บ้านของเธอรู้ว่าเธอท้องโดยที่ยังไม่ได้แต่งงาน ท้องโดยไม่มีทะเบียนสมรส แล้วยังใช้สามีร่วมกับคนอื่น เธอจะต้องถูกตีจนตายอย่างแน่นอน

รัฐศาสตร์อยากหัวเราะตอนที่ได้ยินอรุณวดีพูด แต่เขาก็หัวเราะไม่ออก เขารู้ว่าคนอย่างอรุณวดีไม่ยอมถูกใครตีจนตายแน่ๆ เพราะอรุณวดีไม่ใช่คนหัวอ่อน ออกจะทันคน ปากจัด ปากไว เจ้าเล่ห์อีกต่างหาก หากไม่รวมเรื่องเซ็กส์แล้วนั้น นิสัยทั้งหมดนี่เองที่ทำให้รัฐศาสตร์มองว่าเป็นส่วนเติมเต็มให้เขา และทำให้เขาหลงใหลอรุณวดีได้ถึงขนาดนี้

รัฐศาสตร์ต้องการผู้หญิงแบบนี้

เขาชอบอรุณวดีเอามากๆ เขาเบื่อความนุ่มนิ่มอ่อนหวาน ยวบยาบแบบพร้อมพรเสียแล้ว ทั้งๆ เมื่อตอนที่พบพร้อมพรครั้งแรก ทำเอาเขาเพ้อไปเป็นเดือนๆ เขาบอกตัวเองในตอนนั้นว่าเขาต้องการผู้หญิงแบบพร้อมพร ต้องการมาไว้ในครอบครอง แล้วจึงได้เดินหน้าจีบพร้อมพร

แต่ตอนนี้รัฐศาสตร์เบื่อ

เขาต้องการหญิงสาวที่สนุกสนาน ชาญฉลาด พูดคุยฉะฉาน ทันคน ชัดเจนในความรู้สึก ถึงไหนถึงกันแบบอรุณวดี

และเมื่อหลงใหลแล้ว อะไรที่ทำให้อรุณวดีพึงพอใจ เขาจึงอยากทำให้เธอ เขาบอกอรุณวดีไปว่าเขาจะมาพูดกับพร้อมพรเองเรื่องนี้ และจะทำทุกอย่างเพื่อให้อรุณวดีสบายใจที่สุด เพื่อเธอและเพื่อลูกในท้องของเธอที่เป็นสายเลือดของเขา

ตอนที่รับปากอรุณวดีไปตอนนั้น รัฐศาสตร์ลืมนึกถึงลูกอีกคนของเขาไปเลย

ตอนนี้รัฐศาสตร์ก็ได้แต่มองเลือดเนื้อตรงหน้าของเขาอีกคนด้วยสายตาหนักใจ หนักอึ้งไปทั้งหัวใจ เสียงมาจากที่ไกลๆ ถามเขาว่า แล้วลูกของเขาคนนี้เล่า เขาจะทำอย่างไรต่อ

และวันนี้ก็เป็นวันเกิดของลูกชายของเขาและพร้อมพร

เด็กชายจิรัฐกิตติ์อายุครบสามขวบวันนี้แล้ว

เทียนเลขสามที่ปักบนเค้ก รอให้จุด รอให้ลูกชายของเขาเป่ากระแทกหัวใจของรัฐศาสตร์อยู่ไม่น้อย แต่ก็ถูกใบหน้าของอรุณวดีลอยเข้ามาบดบัง ใบหน้าสวยสดใส มีเสน่ห์ ใบหน้ายิ้มแย้มพร้อมแท่งตรวจการตั้งครรภ์ก็เบียดบังความรู้สึกผิดพวกนั้นจนหมดสิ้น

“มีอะไรหรือพี่พีท”

พร้อมพรมองเขาด้วยสายตาที่รัฐศาสตร์คิดว่าไม่ได้ดูอ่อนหวาน สวย น่ารัก สดใสเหมือนเมื่อตอนที่เขาเห็นเธอสมัยเรียนช่วงมหาลัยอีกต่อไปแล้ว รัฐศาสตร์ถอนใจแล้วนั่งเงียบแบบเดิม

“พี่พีทดูเครียดๆ นะคะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”

“พี่เครียดเรื่องงานนิดหน่อย”

พร้อมพรฝืนยิ้ม นึกถึงคำแนะนำของเพื่อนๆ ที่สรรหามาพูดให้เธอฟังว่าอย่าทำตัวเป็นเมียหลวง เธอต้องเอาใจเขา อ่อนหวานต่อเขา ออดอ้อนเขา ซึ่งเธอเองก็ทำแบบนั้นมาตลอด แล้วจึงปั้นหน้าที่เคยคิดว่าน่ารักเสมอสำหรับสามีเอ่ยถามออกไป

“เราไปพักร้อนดีมั้ยพี่พีท เดี๋ยวเมยช่วยเลือกรีสอร์ทให้ พี่พีทจำหยิกได้ไหม ลุงของหยิกทำรีสอร์ทด้วยนะ ที่….”

เธอยังพูดไม่จบดีเลย รัฐศาสตร์ก็พูดแทรกเธอขึ้นมา

“เมย พี่อยากหย่า”

พร้อมพรนิ่งไปเกือบนาที ทีแรกเธอคิดว่าตัวเองหูเพี้ยนไป แต่พอมองตาของรัฐศาสตร์แล้วก็พบว่าสายตาคู่ที่เคยมองเธอด้วยความรักและแสนอบอุ่น ไม่เป็นแบบนั้นอีกต่อไปแล้ว เธอทวนคำพูดของเขาช้าๆ

“หย่าเหรอคะ”