กดขี่ข่มเหง

1303 คำ

“ทานให้อิ่มนะ...เพราะอาหารมื้อนี้จะเป็นมื้อที่ดีที่สุดของคุณแล้ว...” มาริสาเปลี่ยนชุดเสร็จก็เดินออกมาจากห้องนอนนั่งลงตรงหน้าเขา อาหารที่วางอยู่บนโต๊ะเรียงกันหลายอย่างเต็มไปหมด เธอมองด้วยความหิวเขาบอกให้เธอทานได้ทุกอย่างที่อยู่บนโต๊ะ เธอจึงทานมันอย่างเอร็ดอร่อยแต่พอเขาพูดจบเธอก็ต้องชะงัก “พูดแบบนี้หมายความว่าอะไร...?” “เดี๋ยวก็ได้รู้...” เขาไม่พูดแต่ยกแก้วไวน์บนโต๊ะขึ้นมาดื่ม จนเธอมองด้วยสีหน้าแปลกใจ เขาปล่อยให้เธอทานจนอิ่มก่อนเพราะหลังจากนี้เธอจะได้ลิ้มรสของความทรมานที่แท้จริง ผ่านไป 30 นาที เวลา 2 ทุ่ม “เสร็จแล้วก็ลุกขึ้น...” “ลุกขึ้น...ไปไหน?” “ผมจะพาไปส่งที่ห้องของคุณ...” เธอแปลกใจในสิ่งที่เขาพูด ก็นี่ไงห้องเธอแล้วเขาจะพาเธอไปนอนที่ไหนหรือว่า “คุณจะพามายกลับไปส่งที่บ้านหรอคะ...?” “...” เขาจ้องหน้าเธอนิ่งๆ แล้วลุกขึ้นยืนเดินเข้าไปหาเธอใกล้ๆ “ผมบอกแล้วไงว่าผมจะไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม