เริ่มแผนการ
1298 คำ
5 วันผ่านไป
บริษัท MAMA Tour
ในห้องประชุมใหญ่ที่ดูเคร่งเครียดเพราะบริษัททัวร์ของมาริสา ได้รับงานมอบหมายให้จัดโปรแกรมท่องเที่ยวให้กับนักธุรกิจรายใหญ่จากต่างประเทศที่กำลังจะเดินทางมาถึงในอีก 1 อาทิตย์ข้างหน้านี้ ซึ่งแผนในโปรแกรมที่ถูกขอมาเป็นพิเศษ คือการไปดำน้ำดูประการังที่เกาะมันทราที่สวยงามและใหญ่ที่สุดในภูเก็ต
“เกาะมันทราที่ฉันได้ยินมาว่าทั้งสวย ทั้งสะอาดและก็มีประการังที่สวยงามเป็นธรรมชาติมากกว่าทุกที่นะหรอ...?”
พิมวดีเพื่อนสนิทของมาริสาที่มาทานข้าวเป็นเพื่อนและต้องมานั่งฟังมาริสาระบายความเครียดให้ฟัง
“ใช่นะสิ...”
มาริสาหนักใจเพราะเธอรู้ดีว่าเกาะมันทราไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวที่ใครจะสามารถเข้าไปได้ง่ายๆ เพราะเธอก็เคยได้ยินแต่ชื่อแต่ก็ไม่เคยมีใครได้เข้าไปสัมผัสหรือเห็นมันจริงๆ
“เกาะนี่เขาไม่อนุญาตให้คนนอกเข้าไปนี่ แล้วแกจะทำยังไง...?”
“ฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ตัวฉันเองก็ยังไม่รู้เลยว่าไอ้เกาะนี้มันมีจริงหรือเปล่า แล้วมันอยู่ตรงไหนของภูเก็ตก็ไม่รู้ ทั้งที่ไม่เคยมีใครได้เข้าไปเห็นจริงๆ ทำไมถึงมีแต่คนพูดถึงฉันไม่เข้าใจเลย...”
“เกาะมันทราเป็นเกาะส่วนตัวของตระกูลดังที่เป็นผู้ดีเก่านะ ฉันรู้มาว่าเจ้าของเกาะเนี้ยหล่อมากเลยนะแก...”
“พูดยังกะเคยเห็นงั้นแหละ...”
“ไม่เคยอะ...ฟังเขาพูดมาอีกที”
“เห้อ...ฉันควรทำยังไงดีว่ะแก...?”
“ฉันก็ไม่รู้จะช่วยแกยังไงดีว่ะ...”
มาริสานั่งเครียดทานอะไรไม่ลง พิมวดีเพื่อนของเธอที่นั่งมองเธอก็ได้แค่ยิ้มให้กำำลังใจแล้วปลอบเธอเท่านั้น
“ฉันคิดออกละ...”
“อะไรของแกว่ะ...?”
“ฉันมีเพื่อนที่รู้จักกับน้องสาวเจ้าของเกาะ เดี๋ยวฉันจะลองให้มันไปถามดูให้แล้วกัน...”
“แกพูดจริงนะ...?”
“อืม...”
มาริสายิ้มขึ้นมาได้เพราะในที่สุดเธอก็เริ่มมีหวังขึ้นมาบ้าง เพราะเธออาจะได้เจอตัวจริงของเจ้าของเกาะมันทราก็ได้
1 วันผ่านไป
Line จากพิมวดี
พิมวดี : มาย ฉันติดต่อน้องสาวของเจ้าของเกาะมันทราให้แกได้แล้วนะ แต่เธอให้เบอร์พี่ชายเธอมาเลย บอกว่าให้แกลองติดต่อไปคุยเอง
มาริสา : แล้วเขาจะยอมคุยกับฉันไหมอะ?
พิมวดี : ก็ต้องลองดูอะ
มาริสา : แล้วแกพอจะรู้ไหมว่าเขาเป็นคนยังไง...?
พิมวดี : ไม่รู้ว่ะ ไม่เคยคุยไม่เคยเห็นหน้าด้วย ได้ยินแต่ว่าเขาหล่อมากเลยนะ แกเอาเบอร์เขาลองไปคุยดูเองแล้วกัน
มาริสา : อืม
....
เวลา 3 ทุ่ม
มาริสาได้เบอร์โทรศัพท์มาจากพิมวดีแต่เธอก็ยังไม่กล้าโทรไป เพราะเธอกลัวว่าเขาจะปฎิเสธแล้วถ้าเขาปฎิเสธเธอขึ้นมาจริงๆ เธอก็คงจะเสียหน้าที่รับงานมาแล้วทำไม่ได้ตามโปรแกรมที่ขอ เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ รวบรวมความกล้าทุกอย่างแล้วตัดสินใจกดโทรออก
กริ๊งงง กริ๊งงง
.....
“สวัสดีครับ อิทธิพัทรพูดครับ...”
(เอ่อ...สวัสดีค่ะ ฉันมาริสานะคะ)
“คุณเป็นใคร...แล้วคุณมีเบอร์ผมได้ยังไง?”
(เอ่อ...คือ ฉันขอแทนตัวเองว่ามายแล้วกันนะคะ...มายเป็นตัวแทนจากบริษัทมามาทัวร์ค่ะ พอดีมายได้เบอร์คุณมาจากน้องสาวของคุณนะคะ...)
“คุณโทรมาหาผม...ต้องการอะไร...?”
(คือ...ถ้ามายจะขอนัดคุณทานข้าวเพื่อคุยรายละเอียดเกี่ยวกับ...เอ่อ)
“ผมไม่ว่าง...พรุ่งนี้ผมต้องบินกลับภูเก็ตแล้ว”
(งันถ้ามายจะขออนุญาตพากลุ่มนักธุรกิจจากต่างประเทศเข้าไปเยี่ยมชม ดูความสวยงามที่เกาะของคุณจะได้ไหมคะ...?)
“....”
(เอ่อ...คือ นักธุรกิจกลุ่มนี้มาจากต่างประเทศมีแค่ไม่กี่สิบคนเองค่ะ พวกเขามีความสำคัญกับประเทศเรามากนะคะ เพราะนักธุรกิจกลุ่มนี้ซื้อขายสินค้าแลกเปลี่ยนกับประเทศเรามากมายหลายชนิด และถ้าคุณอนุญาตยอมให้พวกเขาได้ไปดูสิ่งสวยงามและความเป็นธรรมชาติของเกาะมันทราที่มีชื่อเสียงดังไปถึงเมืองนอกแบบนี้ ลองคิดดูสิคะว่าถ้าพวกเขาได้เห็นของจริงจะเป็นยังไง...)
“คืนนี้ผมจะไปทานข้าวที่ร้านอินเซท...”
(คะ...?)
“เอารายละเอียดมาให้ผมดู แล้วผมจะตัดสินใจอีกที...”
(ได้ค่ะ...มายจะรีบไปเดี๋ยวนี้)
ร้านอาหาร อินเซท
อิทธิพัทรนั่งทานอาหารอยู่ในโรงแรมคนเดียว เขาไม่คิดเลยว่ามันจะง่ายแบบนี้ เขาตั้งใจที่จะเข้าหาเธอก่อนเพื่อให้เธอติดกับแต่เธอกลับเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาเขาก่อนเอง อินทิราบอกเขาว่ามีคนสนใจจะพากลุ่มนักท่องเที่ยวมาชมเกาะตอนแรกเขาปฎิเสธเสียงแข็ง แต่พอรู้ว่าเป็นบริษัททัวร์ของมาริสาเขาก็รีบตอบรับทันที
เขานั่งรอเธออยู่ที่โต๊ะคนเดียวแล้วก็คิดถึงเรื่องที่น้องสาวเขาเล่าให้ฟังเมื่ออาทิตย์ก่อน ก็ยิ่งแค้นไอ้คนที่มันทำลายชีวิตภรรยาและน้องสาวของเขา
....
เมื่ออาทิตย์ก่อน
“อินมีเรื่องบางอย่างจะบอกพี่...”
“เรื่องอะไร...?”
“พี่ดาค่ะ...”
“....”
“คนที่ทำให้พี่ดาต้องฆ่าตัวตายก็คือไอ้สารเลวนั่น มันมีอะไรกับพี่ดาแล้วก็แอบถ่ายคลิปไว้มันเอาคลิปมาแบล็คเมล์พี่ดาจนพี่ดายอมไปมีอะไรกับมันหลายครั้ง...”
“ทำไมเรื่องนี้อินไม่เคยบอกพี่...?”
“พี่ดาเขาขอร้องอินไว้ก่อนที่จะฆ่าตัวตาย พี่ดาไม่ได้ตั้งใจมีอะไรกับมันนะคะ มันปล้ำพี่ดาแล้วก็แอบถ่ายคลิปพี่ดาไว้ อินจับได้ก็จะไปช่วยพี่ดาแต่มันก็ให้คนมาจับตัวอินแล้วก็ขู่ว่าถ้าอินบอกใครมันจะฆ่าทั้งอินทั้งพี่ดา อินกลัว...อินเลยไม่กล้าบอกใคร...”
“ไอ้ชั่ว...ไอ้สารเลว”
อิทธิพัทรสีหน้าโกรธจัดเขาไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน เขาคิดแต่ว่าเมียเขาเป็นโรคซึมเศร้าจนต้องฆ่าตัวตาย เขาไม่คิดเลยว่าเธอจะต้องเจอเรื่องเลวร้ายแบบนี้
“พอพี่ดาฆ่าตัวตายมันก็หันมาเล่นงานอิน มันหลอกอินไปหาแล้วก็วางยาอิน มันปล้ำอิน...อินไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเกิดขึ้นแบบนี้นะคะ อินอยากจะเอาไอ้มารหัวขนในท้องอินออกไปเร็วๆ ด้วยซ้ำ...”
“อย่าอิน อย่่าทำร้ายเขาเขาไม่รู้เรื่อง...”
อินทิราร้องไห้ฟูมฟายจนอิทธิพัทรต้องรีบวิ่งเข้ามากอดปลอบ
“อินเกลียดมัน อินเกลียดมันที่สุด มันทำร้ายชีวิตอิน มันทำให้พ่อกับแม่ต้องผิดหวังในตัวอิน ฮือออ....”
“ไม่ต้องห่วง...เรื่องนี้พี่จะจัดการให้เอง”
“มันทำร้ายพี่ดาไปแล้วคนหนึ่ง มันกำลังจะทำให้อินเหมือนตายทั้งเป็น แล้วมันก็กำลังจะไปเสวยสุขกับคู่หมั้นมัน...มันกำลังจะแต่งงาน อินไม่ต้องการเห็นมันมีความสุข อินอยากเห็นมันเจ็บ อยากให้มันรู้สึกว่าการเสียของรักมันเป็นยังไง...”
“พี่จะทำให้มันรู้...ว่าการสูญเสียของที่ตัวเองรักมันรู้สึกยังไง...”
....
เวลา 4 ทุ่ม
ร้านอาหาร อินเซท
“เอ่อ...สวัสดีค่ะ คุณ...”
“สวัสดีครับ ผมอิทธิพัทรครับ...”
- ผู้เขียน
