“คุณดี ทีสต์ พูดถึงแต่ความปลอดภัยของนลิน ตัวคุณเองก็ต้องระวังเหมือนกันนะคะ ถ้าหากคุณจมเรือเขาไปตั้ง 3 ลำแล้วเขาคงแค้นคุณดี ทีสต์ เอามาก”
กัปตันบารอนจ้องมองหญิงสาวในอ้อมแขนด้วยสายตาอบอุ่น ใบหน้าคมเข้มระบายไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขใจที่มีคนคอยเป็นห่วงเป็นใยในสวัสดิภาพของตน หากกัปตันเลอร์กิ้นส์ แจ็ค ต้องการแค่ชีวิตของเขานั่นไม่ใช่ปัญหา
“ขอบใจเธอมากที่เป็นห่วง เธอยิงปืนเป็นหรือเปล่า”
“ไม่ค่ะ ไม่เป็น”
นันท์นลินส่ายหน้าปฏิเสธ หลังจากนั้นครู่เดียวอาวุธปืนสีดำมะเมื่อมก็ถูกเอามายัดใส่ในมือ
“ถ้าหากใครหน้าไหนที่ไม่ใช่ลูกเรือของเดอะรอยัล อาดามัส โผล่เข้ามาในห้องให้เธอยิงทันทีอย่าได้ลังเลหรือเกิดความสงสารขึ้นมา”
กัปตันบารอนจับมือบางให้กำด้ามปืนไว้มั่นพร้อมกับแนะนำวิธีการใช้งานอาวุธร้ายที่สามารถปลิดชีวิตผู้คนได้ภายในพริบตาเดียว
“นลินไม่เคยใช้ปืนมาก่อนไม่เคยยิงใคร นลินกลัวว่าจะทำไม่ได้”
น้ำเสี
