"อืม"
ร่างบางบิดขี้เกียจไปมาคลายความเมื่อยจากการนอนมาทั้งคืน
ดวงตากลมสวยที่มีแผงขนตางอนล้อมรอบค่อยๆ เปิดลืมขึ้นช้าๆ
ภาพตรงหน้าค่อยๆ ชัดเจนขึ้นทีละนิดจนชัดเต็มสองตา
มือและขาที่เหวี่ยงไปมาเก็บเข้าที่แทบไม่ทันเมื่อมันไปโดนตัวของเวฆาที่ขึ้นมานอนข้างๆ เธอตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ใจดวงเล็กเต้นโครมครามจนแทบทะลุออกมานอกอกด้วยความตกใจ
แต่โชคยังดีที่เขายังไม่ตื่นขึ้นมา คนตัวโตยังคงหลับตาสนิท สงสัยจะหลับลึก
ทำไมชอบดุจัง
พริมาแอบสำรวจใบหน้าของคนที่หลับอยู่อย่างเงียบๆ เพราะถ้าเขาตื่นขึ้นเธอคงไม่มีโอกาสนี้
ใจดวงเล็กแอบเต้นแรงอีกครั้งเพราะหวั่นไหวไปกับความหล่อเหลาเกินบรรยายของเขา แม้ใบหน้านั้นจะมีหนวดเคราปกปิดอยู่ก็ตาม
"จะมองอีกนานไหม"
"เปล่ามอง"
สายตาหวานที่กำลังจะขยับเลื่อนลงไปมองหน้าอกของเขาที่มีรอยสักรีบตวัดขึ้นมองเพดานของห้องอย่างกะทันหัน
รีบแก้ตัวพัลวันเพราะคงดูไม่ดีนักที่เป็นหญิงแล้วไ
