พันธนาการรักนายเวฆา

ขอโทษ

"ตามฉันมา"

เวฆาลุกเดินออกจากห้องโถงใหญ่ของบ้านตรงไปยังเส้นทางที่พริมาเดินกลับออกไป

เขาเดินด้วยความว่องไวและสง่างามตามแบบฉบับของมาเฟียจนแซงหน้าเธอไป

และเดินออกไปจากบ้านก่อนเธอ โดยมีลูกน้องคนสนิทเดินตามประกบไม่ห่าง

"คุณเรียกฉันเหรอ มีอะไรหรือปล่า"

ร่างบางในชุดเดรสยาวเดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย

ด้วยเธอนั้นยังมีความผิดติดตัวอยู่เลยไม่อยากขัดใจเขา

เธอก้าวเท้าเดินอย่างรวดเร็วจนเกือบวิ่งถึงได้ตามเขาทัน

ปากบางเอ่ยถามเขาอย่างไร้เดียงสาพร้อมกับโปรยยิ้มหวานเพื่อเอาตัวรอด

"ส่งปืนมา"

ฝ่ามือหนายกขึ้นสูงเท่ากลางลำตัวแล้วแบออกเพื่อรับปืนมาจากลูกน้อง

ส่วนอีกมือจับแขนเล็กของพริมาแล้วกระชากเต็มแรงให้เธอออกเดินตามเขาไปที่ลานกว้างของหน้าผาสูง

เสียงฮอยังคงดังอยู่ใกล้ๆบริเวณนั้นราวกับรอดูเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้น

"ฉันขอโทษต่อไปจะไม่เข้าไปที่บ้านของคุณอีกแล้ว"

คนตัวเล็กถลาตัวไปข้างหน้าตามแรงที่เขากระ