“แปลกนะ ปกติเจ้าหมอไทม์ที่ฉันรู้จักไม่ค่อยชอบยุ่งเรื่องของใครนี่ แต่กับเด็กคนนี้ทำไมยุ่งจังชอบเขาเหรอเราอะ”
คำถามของตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ทำเอาธามไทถึงกับกรอกตาไปมาช้าๆด้วยความเบื่อหน่ายจะมีเรื่องไหนสักเรื่องไหมที่รอดพ้นไปจากหูและตาของตาเฒ่าคนนี้ได้ เพราะตั้งแต่ที่เขาย้ายมาอยู่เมืองไทยทุกๆเรื่องในชีวิตของเขาแทบไม่ได้รอดพ้นไปจากหูตาของกฤษฎิ์เลย เพียงแต่ลุงของเขาคนนี้ไม่ชอบที่จะเข้ามายุ่งวุ่นวายก็เท่านั้นยกเว้นเสียแต่ว่าหากเรื่องไหนที่มีผลกระทบกับงานตาเฒ่าคนนี้จะยื่นมือเข้ามาจัดการในทันที
“ไม่ได้ชอบแค่สงสาร”
คำตอบที่เบาหวิวไร้ความหนักแน่นทำเอากฤษฎิ์ถึงกับอมยิ้มน้อยๆอย่างรู้ทันตอบเขาเสียงเบาขนาดนี้แปลว่าเจ้าของคำตอบก็ไม่มั่นใจในความรู้สึกของตัวเองเหมือนกัน แต่สำหรับคนที่ผ่านอะไรมามากมายครึ่งค่อนชีวิตอย่างกฤษฎิ์เขากลับมองเพียงปราดเดียวก็รู้ได้ในทันทีว่าหลานชายของเขาคนนี้กำลังตกหลุมรักแม่สาวน้อยคนน
