"อืม" ดวงตากลมสวยค่อยๆ เปิดลืมขึ้นอย่างช้าๆ เมื่อมีแสงสว่างสาดเข้ามากระทบ ความรู้สึกหนักอึ้งแถวท้องของเธอคือสิ่งแรกที่รับรู้ได้ในทันที หญิงสาวค่อยๆ หันใบหน้าพร้อมกับบิดตัวไปด้วย หาสาเหตุของความหนักนั้นอย่างเชื่องช้าเมื่อเธอยังไม่ได้อยากจะตื่น เวลาเช้าของที่นี่อากาศค่อนข้างดีและมีลมทะเลพัดผ่านเข้ามาเบาๆ อีกตั้งหากมันน่านอนต่อยิ่งนัก "คุณ" พริมาสะดุ้งตัวตื่นขึ้นในทันทีเมื่อสายตาของเธอปรับรับภาพตรงหน้าชัดเจน ต้นเหตุแห่งความหนักอึ้งตรงท้องไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเวฆา เขาเข้ามาในห้องนอนของเธอที่ลงกลอนล็อกอย่างแน่นหน้านี้ได้ยังไง "เงียบ" คนเพิ่งจะหลับไปดุคนตัวเล็กเบาๆ เมื่อเขานั้นอยากนอนต่ออีกสักพัก "คุณเข้ามาในนี้ได้ยังไงนี่มันห้องนอนของฉันนะ" พริมาแหวใส่เขาเมื่อถูกสั่งให้เงียบอย่างไร้เหตุผล "แล้วนี่เกาะของใคร" เวฆาทวนความจำให้กับผู้อาศัยอย่างเธอโดยที่ดวงตายังคงหลับสนิทอยู่ ลำแขนแก