บทที่23ผู้มีพระคุณของพี่เฟยเฟย
ระหว่างที่จิงจิงเตรียมน้ำอาบให้คุณหนูนั้น นางรู้สึกว่าเช้านี้ในห้องคุณหนูมีกลิ่นน้ำปรุงที่หอมสดชื่น เหมือนมาจากดอกไม้สด ๆ เลย นางแปลกใจ วันนี้ยังมิได้จัดแจกันดอกไม้สดให้เลย หลังจากเตรียมวางไว้เรียบร้อยแล้ว นางกำลังจะเดินออกไป พอดีที่คุณหนูเข้ามาในห้องอาบน้ำ พร้อมกับกลิ่นที่หอมยิ่งขึ้น แล้วปานที่แขนซ้ายโดดเด่นจนผิดสังเกตปานดอกบัวที่แต่ก่อนเป็นสีชมพูอ่อน ๆ เช้านี้กลายเป็นสีชมพูเข้ม
“คุณหนู…เช้านี้ปานดอกบัวที่แขนสีสดใสยิ่งนักเจ้าค่ะ…ใช่จริง ๆ ด้วย กลิ่นหอมนี้มาจากดอกบัวนี่เอง ห้อมหอมเจ้าค่ะ” นางเดินเข้ามาดูใกล้ พร้อมกับสูดดมกลิ่นหอมที่ออกมาจากดอกบัว
“หืมมม…จริงเหรอ…ไหนข้าขอดูหน่อยพี่จิงจิง” นางเดินกลับเข้าไปในห้องนอน เพื่อไปยยืนที่กระจกทองเหลืองแล้วเป็นจริงอย่างที่พี่จิงจิงบอก……ความจริงนางรู้สึกว่ากลิ่นหอมอ่อน ๆ นี้ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาแล้ว แล้วคิดว่าพี่จิงจิงนำ
