“คงไม่เท่าคุณมั้งครับคุณเจตต์” เขาปล่อยสายจูงให้ศิศิรา ก่อนเดินเข้าไปคุยกับเจ้าของโรงแรมหรูอย่างเจตต์ใกล้ๆ
“ฮ่าๆๆ ทำไงได้ล่ะครับ ก็ลูกสาวผมเขาอยากมาเจอคุณศิ ถึงขั้นตื่นมาปลุกผมแต่เช้าทุกวัน แกคงอยากมีแม่เหมือนคนอื่นเขาน่ะครับ” ก็ไม่รู้ว่าประโยคนี้ของเจตต์ตั้งใจจะสื่ออะไร แต่แน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยผ่าน
“ปกติผมเองก็ไม่ได้ตื่นเช้าขนาดนี้หรอกครับ ได้คุณศินี่แหละที่โทรไปปลุก” พูดจบเขาก็หยักยิ้มมุมปาก รู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่าอีกฝ่ายอยู่ขั้นนึง
“อ้อ! เหรอครับ” เฮ้ย!…เดี๋ยวนะ ใจคออีกฝ่ายจะพูดแค่นี้เนี่ยนะ แล้วที่เขาอุตส่าห์อวดไปล่ะ
“ดูคุณศิเธอชอบหมามากเลยนะครับ” เจตต์หันไปมองสองสาวที่กำลังจับจูงน้องหมาทั้งสองตัวให้ทำความรู้จักกันด้วยรอยยิ้ม
“ครับ เจ้าตัวเล็กนั่น เขาก็เป็นคนตั้งชื่อเอง ทั้งรักทั้งหลงน่าดูเลยล่ะครับ ขนาดก่อนนอนยังต้องวิดีโอคอลมากู๊ดไนท์ อ้อ! พอดีเราตกลงเป็นเจ้าของหมานั่นร่วม
