บทที่22ถักทอรัก
เพราะความอยากรู้เป็นเหตุทำให้นางต้องรักษาคำพูด ต่อไปนี้พี่เยี่ย มิใช่คนแปลกหน้าสำหรับนางอีกแล้ว ก่อนหน้านั้นนางคิดคำถามไม่ออก อาจเป็นเพราะมัวแต่ชื่นชมคนตรงหน้านั้นเอง หลังจากที่ตั้งสติได้ ยามนี้คำถามได้พรั่งพรูออกมาจากสมองน้อย ๆ ของนางเรื่อย ๆ
แล้วพี่เยี่ยก็ตอบคำถามนางได้ทุกข้อ อย่างเช่น องครักษ์ของนางสองคนนี้ ความจริงเป็นคนนี้ เมื่อก่อนพี่เยี่ยเคยฝึกมากับมือ ตั้งใจจะยกให้นางตั้งแต่แรก แล้วน้องหลี่เฟยเฟยคนเดิม มิต้องการจะมีองครักษ์ข้างกาย…
บิดามารดาพี่เยี่ยละทิ้งทางโลก ไปบำเพ็ญเพียรที่เขาไท่ซาน พี่เยี่ยจะเดินทางไปเยี่ยมพวกท่านปีละครั้ง ส่วนคำถามไหนที่ข้ามิได้ถาม พี่เยี่ยเป็นคนเล่าให้นางฟัง ว่ามีพี่น้องสามคน หลาน 4 คน ของพี่ใหญ่ 2 คน และของพี่รอง 2 คน
“ที่นี่เจ้ารู้เรื่องของพี่หมดแล้ว…มีอีกเรื่องที่เจ้ายังไม่ถาม”
“ข้าว่าถามหมดแล้วนะเจ้าคะ…” นางก็คิดมิออก เพราะมัวแต่มอง
